EN
The number of people who suffer from eating disorders is still growing (1). Eating disorders like bulimia nervosa and anorexia nervosa may alter all people but in most danger are young women and some sportsmen. The aim of presented studies was to gain some information about physical condition and mental life of polish medical students for estimation a range of danger of bulimia nervosa and anorexia nervosa for them. By using a questionnaire “Woman Self Image and Social Ideals” there were 348 students examined: 181 students of medicine, 77 students of dentistry and 90 nursery students. According this questionnaire underweight students (BMI < 20 kg/m2 accept their physical appearance and none of them feel fat. More important for them are psychological problems than problems with figure. On the contrary, overweight students do not accept own appearance and almost half of them would prefer to be slim but without any restrictive methods like for example induced vomiting or excessive exercises. The other part of questionnaire entitled “My Own Image of Perfect Society” shows that in the opinion of all examined students the most important for people who live in perfect society are: professional competence, professional self-achievement and simultaneously a perfect figure. The last desirable attribute is to make career without any scruples. All results allowed the conclusion, that questionnaired medical students are awaken to the danger of bulimia nervosa and anorexia nervosa, but social and medical importance of eating disorders call for future research in order to determine groups with particular risk factors of eating disorders.
PL
Problem zaburzeń łaknienia przybiera coraz poważniejsze rozmiary. Dotyczy on przede wszystkim krajów Ameryki Północnej oraz krajów europejskich, a w tym także Polski. Wzrasta liczba osób nadużywających pokarmu jako środka do „rozładowania” napięć wewnętrznych i do uśmierzenia bodźców stresogennych. Celem pracy była ocena stopnia rozpowszechnienia zaburzonego modelu odżywiania, ze szczególnym uwzględnieniem zagrożenia bulimią i anoreksją u studentów Collegium Medicum Uniwersytetu Jagiellońskiego. Badania te miały charakter pilotażowy i oparte były na kwestionariuszu „Woman Self Image and Social Ideal”, a w szczególności na jego części zawierającej „Inwentarz Zaburzeń Jedzenia” (EDI). Ankietę przeprowadzono u 348 studentów: 181 studentów IV roku Wydziału Lekarskiego, 77 studentów IV roku Oddziału Stomatologii i 90 studentów I roku Wydziału Pielęgniarstwa. Jako wskaźnika stanu odżywienia użyto BMI (Body Mass Index). 91 osób (26,1%) miało wartość wskaźnika BMI poniżej 20, w tym u 35 osób (10% wszystkich studentów) BMI było mniejsze niż 18,5 kg/m2. U czterech ankietowanych osób BMI było poniżej 17,5 kg/m2 (spełniony jeden z warunków rozpoznawania anorexia nervosa). Natomiast BMI powyżej 25 stwierdzono u 39 osób (11,2%). U 218 osób (62,6%) wartości BMI były prawidłowe i mieściły się w granicach między 20, a 25 kg/m2. Dla studentów z niedowagą problemy natury psychicznej dominowały nad trudnościami z akceptacją własnej sylwetki, natomiast dla ponad połowy przebadanych studentów z nadwagą, bardzo ważny okazał się być wygląd zewnętrzny i większość z nich wyrażała chęć posiadania smuklej figury. Tym niemniej żadna z ankietowanych osób nie przyznała, że nadwaga była decydującą przyczyną życiowych niepowodzeń. Wśród ankietowanych studentów nie stwierdzono ani jednego przypadku pełnoobjawowych zaburzeń odżywiania. Żadna z ankietowanych osób nie wykazywała symptomów bulimii czy anoreksji. Fakt ten może świadczyć, że studenci medycyny są świadomi zagrożenia jakie niosą ze sobą bulimia i anoreksja i kierując się prawidłową hierarchią wartości, ochronę własnego zdrowia stawiają na jednym z pierwszych miejsc. Z drugiej strony trzeba jednak brać pod uwagę ewentualność ukrywania przez nich zaburzeń odżywiania się, jak to dość często spotyka się wśród innych grup społecznych. Liczne obserwacje wskazują, iż patologiczny model spożywania pokarmu dotyczy coraz szerszej grupy dzieci i młodzieży, predysponując tym samym do rozwoju zespołów zaburzonego jedzenia w wieku dojrzałym. Dlatego istotnym jest dotarcie do grup szczególnego ryzyka, a więc w pierwszym rzędzie do środowisk młodzieżowych, dla których wygląd zewnętrzny jest miarą wartości człowieka oraz oczywiście do grup w których utrzymanie niskiej masy ciała jest konieczne dla uzyskiwania sukcesów (np. sportowców, baletnic i ba- letmistrzów). Fakt ten wskazuje, w którym kierunku powinny pójść dalsze badania.