EN
The Włocławek Peregrine Falcon Recovery Project is carried out by the Center for Rehabilitation and Breeding of Protected Birds. The Center has been breeding Peregrines since 1989. The main purpose of the Project is to reestablish a tree-nesting population of the species in Poland. Reintroductions in the Włocławek region started in 1991. Hacking from forest towers as a method of releasing peregrines is used. The advantages of the method are: maximal safety for the birds, no contact with people and the possibility to observe falcons after hacking. A total number of 21 young were released 1991-1994 in Gostynin-Włocławek Landscape Park. The birds were observed after hacking and later, after migration. Nesting behaviour of adult birds was observed in 1994. The second releasing site is ca 100 km NNE from the first one, in Brodnica Landscape Park and four birds were reintroduced there in 1994. The mortality rate of reintroduced young birds was estimated at ca. 40 %.
PL
Ośrodek Rehabilitacji i Hodowli Ptaków Chronionych we Włocławku powstał w 1986 roku przy Wydziale Ochrony Środowiska Urzędu Wojewódzkiego we Włocławku. Obecnie działa w ramach Zarządu Parków Krajobrazowych Gostynińsko-Włocławskiego i Brudzeńskiego. Działalność w zakresie rehabilitacji ptaków chronionych rozpoczęto w 1980 roku w oparciu o bazę sokolniczą. Przez 8 lat w Ośrodku znalazło pomoc ponad 200 ptaków należących do ok. 20 gatunków. Około 80% z nich zostało przywróconych przyrodzie. Ważnym elementem działalności jest edukacja ekologiczna. W tym celu zrobiono m.in. film "Powrót sokoła wędrownego". Od początku istnienia Ośrodka rozpoczęto przygotowania do restytucji sokoła wędrownego. Pierwszy sukces lęgowy w hodowli tego gatunku osiągnięto w 1989 roku. Reintrodukcje rozpoczęto w 1991 roku (ryc. 1). Jako metodę reintrodukcji wybrano oblot ze sztucznych gniazd na śródleśnych wieżach przeciwpożarowych. Zaletami tej metody są: maksymalne bezpieczeństwo młodych sokołów, brak kontaktu z ludźmi oraz możliwość długotrwałej obserwacji ptaków, również po powrocie z migracji. Głównym celem programu jest odtworzenie typowego dla Polski nadrzewnego ekotypu sokoła wędrownego. Spośród 51 sokołów wypuszczonych do roku 1994 w Polsce, 25 reintrodukowano w ramach programu włocławskiego, z czego 21 na terenie Gostynińsko-Włocławskiego Parku Krajobrazowego (ryc. 2). W 1994 roku zaobserwowano na tym terenie gniazdowe zachowanie starych ptaków. Ograniczono więc liczbę wypuszczanych tu młodych, natomiast realizację programu rozszerzono na Brodnicki Park Krajobrazowy (ryc. 2), gdzie wypuszczono 4 sokoły. Stwierdzono niską śmiertelność ptaków wypuszczonych w ramach programu - 40% w 1-szym roku życia (ryc. 3). Daje to podstawy do oczekiwań, że wkrótce pojawią się lęgi w naturze. W celu zwiększenia potencjalnych możliwości gniazdowania założono dodatkowo platformy gniazdowe. Włocławski projekt jest częścią Programu restytucji populacji sokoła wędrownego w Polsce. W przyszłości program będzie realizowany w kolejnych miejscach w kierunku północno-wschodniej części kraju.