Porównawcze badania działania kwasów rozmarynowego i chlorogenowego na ośrodkowy układ nerwowy

• Autorzy: Borkowski B , Skuza G. , Rogoz Z.
• Języki publikacji: PL

Abstrakty

PL

Badano wpływ kwasów rozmarynowego i chlorogenowego, związków wyizolowanych z surowców roślinnych, na ośrodkowy układ nerwowy u myszy, pod kątem ich ewentualnego działania sedatywno-nasennego, przeciwlękowego i przeciwdrgawkowego. Oba związki osłabiały aktywność lokomotoryczną oraz hiperaktywność wywołaną d-amfetaminą. Kwas rozmarynowy przedłużał narkozę heksobarbitalową, podczas gdy kwas chlorogenowy pozostawał bez wpywu. Badane kwasy były nieaktywne w testach hiperaktywności nomifenzynowej, czterech płytek oraz drgawek elektrycznych. Wyniki wskazują, że kwas rozmarynowy, a w mniejszym stopniu chlorogenowy, mogą odpowiadać za sedatywne działanie niektórych surowców roślinnych.

EN

The effects of two acids, rosmarinic and chlorogenic, isolated from herb species were studied in mice in aspect of their potential sedative-hypnotic, antianxiety and anticonvulsant activity. Both compounds attenuated the locomotor activity as well as d-amphetamine-induced hyperactivity. Rosmarinic acid (but not chlorogenic one) prolonged time of sleeping induced by hexobarbital. Both acids were inactive in nomifensine hyperactivity-, four plates- and electroconvulsions tests. The results indicate that rosmarinic acid and, in a lesser extent, chlorogenic one, may be responsible for sedative activity of some herb species.

Słowa kluczowe

PL

badania porownawcze; uklad nerwowy osrodkowy; farmakologia; kwas rozmarynowy; dzialanie sedatywne; kwas chlorogenowy

• Wydawca: -
• Czasopismo: Herba Polonica
• Rocznik: 1999
• Tom: 45
• Numer: 3
• Opis fizyczny: s.192-197, tab.,bibliogr.

Twórcy

autor

Borkowski B

• Instytut Farmakologii PAN, Smetna 12, 31-343 Krakow

autor

Skuza G.

autor

Rogoz Z.

Bibliografia

• 1. AGATA I. i wsp.: Chem. Pharm. Buli. 1993, 41, 1608.
• 2. AMMON H.P.T., KÜNKEL H.: Dtsch. Med. Wochenschr. 1976, 101, 460.
• 3. BORKOWSKI B. i wsp.: Herba Pol. 1996, 42, 317.
• 4. BORKOWSKI B. i wsp.: Dissert. Pharm. 1965, 17, 45.
• 5. BURKARD W. i wsp.: Pharm. Pharmacol. Lett. 1997, 7, 25.
• 6. CZOK G., LANG K: Arzneim.-Forsch. 1961, 11, 448.
• 7. CZOK G., LANG K: Arzneim.-Forsch. 1961, 11, 545.
• 8. HACH В., HEIM F.: Arzneim.-Forsch. 1971, 21, 23.
• 9. KOCH H., STEINEGGER E.: Planta Med. 1980, 39, 210.
• 10. MARDER M. i wsp.: Phytomed. 1996, 3, 29.
• 11. MEDINA J.H. i wsp.: Biochem. Pharmacol. 1990, 40, 2227.
• 12. MEIER В.: Ztschr. Phytoter. 1995, 16, 90.
• 13. MEIER В.: Ztschr. Phytoter. 1995, 16, 115.
• 14. MEIER B. i wsp.: W: Hagers Handbuch der Pharmazeutische Praxis, Wyd. 5, Т. VI, s.36.
• 15. SAWICKA Т. i wsp.: Herba Pol. 1994, 40, 31.
• 16. SKOPIŃSKA-RÓŻEWSKA E. i wsp.: Bull. Pol. Acad. Sci. Biol. Sci. 1991,39,257.
• 17. STAHL-BISKUP E.: Hagers Handbuch der Pharmazeutischen Praxis, Wyd. 5, Т. V, s.494.
• 18. VALETTE G., MORIN H.: Int. Koll. Kaffee-Chemie. ASIC, Paris 1996, s.248.
• 19. VIOLA H. i wsp.: Planta Med. 1995, 61, 213.
• 20. WOLFMAN C. i wsp.: Pharmacol. Biochem. Behav. 1994, 47, 1.