PL
Celem pracy było określenie zróżnicowania efektywności androgenezy u wybranych genotypów papryki rocznej (C. annuum L.), uprawianych w Polsce. Kulturze pylników poddano łącznie 4430 pylników należących do 8 zróżnicowanych morfologicznie i fizjologicznie linii, odmian oraz form mieszańcowych papryki. Oceniano zdolność do tworzenia androgenicznych zarodków oraz rozwoju dojrzałych, androgenicznych roślin. Kultury pylników prowadzono zgodnie z metodą opracowaną przez Dumasa de Vaulx i in. (1981), z modyfikacjami dotyczącymi składu pożywek użytych na kolejnych etapach kultury oraz wydłużenia okresu inkubacji pylników na pożywce indukcyjnej. W wyniku przeprowadzonych badań otrzymano 127 androgenicznych zarodków oraz 108 dojrzałych roślin. Stwierdzono przy tym znaczące różnice w potencji androgenicznej pomiędzy analizowanymi formami papryki rocznej. Wyraźnie wyższą skłonnością do indukcji zarodków charakteryzowały się genotypy mieszańcowe, w porównaniu do ich form rodzicielskich. Najwyższą efektywność androgenezy odnotowano dla genotypu (ATZ1xCDT)F₁ (9,8%), natomiast najniższą potencją androgeniczną charakteryzowała się linia TG (0,5%). W związku z istnieniem wśród krajowych genotypów papryki rocznej znacznego zróżnicowania pod względem efektywności pozyskiwania roślin haploidalnych na drodze androgenezy należy zastanowić się nad koniecznością określania poziomu tej cechy dla materiałów przechowywanych w bankach genów papryki.
EN
The study dealt with the diversity of androgenesis potential among selected pepper (Capsicum annuum L.) genotypes, which are commonly cultivated in Poland. Total of 4430 anthers of 8 morphologically and physiologically different breeding lines, varieties, and hybrid pepper genotypes were cultured according to Dumas de Vaulx et al. (1981), with slight modifications concerning culture media composition and the length of anthers incubation period on CP medium. In the course of experiment the effectiveness of androgenic embryos and mature plants production was analysed. As a result of this study total number of 127 androgenic embryos and 108 mature plants were obtained. Additionally, a large diversity among all the analysed pepper genotypes was observed. Considerably more responsive ones turned out to be the hybrid genotypes, as compared with their parental forms. The best results were obtained for (ATZ1xCDT)F₁ hybrid (9.8%), while the lowest androgenesis potential presented TG breeding line (0.5%). As the large diversity in androgenesis effectiveness among local pepper genotypes was confirmed, it is worth to concern the necessity of determination of this characteristic for the pepper germplasm stored in pepper gene banks.