EN
A laboratory feeding trial was conducted for 80 days using rohu, Labeo rohita, fingerlings (5.67 ±0.25 g) to evaluate the optimum dietary carbohydrate level. Five semipurified diets containing 30, 35, 40, 45, and 50% carbohydrate (diets D1 to D5) were formulated and fed to triplicate groups of fish. All the diets were isonitrogenous (35% protein) and almost isocaloric. Fish performance in terms of average live weight gain (%), SGR (%/day) and FCR was best with 40% carbohydrate level. Significantly (P < 0.05) poor growth of fish also was noticed in the groups reared on diets with 30 and 35% levels of dietary carbohydrate, however, no significant difference in PER and ANPU (%) was obtained with diets D2 and D3. Although no significant difference in apparent protein digestibility was recorded up to 45% dietary carbohydrate level, lipid, ash, dry matter, and energy digestibilities were found to be significantly (P < 0.05) higher for the diets D2 and D3. These two dietary treatments also resulted in higher deposition of protein and lipid and lower moisture and ash contents in the fish muscle. Amylolytic and proteolytic enzyme activities also were estimated to be higher in the groups of fish fed 35% and 40% carbohydrate diets. The study indicated that a minimum level of 40% dietary carbohydrate is required (protein content being 35%) for optimum growth, feed conversion and nutrient utilisation in rohu, Labeo rohita, fingerlings.
PL
Przeprowadzono, trwające 80 dni, laboratoryjne badania żywieniowe palczaków rohu, Labeo rohita (Hamilton) (5,67 ±0,25 g). Celem eksperymentu było ustalenie optymalnego poziomu węglowodanów w paszy. Przygotowano 5 semioczyszczonych pasz zawierających odpowiednio: 30, 35, 40, 45 i 50% węglowodanów (warianty D1 do D5). Każdą z nich podawano trzem grupom ryb. Wszystkie pasze zawierały tę samą ilość azotu (35% białka) i reprezentowały zbliżoną wartość kaloryczną. Najlepsze efekty w zakresie przyrostu żywej masy (%), SGR (%/dzień) i FCR osiągnięto stosując wariant z 40% udziałem węglowodanów. Statystycznie istotnie (P < 0.05) słabszy wzrost zanotowano w grupach żywionych paszą zawierającą 30 i 35% węglowodanów. Nie zaobserwowano jednakże istotnych różnic w PER i ANPU (%) przy zastosowaniu wariantów D2 i D3. Mimo, że nie zaobserwowano istotnych różnic w strawności białek w paszach zawierających do 45% węglowodanów, to jednak dla lipidów, popiołu, suchej masy i energii trawienia – wielkości były istotnie wyższe (P < 0.05) dla pasz D2 i D3 niż dla pozostałych. Te dwie pasze umożliwiły również wyższy poziom odkładania białek i lipidów oraz niższą zawartość wody i popiołu w mięśniach ryb. Ustalono też, że aktywność enzymów amylolitycznych i proteolitycznych była wyższa w grupach ryb żywionych paszami zawierającymi 35 i 40% węglowodanów. Niniejsze badania wskazują, że minimalna zawartość węglowodanów w paszy konieczna dla osiągnięcia optymalnego wzrostu, przyswojenia paszy i wykorzystania substancji odżywczych u palczaków rohu, Labeo rohita wynosiła 40% (przy 35% zawartości białka).