EN
The Solnhofen (Sixth) specimen of Archaeopteryx is assigned to Wellnhoferia grandis gen. et sp. n. on the basis of qualitative, size-independent autapomorphies. Wellnhoferia differs from Archaeopteryx in a short tail with the estimated number of 16-17 caudals; a nearly symmetric pattern of pedal rays II-IV with metatarsals II and IV of equal length and digit IV substantially shorter than in Archaeopteryx; and the number of four (instead of five) phalanges of pedal digit IV, which most probably results from a phylogenetic reduction rather than individual variation. A combination of large size and details of the pelvic limb suggests a locomotor specialization different from that of Archaeopteryx.
PL
Solnhofeński, czyli szósty okaz praptaków przeniesiony zostaje z Archaeopteryx lithographica von Meyer, 1861 do Wellnhoferia grandis gen. et sp. n. na podstawie autapomorfii niezależnych od wielkości ciała, w tym cech jakościowych, merystycznych i proporcji. Okaz ten różni się od okazów Archaeopteryx krótszym ogonem o szacunkowej liczbie kręgów 16-17, bardziej symetryczną budową stopy z kośćmi sródstopia II i IV jednakowej długości i palcem IV zbliżonym długością do palca II, a więc znacznie krótszym niż u Archaeopteryx, i składającym się z 4 zamiast 5 paliczków. Taka budowa stopy przy stosunkowo dużych rozmiarach ciała sugeruje również nieco inną niż u Archaeopteryx, prawdopodobnie bardziej kursorialną, specjalizację lokomototyczną.