EN
Field surveys were performed in winter and spring rape crops of agricultural companies and individual farmers during the period of 2001–2003. A questionnaire was completed for each experimental field, giving a description of the crop. The incidence and severity of fungal diseases were estimated annually in 14–18 winter and spring rape crops. Seed samples were taken from each field and composition fungal communities on harvested seed was estimated. Alternaria blight and Phoma stem canker were present on stems of all investigated winter and spring rape cultivars and Alternaria blight occurred on siliques in all experimental years. In 2001, most favourable year for spread of diseases, Alternaria blight damaged 87.2 100% of winter rape and 100% of spring rape siliques, maximum disease severity was 6.66 and 7.24%, respectively. All cultivars of winter and spring rape were susceptible to Alternaria blight. Phoma stem canker was more often found on stems of spring oilseed rape – up to 98% of stems with symptoms of Phoma stem canker. Seed fungal infection level was 10.0–100% in winter rape and 16.0–93.6% in spring rape seed samples. The most frequent fungi on seeds of winter and spring oilseed rape were Alternaria spp. and Cladosporium spp.
PL
W latach 2001–2003 przeprowadzono lustracje pól w przedsiębiorstwach rolniczych oraz gospodarstwach indywidualnych. Dla każdego pola sporządzono kwestionariusz opisujący stan uprawy. Występowanie i nasilenie chorób na rzepaku jarym i ozimym oceniano corocznie w 14–18 uprawach. Z każdego pola pobierano próby nasion, na których określano grzyby pasożytnicze. Czerń krzyżowych (Alternaria brassicae) na łuszczynach i sucha zgnilizna łodyg (Phoma lingam) występowały na wszystkich badanych polach oraz na wszystkich odmianach rzepaku jarego i ozimego. W 2001 roku najkorzystniejszym dla rozwoju chorób, czerń krzyżowych opanowała 87,2–100% łuszczyn rzepaku ozimego i 100% łuszczyn rzepaku jarego, a nasilenie choroby wynosiło odpowiednio 6,66 i 7,42%. Wszystkie odmiany rzepaku jarego i ozimego były wrażliwe na czerń krzyżowych. Sucha zgnilizna łodyg wywoływana przez Phoma lingam była częściej spotykana na rzepaku jarym niż ozimym, a liczba roślin z objawami choroby dochodziła do 98%. Wszystkie badane próby nasion rzepaku były porażone. Zakażenie nasion rzepaku ozimego wynosiło 10–100%, natomiast zakażenie nasion rzepaku jarego wahało się w granicach 16,0–93,6%. Na nasionach najczęściej stwierdzano grzyby Alternaria spp. i Cladosporium spp.