Wegorczyca [strongyloidosis]. Cz.7.Epidemiologia i profilaktyka [2]

• Autorzy: Soroczan W
• Języki publikacji: PL

Abstrakty

EN

The formation of Strongyloides stercoralis infections in the tropical countries and in the temperate climatic zone, with special attention to the factors and the high risk groups, were described. The concurrent infections, prevention and control of strongyloidosis was also presented.

Słowa kluczowe

PL

Strongyloides stercoralis; choroby pasozytnicze; parazytologia; wegorek jelitowy; profilaktyka; wegorczyca; epidemiologia

• Wydawca: -
• Czasopismo: Wiadomości Parazytologiczne
• Rocznik: 2000
• Tom: 46
• Numer: 3
• Opis fizyczny: s.345-364,bibliogr.

Twórcy

autor

Soroczan W

• Akademia Medyczna, ul.Radziwillowska 11, 20-080 Lublin

Bibliografia

• AINLEY C. C., CLARKE D. G., TIMOIBY A. R., THOMPSON R. P. I 986. Strongyloides stercoralis hyperinfection associated with cimetidine in an immunosuppressed patient: diagnosis by endoscopic biopsy. Gut 27: 337-338.
• ARAKAKI T., IKESHIRO T., SAKIYAMA K., IWANGA M. 1992. Is the prevalence of HTLV-1 infectionhigher in Strongyloides carriers than in non-carriers? Trop. Med. Parasitol. 43: 199-200.
• ARCHIBALD L. K., BEECHING N. J., GILL G. V., BAILEY J. W., BELL D. R. 1993. Albendazole is effective treatment for chronic strongyloidiasis. Q. J. Med. 86: 191-195.
• ASHFORD R. W., CRAIG P. S., OPPENHEIMER S. J. 1992. Polyparasitism on the Kenya coast. 1. Prevalence, and association between parasitic infections. Ann. Trop. Med. Parasitol. 86: 671-679.
• - VINCE J. D., GRATIEN M. A., BANA-KOIRI J. 1979. Strongyloides infection in a mid-mountain Papua New Guinea community. Papua New Guinea Med. J. 22: 128-135.
• BAILEY J. W. 1989. A serological test for the diagnosis of Strongyloides antibodies in Far East Prisoners of War. Ann. Trop. Med. Parasitol. 83: 241-2.
• BANKI G., LENGYEL A., ZOLTAI N. 1963. Present status of human strongyloidiasis in Hungary. Helminthologia 4: 39-50.
• BATKO B. 1966. Leczenie ambulatoryjne strongyloidozy. Biul.,, Cefarm" 16: 245-247.
• BORISOVA M., RIAZANOVA N., JACENKO N., LOSEYA D., LEGONKICH Z., DEGTJAREVA A. 1981.
• Zavoznye kisecnye gelmintozy. Med. Parazitol. Parazitarn. Bol. 50: 81-82.
• BOY AJIAN T. 1992. Strongyloidiasis on the Thai-Cambodian border. Trans. Roy. Soc. Trop. Med. Hyg. 86: 661-662.
• BROWN R. C., GIRARDEAU M. H. E. I 977. Transmammary passage of Strongyloides sp. larvae in the human host. Amer. J. Trop. Med. Hyg. 26: 215-19.
• BRUMPT E., NEVEU-LEMAIRE M. 1951. Praktischer Leitfaden der Parasitologie des Menschen. Berlin.
• CHAIA G. 1963. Estrongiloidose. Septimos Congresos Intemationales de Medicina Tropicaly Malaria. September 1963. Rio de Janeiro 14.
• CONWAY D. J., HALL A., ANWAR K. S., RAHMAN M. L., BUNDY D. A. 1995. Household aggregation of Strongyloides stercoralis infection in Bangladesh. Trans. Roy. Soc. Trop. Med. Hyg. 89: 258-261.
• CORNEJO J., ARIAS B., SUBIABRE V., QUIJADA M., SCHENONE H. 1985. Estudia epidemiologico de protozoozis y helmintiasis intestinales en 490 pacientes crónicos del hospital Psiquiatrico de Putaendo. V. Región, Chile. Bol. Chil. Parasitol. 40: 91-93.
• CHU E., WHITLOCK w. L., DIETRICH R. A. 1990. Pulmonary hyperifection syndrome with Strongyloides stercoralis. Chest 97: 1475-1477.
• DAVIDSON R. A., FLETCHER R. H., CHAPMAN L. E. 1984. Risk factors for strongyloidiasis. Arch. Intern. Med. 144: 321-324.
• DIXON A. C., Y ANAGHIHARA E. T., KWOCK D. W., NAKAMURA J. M. 1989. Strongyloidiasis associated with human T-cell lymphotropic virus type 1 infection in a nonendemic area. West. J. Med. 151: 410-413.
• DOLCE R. W., BROWN A. E., KHAMBOORUANG G., W ALZER P. D., GENTA R. M. 1987. Seroepidemiology of strongyloidiasis in a Thai village. International J. Parasitol. 17: 1343-1348.
• DWARAKANATH A. D., WELTON M., ELLIS C. J., ALLAN R. N. 1994. Interrelation of strongyloidiasis and tuberculosis. Gut 35: 1001-1003.
• FRYATT R. J., TENG J., HARRIES A. D., SIORVANES L., HALL A. P. 1990. Intestinal helminthiasis in ex-patriates retuming to Britain from the tropics. Trop. Geogr. Med. 42: 119-122.
• FUJITA K., TAJIMA K., TOMINAGA S., TSUKIDATE S., NAKADA K., IMAI J., HINUMA Y. 1985. Seroepidemiological studies of Strongyloides infection in adult T-cell leukemia virus carries in Okinawa Island. Japan. Trop. Med. 27: 203-209.
• GAM A. A., NEYA F. A., KROTOSKI W. 1987. Comparative sensitivity and specificity of ELISA and IHA for serodiagnosis of strongyloidiasis with larval antigens. Amer. J. Trop. Med. Hyg. 37: 157-161.
• GENTA R. M. 1989. Immunology. In: D. I. Grove (ed.) Strongyloidiasis: A major roundworm infection of man. Taylor and Francis. London. New York. Philadelphia.
• WALZER P. D. 1989. Strongyloidiasis. In: P. D. WALZER and R. M. GENTA (eds) Parasitic Infections in the Compromised Host. Marcel Dekker. New York.
• WEESNER R., DOUCE R. W., HUITGER-O'CONNOR T., WALZER P. D. 1987. Strongyloidiasis in United States veterans of the Vietnam and other wars. J. Amer. Med. Assoc. 258: 49-52.
• GlANELLA R. A., BROITMAN S. A., ZAMCHECK N. 1973. Influence of gastric acidity on bacterial and parasitic infections. A perspective. Ann. Intern. Med. 78: 271-276.
• GILL G. V. , BELL D. R. 1979. Strongyloides stercoralis in former Far East prisoners-of-war. BRIT. MED. J. 11: 572-574.
• GLADENKO V. J. 1973. Funkcionalno-morfologiceskoe narusenja nekotorych vnutrennych organov i terapevticeskaja aktivnost tiabendazola pri strongiloidoze. Avtoref. Dis. Kand. Charkov.
• GŁĘBSKI J., MAŁDYK H. 1961. O strongyloidozie. Pol. Arch. Med. Wew. 31: 251-260.
• GOKA A. K., ROLSTON D. D., MATHAN V. I., FARTHING M. J. 1990. Diagnosis of Strongyloides and hookworm infections: comparison of faecal and duodenae fluid microscopy. Trans. Roy. Soc. Trop. Med. Hyg. 84: 829-831.
• GOULART E. G., DE HOLANDA J. C., RIBEIRO DE COSTA J. A., GILBERT B., Dos SANTOS F. D., TURCO M. T., LOPES J. L. C. 1972. Inhibition of extemal development of Strongyloides stercoralis and hookworms by natural products. Rev. Brasil. Med. 29: 14-16.
• - JOURDAN M. C., BRAZIL R. P., BRAZIL B. G., COSENDEY A. E., BAR M., DO CARMO E. C., GILBERT B. 1977. Ecological control of hookworm and strongyloidiasis. J. Helminthol. 51: 131-132.
• GOULSTON K. J., DENT O. F., CHAPUIS P. H., CHAPMAN G., SMITH C.I., T AIT A. D., TENNART C.C. 1985. Gastrointestinal morbidity among World War II prisoners of war: 40 years on. Med. J. Australia 143: 6-10.
• GROVE D. I. 1980. Strongyloidiasis in allied ex-prisoners of war in southeast Asia. Brit. Med. J. 280: 598-601.
• BLAIR A. J. 1981. Diagnosis of human strongyloididasis by immunofluorescence using Strongyloides ratti and S. stercoralis larvae. Amer. J. Trop. Med. Hyg. 30: 344-349.
• GUTKA A., MATUSZEWSKI M., PERLIŃSKA-SCHNEIDER L. 1969. Dwa przypadki strongyloidozy skojarzone z chorobą wrzodową żołądka i dwunastnicy. Wiad. Parazytol. 15: 143-145.
• GYORKOS T. W., GENTA R. M., VIENS P., McLEAN J. D. 1990. Seroepidemiology of Strongyloides infection in the Southeast Asian refugee population of Canada. Amer. J. Epidemiol. 132: 257-264.
• HAKIM S. Z., GENTA R. M. 1986. Fatal disseminated strongyloidiasis in a Vietnam War Veteran. Arch. Pathol. Labor. Med. 110: 809-812.
• HALL A. P. 1990. Intestinal helminthiasis in ex-patriates retuming to Britain from the tropics. Trop. Geogr. Med. 42: 119-122.
• CONWAY D. J., ANWAR K. S., RAHMAN M. L. 1994. Strongyloides stercoralis in an urban slum community in Bangladesh: factor independently associated with infection. Trans. Roy. Soc. Trop. Med. Hyg. 88: 527-530.
• HAYASHI J., KLSHIHARA Y., YOSHIMURA E., FURUSYO N., YAMEJI K., KAWAKAMI Y., MURAKAMI H., KASHIWAGI S. 1997. Correlation between human T cell lymphotropic virus type-1 and Strongyloides stercoralis infections and serum immunoglobulin E responses in residents of Okinawa. Japan. Amer. J. Trop. Med. Hyg. 56: 71-75.
• HILL J. A. 1988. Strongyloidiasis in ex-Far East prisoners of war. Brit. Med. J. 296: 753.
• HIRA P. R., PATEL B. G. 1977. Strongyloides fulleborni infections in man in Zambia. Amer. J. Trop. Med. Hyg. 26: 640-643.
• - 1980. Human strongyloidiasis due to the primate species Strongyloides fulleborni. Trop. Geogr. Med. 32: 23-29.
• HIRSCHLEROWA Z., WARDA L. 1958. Pasożyty tropikalne u marynarzy PLO. Wiad. Parazytol. 4:523.
• HOMPESCH H. 1943. Über die Verbreitung von menschlichen Eingeweide Würmen in verschieden europäischen Landem. Zbl. Bakt. Parasit. Infekt. 150: 208.
• HOY W. E., ROBERTS N. J., BOWELS c., LEE J. C., RIVERO A. J., RITTERSON A. L. 1981. Transmission of strongyloidiasis by kidney transplant? Disseminated strongyloidiasis in both recipients of kidney allografts from a single cadaver donor. J. Amer. Med. Assoc. 246: 1937-1939.
• ITTIRAVIVONGS A., KASORNKUL C., SOYRAYA R., SOYRAYA J., PATTARA-ARECHACHAI J. 1992. Assesment of sanitation conditions by qualitative sanitations measurement. Southeast Asian J. Trop. Med. Public Health 23: 212-218.
• JUNOD C. 1987. Etude retrospective de 1934 cas de strongyloidose diagnostiques a Paris (1970-1986). Bull. Soc. Pathol. Exot. 80: 357-369.
• KORNBERG J., PRzYBYSZ Z. 1959. Z kazuistyki rzadkich przypadków zarobaczenia. Pol. Tyg. Lek. 14: 119-121.
• KOTŁOWSKI A., KIERZNIKOWICZ B., MIROSŁAW B., HANDSCHKE D., DĄBROWIECKA M. 1994. Występowanie parazytoz przewodu pokarmowego u żołnierzy Polskich Sił UNTAC po powrocie z Kambodży . Mat. XVII Zjazdu PTP. Gdynia, 15-17 września 1994: 23-24.
• KOWALEWSKI J., RYBICKA-STRYJECKA z. 1971. Obraz kliniczny węgorczycy w oparciu o obserwacjęc15 przypadków. Wiad. Parazytol. 17: 377-380.
• KULEV N. D. 1968. K rasprostraneniju strongiloidoza v ankilostomidoznych rajonach Azerbajdžanskoj SSR. Med. Parazitol. Parazitarn. Bol. 37: 622-623.
• - 1979. Rasprostranenie strongiloidoza sredi naselenija oblasti Malogo Kavkaza v Azerbajdžanskoj SSR. Ibid. 48: 25-29.
• - 1981. Rasprostranenie strongiloidoza sredi naselenija Kura-Araksinskoj nizmennosti Azerbajdžanskoj SSR. Ibid. 50: 14-17.
• LABUS N. 1968. Parazytozy w obozie młodzieży arabskiej . Wiad. Parazytol. 14: 63-64.
• LACH J., GOLIŃSKA Z., BANY J. 1998. Occurence of parasitic and other disorders of the alimentary tract of the cl inie for enetric diseases. Mat. XVIII Zjazdu PTP. Olsztyn, 9-11 września 1998: 613 .
• LINDO J. F., CONWAY D. J., ATKINS N. S., BIANCO A. E., ROBINSON R. D., BUNDY D. A. 1994. Prospective evaluation of enzyme linked immunosorbent assay and immunoblot methods for the diagnosis of enedemic Strongyloides stercoralis infection. Amer. J. Trop. Med. Hyg. 51: 175-179.
• ROBINSON R. D., TERRY S. I., VOGEL P., GAM A. A., NEYA F. A. 1995. Age-prevalence and household clustering of Strongyloides stercoralis infection in Jamaica. Parasitology 110: 97-102.
• LITYŃ SKI K. 1938. Zakażenie mątwikiem jelitowym. Lek. Wojsk. Lwów 3: 7.
• LONC E., OKULEWICZ A., KOPCZ YŃSKA-MAŚLEJ J., ZARÓDZKA Z. 1999. Pasożyty jelitowe u mieszkańców Wrocławia i Wałbrzycha. Wiad. Parazytol. 45: 75-81.
• LYONS E. T., DRUDGE J. H., TOLLIVER S. C. 1970. Strongyloides larvae in milk of sheep and cattle. Med. Vet. Pract. 51: 68.
• - - - 1973. On the life cycle of Strongyloides westeri in the equine. J. Parasitol. 59: 780-787.
• LYSAKOVA L. A., TlCHOMIROVA E. P., PROCHOROV A. F. 1984. Funkcionalnoe sostojanie tonkoj kiski pri strongiloidoze u žitelej umerennoj zony. Med. Parazitol. Parazitarn. Bol. 5: 26-31.
• LYSENKO A. 1973. Vaznejse tropiceske bolezni i ich profilaktika. Moskva.
• MELAŠENKO V. 1962. Strongiloidoz u naselenija Lvova. Med. Parazitol. Parazitarn. Bol. 31: 98-100.
• MEYERS W. M., CONNOR D. H., NEAFIE R. C. 1976. Strongyloidiasis. In: C. H. BINFORD and D. H. CONNOR (eds) Pathology of Tropical Extraordinary Diseases. Vol. II Armed Forces. Institute of Pathology. Washington.
• MIROSŁAW B., HANDSCHKE D., KOTŁOWSKI A. 1994. Porównanie wartości diagnostycznej testu Pro Spect Giardia ze standardowymi metodami diagnostyki koprologicznej i badaniami treści dwunastniczej w rozpoznawaniu giardiozy. Mat. XVII Zjazdu PTP. Gdynia, 15-17 września 1994: 207-208.
• MONCOL D. J. 1975. Supplement to the life history of Strongyloides ransomi Schwartz and Alicata, 1930 (Nematoda: Strongyloididae) of pigs. Proc. Helminthol. Soc. Wash . 42: 86-92.
• MURTY D. A., LUTHRA U. K., SEHGAL K., SODHANI P. 1994. Cytologie detection of Strongyloides stercoralis in a routine cervicovaginalis smear. A case report. Acta Cytat. 38: 223-225.
• MUSIEROWICZ A. 1969. Gleboznawstwo. PWRiL, Warszawa.
• NAKADA K., KOHAKURA M., KOMODA H., HINUMA Y. 1984. High incidence of HTL V antibody in carriers of Strongyloides stercoralis. Lancet 17: 633.
• NANDY A., ADDY M., PATRA P., BANDYOPASHYAY A. K. 1995. Fulminating strongyloidiasis complicating Indian kala-azar. Trop. Geogr. Med. 47: 139-141.
• NEVA F. A., BROWN H. W. 1994. Basic Clinical Parasitology. Prentice-Hall International Inc. Appleton and Lange. London.
• MURPHY E. L., GAM A., HANCHARD B., FIGUEROA J. P., BLATTNER W. A. 1989. Antibodies to Strongyloides stercoralis in healthy Jamaican carriers of HTL V-1. New Engl. J. Med. 320: 252-253.
• NWAORGU O. C. 1978. Hypobiosis in Strongyloides papillosus. Proceedings of the 4th International Congress on Parasitology. Warszawa, 1978: 179.
• NWOSU A. 1981. The community ecology of soil-transmitted helminth infection of humans in a hyperendemic area of southern Nigeria. Ann. Trop. Med. Parasitol. 75: 197-203.
• OLIVER N. W., ROWBOTIOM D. J., SEXTON P., GOLDSMID J. M., BYARD R., Toorn M., THOMPSON K. S. 1989. Chronic strongyloidiasis in Tasmanian veterans-clinical diagnosis by the use of a screening index. Austrol. New Zel. J. Med. 19: 458-462.
• ORŁOWSKI W. 1952. Choroby wewnętrzne. T. VI. PZWL, Warszawa:
• PAWŁOWSKI Z. S. 1989. Epidemiology, prevention and control. In: D. I. GROVE (ed.) Strongyloidiasis: A major roundworm infection of man. Taylor and Francis. London. New York. Philadelphia.
• -1996. Inwazje nicieni przewodu pokarmowego. In: Z. DZIUBEK (ed.) Choroby zakaźne i pasożytnicze. PZWL. Warszawa.
• PAVLOVSKIJ J. 1951. Ucebnik parazitologii celoveka. Leningrad.
• PELLETIER L. L. 1984. Chronic strongyloidiasis in World War II Far East ex-prisoners of war. Amer. J. Trop. Med. Hyg. 33: 55-61.
• GABRE-KIDAN T. 1985. Chronic strongyloidiasis in Vietnam Veterans. Amer. J. Med. 78: 139-140.
• PHELPS K. R., GINSBERG S. S., CUNNINGHAM A. W., TSCHACHLER R., DOSIK H. 1991. Case report: adult T-cell leukemia/lymphotna associated with recurrent Strongyloides hyperinfection. Amer. J. Med. Sci. 302: 224-228.
• PETROVA N. N. 1961. O strongiloidoze v Tomskoj psichonevrologiceskoj bolnice. Tr. N. In-ta Psichjatrii Min. Zdravoochr. RSFSR. 26: 305-306.
• PIETROŃ W., SCHABOWSKI J., BIELAK-OLEKSY T. 1975. Z kazuistyki węgorczycy. Wiad. Parazytol. 21: 63-64.
• PLJUŠČEVA G., LOSEYA T., SUPRJAGA V., JAROCKIJ L., BELJAKOVA N., MOZGOVOJ E., MJUZEVA G.
• - 1976. Zavoz v SSSR kišečnych gelmintozov iż tropičeskich stran. Med. Parazitol. Parazitarn. Bol. 45: 432-444.
• PLUMELLE Y., GONIN C., EDOUARD A., BUCHER B. J., THOMAS L., BREBION A., PANELATII A. 1997. Etfect of Strongyloides stercoralis infection and eosinophilia on age at onset and prognosis of adult T cell leukemia. Amer. J. Clin. Pathol. 107: 81-87.
• POKS-SKIBA E., SKIBA W. 1967. Zakażenie węgorkiem jelitowym i wielkouścem jelitowym 10-letniej dziewczynki. Wiad. Lek. 20: 1091-1093.
• PROCHOROV A. F. 1980. Charakteristika mirovogo nozoareala strongiloidoza. Med. Parazitol. Parazitarn. Bol. 49: 69-75.
• ISUPOV JU. I., GOLOVAN T. V. 1978. Izučenie očaga strongiloidoza v specjalizirovanom internate. Ibid. 47: 99-102.
• PROCTOR E. M., lSAAK-RENTON J. L., ROBERTSON W. B., BLACK W. A. 1985. Strongyloidiasis in Canadian Far East war veterans. Canad. Med. Assoc. J. 133: 876-878.
• PRUDAEVA N. I. 1961. K klineke strongiloidoza. Med. Parazitol. Parazitarn. Bol. 30: 227.
• ROBINSON R. D., LINDO J. F., NEYA F. A., GAM A. A., TERRY S. I., VOGEL P., COOPER E. S. 1994. Immunoepidemiofogic studies of Strongyloides stercoralis and Human T-lymphotropic Virus Type l (HTL V-1) infections in Jamaica. J. lnfect. Dis. 169: 692-696.
• ROSSI C. L., PARTEL C. D., TEIXEIRA A. L.,, TAKAHESHI E. E., DE BARROS-MAZONS S., DA SILVA L. J. 1993. Strongyloidiasis in Campines city region (Brazil). Parasitological and serological data. Trop. Geogr. Med. 45: 189-190.
• ŠABLOVSKAJA E. A. 1963a. Sravnitelnoe izučenie rasprostranenija strongiloidoza sredi selskogo naselenija proživajuščego v različnych agroklimatičeskich zonach zapadnych oblastej USSR. Probl. Parazitol. Tr. IV N. Konf. Parazitol. USSR. Kiev: 279-281.
• - 1963b. K voprosu o rasprostranenii strongiloidoza sredi selskogo naselenija zapadnych oblastej USSR. Med. Parazitol. Parazitarn. Bol. 32: 168-171.
• - 1963c. O wozmožnosti primenenija wapama dlja obezwrežiwanija wnešnej sredy ot Strongyloides stercoralis. Mat. N. Konf. Wses. O-va Gelmintol. Moskva. 2: 170-171.
• - 1969. Strongiloidoz umerennogo klimata i mery borby s nim. Avtoref Dis. Dokt. Lvov.
• - 1986. Strongiloidoz. Medicina, Moskva.
• OSTR0VSKAJA V. A. 1967. Opyt likvidacii ocagov strongiloidoza v zakrytych detskich kollektivach. Probl. Parazitol. Tez. Doki. V N. Konf. Ukr. Resp. Naucn. O-va Parazitol. Nauk. Dumka. Kiev: 255-256.
• SMAGAM. 1967. Opyt likvidacii ocaga strongiloidoza v psichiatriceskim stacionare. Med. Parazitol. Parazitarn. Bol. 36: 172-174.
• ŠAMRAJ O. 1969. O strongiloidoze v Krivbasse. Sb. Probl. Parazitol. Nar. Dumka. Kiev 1: 405-407.
• - 1974. Osobennosti epidemiologii strongiloidoza intensivnogo očaga invazii. Avtoref Dis. Kand. Moskva.
• - 1975. Vozmožnosti rasprostranenija strongiloidoza sredi gornorabočich v podzemnych vyrabotkach železorudnych sachtach Krivbassa. Med. Parazitol. Parazitarn. Bol. 44: 229-230.
• SATO Y. 1986. Epidemiology of strongyloidiasis in Okinawa. In: M. YOK0GAWA et ol. (eds). Collected Papers on the Control of Soil-transmitted Helminthiases (Tokyo: The Asian Parasite Control Organization) 3: 20-21 .
• KOBAYASHI J., SHIR0MA Y. 1995. Serodiagnosis of strongyloidiasis. The application and significance. Rev. Inst. Med. Trop. Soc. Paulo 37: 35-41.
• SCAGLIA M., BRUSTIA R., GATTI S., BERNUZZI A. M., STROSSELLI M., MALFITANO A., CAPELLI D. 1984. Autochthonous strongyloidiasis in Italy: An epiedmiological and clinical review of 150 cases. Bull. Soc. Pathol. Exot. 77: 328-332.
• SH0LTEN T., YAN0 J., PALMER J. 1977. Parasitism in an Ontario mental institution: preliminary report. Canad. Med. Assoc. J. 116: 1114-1115.
• ŠIMANSKAJA G. 1973. Mestnye slučai strongyloidoza v Vladimiro-Volynskoj oblasti. Med. Parazitol. Parazitarn. Bol. 42: 612.
• SKRJABIN K., ŠULC R., SERBINOV P., SMIRNov G. 1928. Rezultaty Dejatelnosti 25-ij Sojuznoj Gelmintologičeskoj Ekspedicii v Donbasse. Charkov.
• SOROCZAN W. 1976. Węgorek jelitowy (Strongyloides stercoralis) we wschodniej i południowowschodniej Polsce. Wiad. Parazytol. 22: 261-272.
• - 1977a. Działanie wybranych chemioterapeutyków, środków dezynfekcyjnych i nawozów sztucznych na przeżywalność larw Strongyloides stercoralis (Nematoda, Strongyloididae). Ann. UMCS Lublin. Sec. D. 32: 215-220.
• - 1977b. Przeżywalność i ruch postaci rozwojowych Strongyloides stercoralis Stiles et Hassall, 1902 (Nematoda, Strongyloididae) w środowisku zewnętrznym . Fol. Soc. Sci. Lubl. Biot. 2. 19:47-52.
• - 1979. Koproskopowa diagnostyka węgorczycy (strongyloidosis ). Diagn. Lab. 15: 71-80.
• - 1994a. Strongyloides stercoralis (BAVA Y, 1876) STILES et HASSALL, 1902 (Nematoda) – węgorek jelitowy. Część II. Rozprzestrzenienie geograficzne (1). Wiad. Parazytol. 40: 115-126.
• - 1994b. Strongyloides stercoralis (BAVAY, 1876) STILES et HASSAL, 1902 (Nematoda)- węgorek jelitowy. Część Il. Rozprzestrzenienie geograficzne (2). Ibid. 40: 265-277.
• - 1995. Węgorczyca (strongyloidosis). Część II. Patogeneza i patologia. Ibid. 41: 171-191.
• - 1996. Węgorczyca (strongyloidosis). Część IV. Immunodiagnostyka. Ibid. 42: 381-394.
• - 1997. Strongyloides stercoralis (BAVAY, 1876) STILES et HASSAL, 1902 (Nematoda)- węgorek jelitowy. Część III. Morfologia i anatomia. Ibid. 43 : 143-154.
• - 1998. Węgorczyca (strongyloidosis). Część V. Rola odporności i immunosupresji. Ibid. 44: 13-20.
• STEFAŃSKI W. 1948. Zagadnienie parazytologii w Polsce powojennej. Przegl. Epidemiol. 2: 173-185.
• STEWART R. B ., STONE W. M., MARTI O. G. 1976. Strongyloides ransomi: Prenatal and transmammary infection of pigs of sequential litters from dams experimentally exposed as weanlings. Amer. J. Vet. Res. 37: 541-544.
• STIJERCHLER D. 1981. Endemiegebiete tropischer Infektionskrankheiten. H. HUBER ( ed. ). Bem.
• ŠULMAN E. S. 1949. Gelmintozy naselenija različnych geografičeskich zon Ukrainy. Tr. Gelmintol. Laborat. Moskva-Leningrad 2: 212-216.
• BARDENSTEIN D., KOVALEVSKAJA A. 1933. Ob. ankilostomidoze i strongiloidoze v Donbasse i Krivoroze i o merach borby s nimi. Med. Parazitol. Parazitarn. Bol. 11: 310-317.
• DO ZYONG TCHAJ., NGUJEN Eruu TOAN. 1985. Strongiloidoz. In: F. F. SOPRUNOV (ed.) Gelmintozy celoveka. Medicina, Moskva.
• SUPRJAGA V., NIKITIN V., POLAKOV G. 1971. K voprosu o poražennosti gelmintozami naselenija Sabirabidzkogo rajona Azerbajdžanskoj SSR. Med. Parazitol. Parazitarn. Bol. 41: 79-82.
• TICHOMIROVA E., PROCHOROV A. 1983. Osobennosti kliniki i lečenija strongiloidoza v zavisimosti ot gruppovoj prinadležnosti krovi bolnych po sisteme ABO (H). Ibid. 52: 22-26.
• - LYSAKOVA L. 1985. Klinika i lečene strongiloidoza v sočetanii s drugimi kišečnymi gelmintozami u žitelej tropikov. Ibid. 54: 42-46.
• UDONSI J. K., BEHNKE J. M., GILBERT F. S. 1996. Analysys of the prevalence of infection and associations between human gastrointestinal nematodes among different age classes living in the urban and suburban communities of Port Harcourt, Nigeria. J Helminthol. 70, 75-84.
• UIDA J. 1965. Trzy przypadki zakażenia węgorkiem jelitowym. Pol. Tyg. Lek. 20: 724-726.
• - 1972. Przypadek dychawicy oskrzelowej w przebiegu zakażenia węgorkiem jelitowym. Wiad. Lek. 25: 1089-1090.
• VASILENKO Z. E., V AITSMAN Š. K. 1975. Control of Strongyloides stercoralis in the Dnepropetrovsk region. VIII N. Konf. Parasitol. Ukrainy (Tez. Dokl.). Doneck 47: 100.
• VINCE J. D., ASHFORD R. W., GRA TIEN M. J., BANA-KOIRI L. 1979. Strongyloides species infestation in young infants of Papua New Guinea. MED. J. 22: 120-127.
• VIŠNEVSKAJA S., ŠEVČUK M., KRAMARENKO D., CHVALIBOEVA E., MUKVOZ L., GUREVIČ E.,
• KORNENKO E., POTEEVA N., PISKARENKO E., LOJ D., KORABLEV N., GELLER J. 1956. Epidemiologija i profilaktika gelmintozov v zone vlijanija stroitelstva Kachovskogo vodochranilišča GES i Verchne-inguleckogo Kanala. Med. Parazitol. Parazitarn. Bol. 25: 121-127.
• WALTZER P. D., MILDER J. E., BANWELL J. G., KILGORE G., KLEIN M., PARKER R. 1982. Epidemiologie features of Strongyloides stercoralis infection in an endemie area of the United States. Amer. J Trop. Med. Hyg. 31: 313-319.
• WELLER I. V., COPLAND P., GABRIEL R. 1981. Strongyloides stercoralis in renal transpland recipients. Brit. Med. J. 1: 524.
• WIERCIŃSKA-DRAPAŁO A., PROKOPOWICZ D., KRAMARZ P., MIĘGOĆ H., GROCHOWSKA H. 1994. Difficulties in diagnostic strongyloidosis. Mat. XVII Zjadu PTP. Gdynia 15-17 września 1994: 217-218.
• WITECKI J. 1967. Przypadek współistniejącego zarażenia węgorkiem jelitowym i lamblią. Wiad. Parazytol. 13: 791-793.
• WOŹNIEWSKI Z. 1968. Tkanka płucna jako siedlisko węgorka kałowego . Gruźlica i Choroby Płuc 36: 35-40.
• WURTZ R., MIROT M., FRONDA G., PETERS C., KOCKA P. 1994. Short report: gastric infection by Strongyloides stercoralis. Amer. J Trop. Med. Hyg. 51: 339-340.
• YOELI M., MOST H., HAMMOND J., SCHEINESSON G. P. 1972. Parasitic infections in a closed community. Trans. Roy. Soc. Trop. Med. Hyg. 66: 764-776.
• ZIEMBICKI W. 1905. Dwa przypadki zakażenia Anguillula stercoralis we Lwowie. Gazeta Lekarska. Lwów 25: 3.
• ZMEEV G. 1947. Strongiloidoz. In: E. N. PAVLOVSKlJ (ed.). Parazitologija Dalnego Vostoka. Leningrad.
• ZWIERZ Cz., TAMASZUNAS S., LABA L. 1967. Choroby egzotyczne oraz niektóre zakażenia kosmopolityczne rozpoznane u ludzi po pobycie w tropiku. Mat. IX PTP. Katowice, 18-21 maja 1967: 139-140.
• ŻEGLEŃ S., PODLASKI S. 1968. Częstość występowania pasożytów przewodu pokarmowego u górników pracujących pod ziemią. Biul. Służby Sanitarn. Epidemiol. Wojew. Katowickiego 12: 67.