PL
Celem 12-tygodniowego doświadczenia przeprowadzonego na 10 zdrowych osobach w wieku 22-31 lat było określenie zmian zachodzących w dynamice utleniania aminokwasów pod wpływem zmieniającego się co 4 tygodnie poziomu spożycia białka. Spożycie to w okresie pierwszych 4 tygodni wynosiło 1 g białka na 1 kg masy ciała w ciągu 24 godz., następnie z dnia na dzień obniżyło się do poziomu 0,5 g/kg/24 godz., a po 4 tygodniach zwiększyło się do poziomu wyjściowego i utrzymywało się na nim przez ostatnie 4 tygodnie doświadczenia. Oznaczając dobowe wydalanie azotu ogólnego w moczu stwierdzono, że przez pierwsze 2 tygodnie okresu obniżonego spożycia białka wydalanie to było wyższe od ilości azotu spożywanego w diecie, ale zmniejszało się stopniowo i osiągnęło poziom równowagi w trzecim tygodniu tego okresu. W ostatnim, trzecim okresie prowadzonych badań wydalanie azotu ogólnego w moczu było z kolei niższe od ilości spożywanego w tym czasie azotu przez pierwsze 2 tygodnie i osiągnęło poziom równowagi w trzecim tygodniu tego okresu. Analogiczne prawidłowości zaobserwowano w odniesieniu do wydalania w moczu azotu mocznika i 15N-glicyny podawanej na poziomie markera biochemicznego jeden raz w każdym tygodniu doświadczenia. Z badań nad dynamiką utleniania 1-13C- leucyny wynika z kolei, że poziom spożycia białka nie wpływał istotnie na tempo utleniania tego aminokwasu w stanie post-absorpcyjnym. Wyniki te wskazują, że poziom spożycia białka indukuje w organizmie młodego dorosłego człowieka odpowiednie tempo katabolizmu aminokwasów innych, niż leucyna i że ten wpływ utrzymuje się jeszcze mniej więcej przez 2 tygodnie po zmianie poziomu spożycia białka.
EN
In the experiment lasting 12 weeks, took part 6 men and 4 women aged 22-31 years and characterized by BMI between 20-25. The protein consumption was changing every 4 weeks and was reduced from the standard level of 1g /d/ kg body mass during the initial period to the level of 0,5g/d/ kg body mass during the restricted period, and then increased to the level characterized for the initial period. The changing amounts of protein consumption were replaced by starch. Daily excretion of total N in the urine estimated after the decrease of the protein intake was higher as compared to the level of protein consumption and it came to the equilibrium level just after 2 weeks of the nutrition change. When the level of protein intake was increased, the total N excretion was increasing gradually, reaching the equilibrium level just after 2 weeks of this period. The similar relationships were observed in reference to the excretion of N-urea as well as of 15N- glycine in the urine, which was offered once a week as biochemical marker. The dynamics of 1- 13C leucine oxidation in postabsorptive state was performed and no influence of the level of protein intake was observed. All these results show that the level of protein intake induces some adequate drive in the catabolic rate of amino acids differing from leucine, what persists during 2 weeks after a sudden change of protein consumption, gradually decreasing in this period.