PL
Badania realizowano w latach 1999-2004 w północno-wschodnim regionie Polski w mikroregionie olsztyńskim. Eksperyment założono jako jednoczynnikowy w trzech powtórzeniach na glebie klasy IIIb. Porównano skuteczność oddziaływania chemicznych i proekologicznych (mechanicznych, biologicznych) sposobów regulacji zachwaszczenia na kształtowanie się populacji chwastów w łanie bobiku i na poziom jego plonowania. Przedmiotem badań był bobik odmiany Nadwiślański uprawiany w zmianowaniu z pszenżytem ozimym i kukurydzą pastewną. Ocenie poddano 6 sposobów regulacji zachwaszczenia: 1) herbicydy stosowane nalistnie; 2) herbicydy stosowane doglebowo; 3) mechaniczny tradycyjny, obejmujący 2-krotne bronowanie i 1-razowe opielanie; 4) uintensywniony poprzez dodatkowe dwa opielania oraz dwa testujące fitosanitarne i konkurencyjne właściwości wsiewek w międzyrzędzia bobiku; 5) wyki jarej lub koniczyny czerwonej i 6) gryki lub seradeli. W okresie badawczym efektywność zabiegów regulacji zachwaszczenia oraz ich pozytywne oddziaływanie na plon w dużej mierze uzależnione były od zmiennych warunków termiczno-opadowych. Po wschodach bobiku w największym stopniu zasiedlone chwastami były poletka pielęgnowane biologicznie, natomiast przeciwne zjawisko odnotowano na obiektach chronionych herbicydem doglebowym. W okresie kwitnienia bobiku najwyższą efektywność w procesie regulacji zachwaszczenia wykazały zabiegi mechaniczne. Nie tylko eliminowały chwasty z łanu bobiku, ale również w największym stopniu ograniczyły ich wzrost i rozwój. Miało to niewątpliwie wpływ na poziom plonowania bobiku. Niemal w całym 6-letnim okresie badań na tych obiektach otrzymywano najwyższe plony.
EN
The study was carried out within the years 1999-2004 in the northeastern region of Poland on soils of good wheat complex. The aim was to compare the influence of chemical weed control methods and ecology oriented (mechanical and biological) ones on the development of weed population and the yielding level of field bean. Faba beans Nadwiślański cultivar was cultivated in rotation system with winter triticale and fodder maize. The experiment was carried out as a single factor in three replications. Six methods of weed control were compared: 1) herbicides applied on leaves; 2) herbicides applied into soil; 3) mechanical traditional including two applications of harrow and one weeding; 4) extended by two additional weeding operations carried out at 10 days interval and two testing allelopathic (phytosanitary) and competitive properties of intercrops sown in between faba bean rows; 5) spring vetch or red clover and; 6) buckwheat or seradella. During the 6-year study period the effectiveness of weed control procedures and their ability to protect the yields were highly dependent on wariable thermal and precipitation conditions. After shooting of faba bean the fields controlled by using biological methods showed the highest infestation with weeds while the opposite situation was recorded on plots protected by herbicides applied into soil. During faba bean blossoming period, traditional mechanical procedures showed the highest weed control efficiency. They not only eliminated weeds from faba bean plot but also were most effective in controlling their growth and development. That undoubtedly affected the yielding of faba bean; the yields were the highest along whole 6-year experimental period.