Aktywnosc rzesistkobojcza nowo zsyntetyzowanych pochodnych benzoizotiazolinonu [BIT] in vitro

• Autorzy: Ziomko I , Kuczynska E.
• Języki publikacji: PL

Abstrakty

EN

Trichomonacidal activity in vitro of 2 newly synthesized derivatives of benzoizothiazolinon (BIT) in comparison with metronidazole was determined by calculating lethal concentration for 50% trichomonal population (C₅₀). Experiments were carried out on 2 strains of T. vaginalis and 2 strains of T. anseris. Both preparations showed considerably higher trichomonacidal activity than metronidazole. Mean values of trichomonacidal activity of N-morpholinomethyl-1,2-benzoizothiazolinon-3 for T. vaginalis and T. anseris amounted to 885 and 1997 respectively, and were 6 and 8 times higher than those of hydrochloride of N-piperydynomethyloamide of (5-chlor-1,2-benzoizothiazolinon-3ylo-2)-acetic acid. The lowest trichomonacidal activity of hydrochloride of N-piperydynomethylamide of (5-chlor-1,2-benzoizothiazolinon-3ylo-2)-acetic acid was 10-fold higher than that of N-morpholinomethyl-1,2-benzoizothiazolinon-3 and several hundred times lower than metronidazole concentration.

Słowa kluczowe

PL

rzesistek; pasozyty zwierzat; farmakologia; Trichomonas; badania in vitro; pasozyty czlowieka; choroby inwazyjne; choroby czlowieka; parazytologia; choroby zwierzat; leki; aktywnosc rzesistkobojcza; rzesistkowica

• Wydawca: -
• Czasopismo: Wiadomości Parazytologiczne
• Rocznik: 1994
• Tom: 40
• Numer: 1
• Opis fizyczny: s.59-64, rys.,tab.,bibliogr.

Twórcy

autor

Ziomko I

• Instytut Weterynarii, ul.Partyzantow 57, 24-100 Pulawy

autor

Kuczynska E.

Bibliografia

• ČERKASOVOVA A., ČERKASOV J., KULDA I . 1986. Resistance of Trichomonads to Metronidazole. Acta Univ. Carolinae. Biol: 30: 485-503.
• KABIČKOVA H., KULDA I., ČERKASOVOVA A., PECKOVA H. 1986. Metronidazol resistant Trichomanas faetus: activities of hydrogenosomal enzymes in course of development of anaerobic resistance. Ibid. 30: 513-519.
• KADŁUBOWSKI R. 1969. Sposoby oceny leków przeciwrzęsistkowych na podstawie krzywej wzrostu populacji rzęsistka. Wiad. Parazytol. 18: 455-461.
• KULDA J., KUNZOVA E. 1987. Standartni metody diagnostiky trichomonozy. Acta Hyg. Epidemiol. Micrabiol., Praha 16: 10-11.
• KURNATOWSKA A. 1969. Metronidazole resistance of Trichomonas vaginalis Donné. Wiad. Parazytol. 15: 399-401.
• KURNATOWSKA A., BIALASIEWICZ D., DOMAGALINA E. 1985. Wstępna ocena aktywności rzęsistkobójczej nowych pochodnych benzoizoksazolinonu, benzoksazolinonu oraz benzotiazolinonu. Ibid. 31: 175-180.
• LÜTHGEN W., BENAU U. 1967. Metronidazol zur Bekämpfung der Trichomoniasis der Tauben. Dtsch. Tierärztl. Wschr. 74: 301-305.
• PEŠTAL K. 1984. Trichomonoza bażantu. Myślivnost 4: 80.
• ZIOMKO I., TOMCZYK G., MUSIALIK M., KUCZYŃSKA E. 1991. Tetratrichomonadoza (trichomonadoza) gęsi w Polsce. Medycyna Wet. 47: 452-453.
• ZWIERZ CZ., WOJCIECHOWICZ Z., SPIRALSKA I. 1969. Ocena kliniczna Metronidazolu „Polfa" w leczeniu rzęsistkowicy kobiet. Wiad. Parazytol. 15: 387-388.