Wplyw niklu na wzrost drobnoustrojow na podlozach stalych

• Autorzy: Boros E , Wyszkowska J. , Kucharski J.

Warianty tytułu

EN

Influence of nickel on the growth of microorganisms in solid media

• Języki publikacji: PL

Abstrakty

PL

W doświadczeniu laboratoryjnym testowano wpływ niklu na wzrost i rozwój w hodowlach stałych bakterii: Azotobacter spp., Arthobact.er spp., Bradyrhizobium sp. (lupini) i Rhizobium leguminosarum bv. viciae, promieniowców. Streptomyces intermedius, Streptomyces fumosus, Streptomyces longisporoflavus, Streptomyces odoriver i grzybów. Fusarium spp., Aspergillus spp., Penicillum spp., Rhizopus spp. Badania każdego gatunku wykonano na 10 izolatach, w trzech powtórzeniach. W doświadczeniu wykorzystano dwa rodzaje podłóż mikrobiologicznych: standardowe oraz wzbogacone w dodatkowe źródło węgla. Nikiel zastosowano w postaci dwóch związków. NiCl2·6H2O i NiSO4·7H2O w następujących dawkach. 2, 10, 50, 100, 250 mg Ni2+· krążek-1. W badaniach jednoznacznie wykazano, że bakterie były bardziej wrażliwe na wprowadzany do podłoża nikiel niż promieniowce i grzyby. Spośród badanych bakterii największą wrażliwością na nikiel charakteryzowały się Azotobacter spp. i Rhizobium leguminosarum bv. viciae, a następnie Arthobacter spp. i Bradyrhizobium sp. (lupini). Spośród promieniowców najbardziej negatywnie na nikiel dyfundujący z krążka do podłoża reagował Streptomyces odoriver. Pod względem negatywnej reakcji na nikiel grzyby można uszeregować następująco. Rhizopus spp. < Penicillium spp. < Fusarium spp. < Aspergillus spp.

EN

In laboratory experiments, the influence of nickel on the growth and development of cultures in solid media was tested. The experiments were carried out on bacteria: Azotobacter spp., Arthobacter spp., Bradyrhizobium sp. (lupini) and Rhizobium leguminosarum bv. viciae, actinomyces: Streptomyces intermedius, Streptomyces fumosus, Streptomyces longisporoflavus, Streptomyces odoriver, and fungi: Fusarium spp., Aspergillus spp., Penicillum spp., Rhizopus spp. The experiments were conducted on ten isolates of each species in three replications. Two types of microbiological media were used: standard and enriched with an additional carbon source. Nickel was applied in the form of two compounds: NiCl2·6H2O i NiSO4·7H2O, in the following doses: 2, 10, 50, 100, 250 mg Ni2+· disc-1. The results of the experiment explicitly indicate that the bacteria proved to be more sensitive to nickel applied to the media than the actinomyces and fungi. Among the tested bacteria Azotobacter spp. and Rhizobium leguminosarum bv. viciae were the most vulnerable to nickel. Following them were Arthobacter spp. and Bradyrhizobium sp. (lupini). Among the actinomyces, Streptomyces odoriver showed the most negative reaction to nickel diffusing from the disc into the substrate. As regards negative reaction to nickel, fungi can be put in the following order: Rhizopus spp. < Penicillium spp. < Fusarium spp. < Aspergillus spp.

Słowa kluczowe

PL

mikroorganizmy; bakterie; wzrost mikroorganizmow; rozwoj mikroorganizmow; promieniowce; grzyby; podloza hodowlane; podloza stale; nikiel

• Wydawca: -
• Czasopismo: Journal of Elementology
• Rocznik: 2007
• Tom: 12
• Numer: 3
• Opis fizyczny: s.167-180,rys.,tab.,wykr.,bibliogr.

Twórcy

autor

Boros E

• Katedra Mikrobiologii, Uniwersytet Warminsko-Mazurski w Olsztynie, pl.Lodzki, 10-727 Olsztyn

autor

Wyszkowska J.

autor

Kucharski J.

Bibliografia

• Badura L. 1999. Czy znamy wszystkie uwarunkowania toksycznego oddziaływania metali ciężkich na bakterie. Na pograniczu chemii i biologii. T. III, ss. 57-66.
• Barabasz W., Galus A., Opalińsa-Piskorz J., Sepioł J., Tomasik P. 1997. Wpływ jonów metali na wzrost oraz akumulację Cd, Ni i Li w biomasie grzybni Aspergillus flavus LINK. Zesz. Probl. Post. Nauk Rol., 448a: 15-20.
• Bosecker K. 1997. Bioleaching: metal solubization by microorganisms. FEMS Microbiol. Rev., 30: 591-604.
• Burgstaller W., Schinner F. 1993. Leaching of metals with fungi. J. Biotech, 27: 91-116.
• Chmielowski J. 1991. Mechanizmy ługowania i akumulacji metali przez drobnoustroje. Biotechnologia, 3/4: 13-14.
• Chmielowski J., Kłapcińska B. 1984. Mechanizmy pobierania metali przez drobnoustroje. Post. Mikrobiol., 23(2): 63-87.
• Dosanjh N.S., Michel S.LJ. 2006. Microbial nickel metalloregulation: NikRs for nickel ions. Curr. Opin. Chem. Biol., 10: 123-130.
• Fenglerowa W. 1965. Simple method for couting Azotobacter in soil samples. Acta Microbiol. Pol., 14(2): 203-206.
• Galus A. 1997. Wpływ chromu(ni) I (VI) oraz jego interakcji z innymi metalami na wzrost biomasy grzybni Aspergillus flavus. W: Drobnoustroje w środowisku, występowanie, aktywność i znaczenie. Red. W. Barabasz, AR Kraków, ss. 169-180.
• Grabowski J., Scully P.P., Edwards R., Saadawy S.E., Latosińska M. 1997. Toksyczność metali dla mikroorganizmów - badania metodą fluorogennego substratu. Biotechnologia, 1(36): 25-36.
• Giller K.E., Witter E., Mcgrath S.P. 1998. Toxicity of heavy metals to microorganisms and microbial processes in agricultural soils: a review. Soil Biol. Biochem., 30(10/11): 1389-1414.
• Guibaud G., Comte S., Bordas F., Dupuy S., Baudu M. 2005. Comparison of the complexation potential of extracellular polymeric substances (EPS), extracted from activated sludges and produced by pure bacteria strains, for cadmium, lead and nickel. Chemosphere, 59: 629-638.
• Lihor O. Abraham, Yanjie Li, Deborah B. Zambie. 2006. The metal- and DNA-binding activities of Helicobacter pylori NikR. J. Inorg. Biochem., 100: 1005-1014.
• Lopes F.A., Morin P., Oliveira R., Melo L.F. 2005. The influence of nickel on the adhesion ability of Desulfovibrio desulfuricans. Colloids and Surfaces B: Biointcrfaccs, 46: 127-133.
• Martin J. 1950. Use of acid rose bengal and streptomycin in the plate method for estimating soil fungi. Soil Sci., 69: 215-233.
• Michalcewicz W., Światły E. 2003. Wpływ jonów miedzi oraz ołowiu na wzrost i rozwój wybranych grzybów glebowych. Zesz. Probl. Post. Nauk Rol., 492: 197-204.
• Mulder E.G., Antheumisse J. 1963. Morphologie, physiologie et ecologie des Arthrobacter. Ann. de Institut Pasteur, 105: 46-74.
• Parkinson D., Gray F.R.G., Williams S.T. 1971. Methods for studying the ecology of soil microorganism. Blackweel Scientific Publications Oxford and Edinburgh, IBP Handbook 19.
• Schmidt A., Haferburg G., Sineriz M., Merten D., Buchel G., Kothe E. 2005. Heavy metal resistan- ce mechanisms in actinobacteria for survival in AMD contaminated soils. Chemie der Erde, 65 Sl: 131-144.
• Skłodowska A. 2000. Biologiczne metody ługowania metali ciężkich - biohydrometalurgia. Post. Mikrobiol., 39: 73-89.
• Statsoft, Inc. 2003. Statistica (data analysis software system), version 6.0. www.statsoft.com.
• Vincent J.M. 1970. A manual for the practical study of root-nodule bacteria. IBP Handbook, 15 Blackweel, Oxford.
• White C., Sayer J.A., Gadd G.M. 1997. Microbial solubilization and immobilization of toxic metals: key biogeochemical processes for treatment of contamination. FEMS Microbiol. Rev., 20: 503-516.
• Wyszkowska J. 2002. Biologiczne właściwości gleby zanieczyszczonej chromem sześciowartościowym. Wyd. UWM, Rozpr. i Monogr., 65: 1-134.