The species composition and structure of scuttle fly communities (Diptera: Phoridae) in mature tree stands in pine forests at different stages of habitat degradation

• Autorzy: Durska E.

Warianty tytułu

PL

Skład gatunkowy i struktura zgrupowań zadrowatych (Diptera: Phoridae) starodrzewów borów świeżych o różnym stopniu degradacji środowiska

• Języki publikacji: EN

Abstrakty

EN

Phoridae were studied In pine canopies in three pine forests in Poland: Puszcza Białowieska, Puszcza Biała and Bory Tucholskie. 116 species of scuttle fly were recorded, including 2 new to science and 12 new to Poland. The phorid communities of this habitat are dominated by species of the genus Megaselia, that are common and have a wide distribution. The structure of phorid communities depends on the degree of habitat degradation of forests. Increase of the habitat degradation results in a decrease of number and abundance of species, especially zoophages.

PL

W koronach sosen starodrzewów borów świeżych trzech regionów Polski: Puszczy Białowieskiej, Puszczy Białej i Borów Tucholskich, reprezentujących trzy strefy zdrowotności lasów zebrano i oznaczono do gatunku 24,5 tys. zadrowatych (Phoridae, Diptera). Stwierdzono występowanie 116 gatunków, w tym 12 nowych dla Polski (wśród nich 2 nowe dla nauki). Zgrupowania Phoridae poszczególnych regionów wykazują podobieństwo składu gatunkowego na poziomie ok. 60%. Tworzą je przede wszystkim gatunki z rodzaju Megaselia, pospolite, o szerokim zasięgu. W Puszczy Białowieskiej głównym dominantem jest M. woodi, w Puszczy Białej - M. giraudii, natomiast w Borach Tucholskich - M. pleuralis. W borach świeżych badanych regionów szczyty liczebności zadrowatych występują w podobnych terminach. Największy z nich stwierdzono na przełomie sierpnia i września w Puszczy Białowieskiej. W miarę stopnia odkształcenia boru świeżego od stanu naturalnego zaobserwowano spadek liczby gatunków zadrowatych. Najwięcej gatunków znaleziono w Puszczy Białowieskiej (87), mniej w Puszczy Białej (67) i najmniej w Borach Tucholskich (65). W tym gradiencie zmian środowiska niektóre gatunki (M. giraudii, M. berndseni, M. campestris, M. flava i M. ruficornis) zmniejszają też swoją liczebność. Najwyraźniejszą reakcję na degradację borów świeżych zaobserwowano jednak w strukturze fagicznej zgrupowań Phoridae. Liczebność zoofagów spada od 26.8% w Puszczy Białowieskiej do 0.7% w Borach Tucholskich głównie na korzyść saprofagów zwiększających odpowiednio swój udział z 32.5% do 80.1%.

Słowa kluczowe

PL

faunistyka; muchowki; sklad gatunkowy; Diptera; populacje zwierzat; degradacja srodowiska; owady; Phoridae; zadrowate; struktura populacji; siedliska; starodrzew; bor swiezy

• Wydawca: -
• Czasopismo: Fragmenta Faunistica
• Rocznik: 1996
• Tom: 39
• Numer: 19
• Opis fizyczny: s.267-285, rys.,tab.,bibliogr.

Twórcy

autor

Durska E.

• Muzeum i Instytut Zoologii PAN, Wilcza 64, 00-679 Warszawa