Cretaceous Radiolaria from Niedzica succession of the Pieniny Klippen Belt in Polish Carpathians

• Autorzy: Bak M
• Języki publikacji: EN

Abstrakty

EN

Three radiolarian-rich intervals have been recognized in the late Cretaceous marls of the Niedzica Succession in the Polish part of the Pieniny Klippen Belt, Carpathians. Associated planktonic foraminifers show that they correspond to major transgressive events in the latest Albian, at the Cenomanian/Turonian boundary, and in the late Turonian. The abundance of radiolarians seems to be related to increased silica content in the sediment (protecting their skeletons against the alkaline environment of the limestone) and presumably in the sea water. Forty-three species of Radiolaria identified in the strata show generally wide ranges from the late Albian to Coniacian. Some of the first or last occurrences correspond to those in Japan and southern Europe.

PL

W pracy po raz pierwszy opisano zespoły promienic występujących w kredowych utworach sukcesji niedzickiej pienińskiego pasa skałkowego. Rozpoznano i opisano 43 gatunki promienic w utworach od albu do koniaku. W obrębie badanych profili wyróżniono trzy poziomy osadów wzbogaconych w faunę promienic. Dają się one korelować z epizodami wzbogacenia osadów kredowych w faunę promienic na świecie. Dokładny wiek tych osadów został wyznaczony na podstawie fauny otwornicowej.

Słowa kluczowe

PL

osady kredowe; Pieniny; fauna otwornicowa; skamienialosci; Polska; promienice; paleontologia

• Wydawca: -
• Czasopismo: Acta Palaeontologica Polonica
• Rocznik: 1996
• Tom: 41
• Numer: 1
• Opis fizyczny: s.91-110,rys.,fot.,tab.,bibliogr.

Twórcy

autor

Bak M

• Instytut Nauk Geologicznych, Uniwersytet Jagiellonski, Krakow

Bibliografia

• Arthur, M.A. & Premoli Silva, 1. 1982. Development of widespread organic carbon-rich strata in the Mediterranean Tethys. In: S.O. Schlanger & M.B Cita (eds) Nature and Origin of Cretaceous Carbon-rich Facies, 7-55. London.
• Bąk, K. 1994. Foraminiferal biostratigraphy of the Late Cretaceous red deposits in the Pieniny Klippen Belt, Carpathians, Poland. Abstract Book in the IGCP 362 Project Annual Meeting. Smolenice.
• Bąk, K. 1995. Biostratygrafia i paleoekologia czerwonych osadów górnej kredy w polskiej części pienińskiego pasa skałkowego. Unpublished PhD thesis of Jagiellonian University.
• Bąk, M. 1993. Late Albian-Early Cenomanian Radiolaria from the Czorsztyn Succession, Pieniny Klippen Belt, Carpathians. Studia Geologica Polonica 102, 177-207.
• Bąk, M. 1994. Radiolaria from Cenomanian deposits of the Silesian Nappe near Sanok, Polish Carpathians. Bulletin of the Polish Academy of Sciences, Earth Sciences 42, 145-153.
• Bąk, M. 1995. Mid-Cretaceous Radiolaria from the Pieniny Klippen Belt, Carpathians, Poland. Cretaceous Research 16, 1-23.
• Bąk, M. (in press) Abdomen wall structure of Holocryptocanium barbui (Radiolaria). Journal of Micropaleontology.
• Birkenmajer, K. 1954. On the age of so-called 'Puchov marls' in the Pieniny, Central Carpathians, and stratigraphy of the Pieniny Klippen Belt mantle. Biuletyn Instytutu Geologicznego 88, 1-79.
• Birkenmajer, K. 1958. Przewodnk geologiczny po pienińskim pasie skałkowym. 237 pp. Wydawnictwa Geologiczne, Warszawa.
• Birkenmajer, K. 1970. Przedeoceńskie struktury fałdowe w pienińskim pasie skałkowym Polski. Studia Geologica Polonica 31, 1-77.
• Birkenmajer, K. 1977. Jurajskie i kredowe jednostki litostratygraficzne pienińskiego pasa skałkowego Polski. Studia Geologica Polonica 45, 7-159.
• Birkenmajer, K. & Jednorowska, A. 1987. Late Cretaceous Foraminiferal biostratigraphy of the Pieniny Klippen Belt (Carpathians, Poland). Studia Geolngica Polonica 92, 4-28.
• Campbell, A.S. & Clark, B.L. 1944. Radiolaria from Upper Cretaceous of Middle California. Geological Society of America, Special Paper 57, 1-61.
• De Wever, P. & Thiebault, F. 1981. Les radiolaires d'âge Jurassique supérieur à Crétacé supérieur dans les radiolarites du Pinde-Olonos (Presqu'ile de Koroni; Peloponnese méridional, Grece). Géobios 14, 577-609.
• Dumitrica, P. 1970. Cryptocephalic and Cryptothoracic Nassellaria in some Mesozoic deposits of Romania. Révue Roumaine de géologie, géophysique et géographie, Série de Géologie 14, 1-124.
• Dumitrica, P. 1975. Cenomanian Radiolaria at Podul Dimbovitei. Micropaleontological guide to the Romanian Carpattrians. 14th European Micropaleontological Colloquium, Romania, 87-89. Institute of Geology and Geophysics, Bucharest.
• Empson-Morin, K. 1982. Reexamination of the Late Cretaceous radiolarian genus Amphipyndax Foreman. Journal of Paleontology 56, 517-519.
• Foreman, H.P. 1973. Radiolaria from DSDP Leg 20. Initial Reports of the Deep Sea Drilling Project 20, 249-305.
• Gorican, S. 1987. Jurassic and Cretaceous radiolarians from the Budva zone (Montenegro, Yugoslavia). Revue de Micropaleontologie 30, 177-196.
• Górka, H. 1989. Les Radiolaires du Campanien inférieur de Cracovie (Pologne). Acta Paleontologica Polonica 34, 327-354.
• Górka, H. 1991. Les Radiolaries du Turonien inférieur du sondage de Leba JG 1 (Pologne). Cahiers de Micropaléontologie 6, 39-45.
• Hao-Ruo, W. 1986. Some new genera and species of Cenomanian Radiolaria from Southern Xizang (Tibet). Acta Micropalaeontologica Sinica 3, 348-360.
• Kostka, A. & Didz, D. 1989. Nowa metoda wydobywania mikroskamieniałości z twardych skał węglanowych. Przegląd Geologiczng 9, 461.
• Kuhnt, W., Thurow, J., Wiedmann, J., & Herbin, J.P. 1986. Oceanic anoxic conditions around Cenomanian/Turonian Boundary and the response of the biota. Mitteilungen aus dem Geologisch-Paläontologisches Instittut der Universität Hamburg 61, 205-246.
• Lipman, R.K. ( Липман, P.K.) 1952. Материалы к монографическому изучению радиолярии верхнемеловых отложении Русской Платформы. Tpyды ВНИГРИ (BCEГEИ), Пaлeoнmoлoгuя u cmpamuгpaфuя, 126-147.
• Nakaseko, K. & Nishimura, A. 1979. New informations about Radiolaria in the Shimanto Belt. News of Osaka Micropaleontologists 7, 27-47.
• Nakaseko, K. & Nishimura, A. 1981. Upper Jurassic and Cretaceous Radiolaria From the Shimanto Group in southwest Japan. Science Reports, College of General Education, Osaka University 30, 133-203.
• O'Dogherty, L. 1994. Biochronology and Paleontology of Mid-Cretaceous Radiolarians from Northern Apennines (Italy) and Betic Cordillera (Spain). Mémoires de Géologie 21, 1-413.
• Ožvoldová, L. 1999. Occurrence of Albian Radiolaria in the underlier of the Vienna Basin. Geologicky Zbornik, Geologica Carpathica 2, 137-153.
• Pessagno, E.A. 1976. Radiolarian zonation and stratigraphy of the upper Cretaceous portion of the Great Valley Sequence, California Coast Ranges. Micropaleontology, Special Publication 2, 1-95.
• Pessagno, E.A. 1977. Lower Cretaceous radiolarian biostratigraphy of the Great Valley Sequence and Franciscan Complex, California Coast Ranges. Cushman Foundation for Foraminiferal Research, Special Publicatian 15, 1-87.
• Riedel, W.R. & Sanfilippo, A. 1974. Radiolaria from the southern Indian Ocean, DSDP Leg 26. Initial Reports of the Deep Sea Drilling Project 26, 771-814.
• Sanfilippo, A. & Riedel, W.R. 1985. Cretaceous Radiolaria. In: H.M. Bolli, J.B. Saunders, & K. Perch-Nielsen (eds) Plankton stratigraphy, 573-631. Cambridge University Press, Cambridge.
• Schaaf, A. 1981. Late early Cretaceous Radiolaria from Deep Sea Drilling Project Leg 62. Initial Reports of thc Deep Sea Drilling Project 62, 419-470.
• Schaaf. A. 1984. Les Radiolaires du Crétacé inférieur et moyen: Biologie et Systématique. Sciences Géologiques Mémoire 75, 1-189.
• Schlanger, S.O. & Jenkyns, H.C. 1976. Cretaceous anoxic events: causes and consequences. Geologie en Mijnbouw 55, 179-184.
• Schmidt-Effing, R. 1980. Radiolarien der mittel-Kreide aus dem Santa Elena-Massiv von Costa Rica. Neues Jahrbuch für Geologie und Paläontologie, Abhandlungen 160, 241-57.
• Squinabol, S. 1903. Le Radiolarie dei noduli selciosi nella Scaglia degli Euganei. Rivista Italiana di Paleontologia 9, 105-151.
• Taketani, Y. 1982. Cretaceous radiolarian biostratigraphy of the Urakawa and Obira areas, Hokkaido. Science Reports of the Tohoku University, Sendai, second series, Geology 52, 1-75.
• Tan Sin Hok, 1927. Over de samenstelling en het onstaan van krijten mergel-gesteenten van de Molukken. Jaarboek van het mijnwezen in Nederlandsch Oost-Indie 55, 5-165.
• Thurow, J. 1988. Cretaceous radiolarians of the North Atlantic Ocean: ODP Leg 103 (Sites 688, 640 and 641) and DSDP Legs 93 (Site 603) and 47B (Site 398). Proceedings of the Ocean Drilling Program, Scientific Results 103, 379-418.
• Zittel, K.A. (1876. Ueber einige fosille Radiolarien aus der norddeutsche Kreide. Zeitschrift der Deutschen geologischen Geselschaft 28, 75-86.