Barn Owl Tyto alba predation on small mammals in relation to the Mediterranean environment [Pisa Province, Italy]

• Autorzy: Varuzza P , Capizzi D. , Santini L. , Apollonio M.
• Języki publikacji: EN

Abstrakty

EN

The diet of the Barn Owl was investigated in 13 localities in the Pisa province, Central Italy. In each locality the percentage of forest and cultivated land, and the linear development of roads and rivers were recorded. To estimate the prey availability, the small mammal communities in seven different localities within the same province were sampled during live trapping sessions. Barn Owls preyed mainly upon rodents (79.4%) and insectivores (18.8%), while birds were eaten to a small degree (1.9%). The main prey taxon was Apodemus sp. (39.7%), followed by Microtus savii (26.1%). The relative frequencies of these two prey items were negatively correlated. Statistically significant differences in the mean prey weight in the thirteen localities were detected. The mean prey weight was positively associated with the wood surface and negatively with the area of cultivated fields. A positive relationship between prey diversity and cultivation was recorded. This indicates that Barn Owls which forage in cultivated habitats tend to prey on smaller species, mainly shrews and voles, and to have a more diversified prey spectrum. On the contrary, owls foraging in wooded areas were more specialized and preyed on larger Animals.

PL

Badania prowadzono w prowincji Piza w środkowych Włoszech (Fig. 1), gdzie w 13 miejscowościach zbierano wypluwki, a w 7 innych dokonywano połowu pułapkami żywołownymi drobnych ssaków, dla określenia dostępności potencjalnych ofiar płomykówki. Wokół każdego miejsca zbioru wypluwek, w strefach o promieniu 1 km i 2 km, określano udział trzech wyróżnionych składników krajobrazu: zadrzewień (WS), pól uprawnych (CS) oraz łączną długość dróg (KM). Z ogólnej liczby 4105 ofiar stwierdzonych w wypluwkach 98.1% stanowiły ssaki, a ptaki tylko 1.9% (Tab. 1). Zaznaczyła się negatywna korelacja frekwencji między dwoma głównymi grupami ofiar — myszami Apodemus sp. i nornikiem Microtus savii. Stwierdzono pozytywną korelację częstości występowania poszczególnych grup ofiar w wypluwkach (Tab. 1) i w materiale z połowów pułapkami (Tab. 5). Korelacja ta była też istotna przy oddzielnym rozpatrywaniu materiału (wypluwki i połowy) ze środowiska polnego, natomiast w przypadku zadrzewień nie była znacząca. Średni ciężar ofiar (MPW) był pozytywnie skorelowany z udziałem zadrzewień w danej okolicy, a negatywnie — z udziałem pól (Tab. 2). Analiza udziału 3 wyróżnionych składników krajobrazu w strefie 1 km od miejsca zbioru wypluwek, w stosunku do udziału poszczególnych taksonów, wykazała istotną zależność tylko w stosunku do gatunków owadożernych. Podobna analiza składu środowiskowego w strefie o promieniu 2 km wykazała zależność dla udziału gryzoni (Tab. 3 i 4). Głównym czynnikiem zróżnicowania diety płomykówki między 13 miejscami badań był ciężar osobniczy ofiar oraz powierzchnia zadrzewień i pól uprawnych (Fig. 2). Autorzy wnioskują, że zwyczaje pokarmowe płomykówki na badanym obszarze są podobne jak na innych terenach we Włoszech. Ptak ten na ogół wykorzystuje gatunki ofiar najliczniej reprezentowane w lokalnej faunie. Jednak w tej pracy stwierdzono, że płomykówki na polach częściej wybierały gatunki o mniejszym ciężarze osobniczym, co zwiększało różnorodność diety, natomiast w lesie skład ich ofiar był zawężony tendencją do wyboru większych zwierząt.

Słowa kluczowe

EN

diet; bird; predation; Barn Owl; feeding ecology; Italy; Mediterranean environment; Pisa Province; Tyto alba; small mammal

• Wydawca: -
• Czasopismo: Acta Ornithologica
• Rocznik: 2001
• Tom: 36
• Numer: 2
• Opis fizyczny: p.153-160,fig.,ref.

Twórcy

autor

Varuzza P

• University of Sassari, via Muroni 25, I-07100 Sassari, Italy

autor

Capizzi D.

autor

Santini L.

autor

Apollonio M.

Bibliografia

• Amori G., Cristaldi M., Contoli L. 1986. [On rodents (Gliridae, Arvicolidae, Muridae) of Italian peninsula and islands in relation to the bioclimatic Mediterranean environment]. Animalia 11: 217-269.
• Bang P. 1993. [Guide to animal tracks]. Zanichelli, Bologna, Italy.
• Brown R., Ferguson J., Lawrence M., Lees D. 1987. Tracks and signs of the birds of Britain and Europe. Christopher Helm, London.
• Capizzi D. 2000. Diet shifts of the Tawny owl Strix aluco in Central and Northern Italy. It. J. Zool. 67: 73-79.
• Capizzi D., Luiselli L. 1996a. Feeding relationships and competitive interactions between phylogenetically unrelated predators (owls and snakes). Acta Oecol. 17: 265-284.
• Capizzi D., Luiselli L. 1996b. Ecological relationships between small mammals and age of coppice in an oak-mixed forest in central Italy. Rev. Ecol. (Terre et Vie) 51: 277-291.
• Capizzi D., Luiselli L., 1998. Trophic niche relationships among coexisting Asio otus, Strix aluco and Tyto alba in central Italy. Rev. Ecol. (Terre et Vie) 53: 367-385.
• Caroli L., Capizzi D., Luiselli L. 2000. Reproductive strategies and life-history traits of the Savi's Pine Vole, Microtus savii. Zool. Sci. 17: 209-216.
• Challine J., Beaudvin H., Jammot D., Saint Girons M. C. 1974. [The prey of raptors]. Doin, Paris.
• Contoli L., Agostini F., Aloise G., Testa A. 1983. [On the relationship between terrestrial small mammals and the Barn Owl (Tyto alba Scopoli)]. Accademia Nazionale dei Lincei, Quaderni 256: 183-288.
• Contoli L., Ragonese B., Arcá G. 1993. [On the role of mammals in the diet of Tyto alba in the Ibleus sector (S-E Sicily)]. Atti e Memorie dell'Ente Fauna Siciliana 1: 59-78.
• Contoli L., Sammuri G. 1978. Predation on small mammals by Tawny Owl and comparison With Barn owl in the Farma valley (central Italy). Boll. Zool. 45: 323-335.
• Cramp S. (ed.). 1985. The birds of the Western Palearctic Vol. IV. Oxford University Press.
• Erome G., Aulagnier S. 1982. Contribution a l'identification des proyes des rapaces. Biévre, C.O.R.A., Universite Lyon 4: 129-135.
• Glue D. E. 1974. Food of the Barn owl in Britain and Ireland. Bird Study 21: 200-210.
• Hansson L. 1967. Index line catches as a basis of population studies on small mammals. Oikos 18: 261-276.
• Herrera C. M. 1974. Trophic diversity of the Barn owl Tyto alba in continental Western Europe. Ornis Scand. 7: 181-191.
• Jędrzejewski W., Jędrzejewska B., Szymura A., Zub K. 1996. Tawny Owl (Strix aluco) predation in a pristine deciduous forest (Białowieża National Park, Poland). J. Anim. Ecol. 65: 105-120.
• Le Boulengé E., Le Boulengé-Nguyen E Y. 1987. A cost-efficient live trap for small mammals. Acta Theriol. 32: 140-144.
• Lekunze L. M., Ezealor A. U., Aken'ova T. 2001. Prey groups in the pellets of the barn owl Tyto alba (Scopoli) in the Nigerian savanna. African Journal of Ecology 39: 24-32.
• Lovari S., Renzoni A., Fondi R. 1976. The predatory habits of the Barn Owl (Tyto alba) in relation to the vegetation cover. Boll. Zool. 43: 173-191.
• Marks J. S., Marti C. D. 1984. Feeding ecology of sympatric Barn Owls and Long-eared Owls in Idaho. Ornis Scand. 15: 135-143.
• Marti C. D. 1974. Feeding ecology of four sympatric owls. Condor 76: 45-61.
• Massa B., Sarí M. 1982. [Comparing diet of Barn owl (Tyto alba Scopoli) in forest, rural and suburban habitats of Sicily (Aves, Strigiformes)]. Naturalista Siciliano 4: 3-15.
• Mikkola H. 1983. Owls of Europe. T & AD Poyser, Calton.
• Norusis M. J. 1993. SPSS for Windows — User's Guide Release 6.0. SPSS Inc., Chicago.
• Reed E. B. 1957. Mammal remains in pellets of Colorado Barn Owls. J. Mammal. 38: 135-136.
• Riga F., Capizzi D. 1999. Dietary habits of the Long-eared Owl Asio otus in the Italian peninsula. Acta Ornithol. 34: 45-51.
• Saint Girons M. C. 1973. L'ages des micromammiferes dans le régime de deux rapaces nocturnes, Tyto alba and Asio otus. Mammalia 37: 439-456.
• Santini L. 1983. [Italian rodents of agricultural and forest importance]. C.N.R., Padova, Italy.
• Silva M., Downing J. A. 1995. CRC handbook of mammalian body masses. CRC Press, Boca Raton, Florida.
• Simpson E. H. 1949. Measurement of diversity. Nature 163: 688.
• Sokal R. R., Rohlf F. J. 1969. Biometry: the principles and practice of statistics in biological research. W. H. Freeman and Co., New York.
• Taylor I. 1994. Barn owls — Predator-prey relationships and conservation. Cambridge University Press, Cambridge.
• Thiollay J. M. 1968. Le régime alimentaére des nos rapaces: quelques analyses francaises. Nos Oiseaux 29: 249-269.
• Uttendorfer O.1952. Neue Ergebnisse über die Ernahrung der Gerifvogel und Eulen. Verlag Eugen Ulmer, Stuttgart.
• Zalewski A. 1996. Choiche of age classes of bank voles Clethrionomys glareolus by pine marten Martes martes and tawny owl Strix aluco in Białowieża National Park. Acta Oecol. 17: 233-244.
• Zar J. H. 1984. Biostatistical analysis. Prentice-Hall International, London.