EN
A population of Trollius europaeus whose locality was found near the town of Barczewo (NE Poland) was analyzed in the study. This species is a very rare component of flora in the Olsztyn Lakeland. The aim of the population survey conducted in 2005 and 2007 was to determine the abundance and density of the tested population, the type of its spatial structure, as well as selected characteristics of specimen architecture, such as the height and width of clumps of the European globeflower, and the number of vegetative and fertile shoots. The survey was carried out in three areas differing in terms of habitat conditions. In order to determine the spatial pattern of the population, the index of concentration was calculated as the variance-to-mean ratio. The following statistical measures were determined: arithmetic mean, standard deviation and mode. The mean ecological concentration was 4.76. The highest number of specimens per m² was recorded in an open meadow, and the lowest – at the edge of a forest. The analysis of the spatial structure of the population showed that all three research areas were characterized by a uniform distribution of specimens, with a tendency towards a clustered distribution. Differences in clump size between particular research areas were slight. The height of flowering plants ranged from 22 to 60 cm. The average number of vegetative shoots per clump was 21.34, while the number of fertile shoots varied from 0 to 15. Vegetative reproduction was predominant, as confirmed by the number of vegetative rosettes per fertile shoot in a clump. The most flowering specimens were recorded near a ditch, under high humidity conditions, whereas the fewest – in an open meadow.
PL
Przedmiotem badań była populacja Trollius europaeus występująca na stanowisku w okolicy Barczewa. Gatunek ten jest bardzo rzadkim elementem flory Pojezierza Olsztyńskiego. Badania populacyjne przeprowadzono w roku 2005 i 2007. Zakres pracy obejmował określenie liczebności i zagęszczenia ekologicznego populacji, typu struktury przestrzennej oraz analizę wybranych cech architektury osobnika – wysokość i szerokość kęp pełnika europejskiego, a także liczbę pędów wegetatywnych i generatywnych. Badania przeprowadzono na trzech powierzchniach różniących się warunkami siedliskowymi. W celu określenia typu struktury przestrzennej populacji wyznaczono wskaźnik skupiskowości jako stosunek wariancji do średniej. W opracowaniu statystycznym uwzględniono średnią arytmetyczną, odchylenie standardowe oraz średnią modalną. Średnie zagęszczenie ekologiczne wynosiło 4,76. Największą liczbę osobników na powierzchni 1 m² stwierdzono na otwartej łące, a najmniejszą na powierzchni pod lasem. Analiza struktury przestrzennej populacji wykazała, że wszystkie trzy powierzchnie badawcze cechują się równomiernym rozkładem osobników z tendencją do rozkładu skupiskowego. Wielkość kęp na poszczególnych powierzchniach była zróżnicowana w niewielkim stopniu. Wysokość roślin kwitnących wahała się od 22 do 60 cm. Średnia liczba pędów wegetatywnych w kępie wynosiła 21–34, a liczba pędów generatywnych – 0–15. Stwierdzono, że dominował wegetatywny typ reprodukcji, o czym świadczyła liczba rozet wegetatywnych przypadająca na jeden pęd generatywny w obrębie kępy. Najwięcej osobników kwitnących odnotowano na powierzchni przy rowie, cechującej się największą wilgotnością, natomiast najmniej – na otwartej łące.