PL EN


Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników
2002 | 485 |

Tytuł artykułu

Sorbent jonitowy Biona 111 jako komponent podloza zasolonego w uprawie Ageratum houstonianum Mill.

Treść / Zawartość

Warianty tytułu

Języki publikacji

PL

Abstrakty

PL
W prezentowanej pracy podjęto próbę określenia wpływu zasolenia gleby jonami Na⁺ i Cl⁻ na walory dekoracyjne żeniszka meksykańskiego (Ageratum houstonianum MILL.) oraz możliwość neutralizacji skutków zasolenia poprzez wprowadzenie do podłoża sorbentu jonitowego BIONA 111, jako resorbentu jonów zasalających. Doświadczenie przeprowadzono metodą kultur stałych w wazonach o pojemności 1 dm³. Eksperyment zróżnicowano pod względem zasolenia podłoża i zawartości sorbentu jonitowego. Zasolenie podłoża wynosiło 0 lub 2,83 mS·cm⁻¹. Bionę wprowadzono w ilości 0 lub 3% całej objętości wazonu. Żeniszek meksykański okazał się gatunkiem mało tolerancyjnym na zasolenie odpowiadające przewodności elektrycznej równej 2,83 mS·cm⁻¹. Badany poziom zasolenia spowodował istotny spadek wskaźników biometrycznych, decydujących o walorach dekoracyjnych żeniszka meksykańskiego, tj. liczby kwiatostanów, wysokości łodygi, liczby liści oraz zawartości chlorofilu. Zasolenie powodowało istotny wzrost koncentracji sodu i chloru oraz spadek zawartości wapnia we wszystkich analizowanych organach. Zmiany w zawartości potasu były zróżnicowane. Zasolenie powodowało wzrost koncentracji K w liściach i korzeniach, a spadek w łodygach i kwiatach. Sorbent jonitowy BIONA 111 okazał się dobrym komponentem gleb zasolonych. Powodował podwyższenie parametrów decydujących o wartości dekoracyjnej żeniszka meksykańskiego, jak również ograniczał dostępność jonów zasalających (Na⁺ i Cl⁻), powodując równocześnie wzrost akumulacji potasu oraz wapnia.
EN
The present work deals with the effect of hortisol salinisation with Na⁺ and Cl⁻ ions on ornamental values of Ageratum houstoniamum MILL. as well as with the possibility of salinity reduction by introducing the hortisol ion exchange substrate BIONA 111. The experiment was run with solid culture method in pots of 1 dm³. The experiment was differentiated in regard to hortisol salinity and ion exchange substrate content. Substrate salinity level was 0 or 2.83 mS·cm⁻¹. Ion exchange substrate BIONA 111 was introduced into the medium in the amount of 0 or 3% of the total pot volume. Ageratum houstonianum MILL. appeared to be very little tolerant of salinisation (EC = 2.83 mS·cm⁻¹). The examined salinity level significantly reduced biometric parameters, which determine ornamental values of ageratum. It was noticed that salinisation resulted in a significant decrease of sodium and chlorine contents in all examined plant organs. Salinity caused a significant potassium increase in leaves and roots and a significant decrease of this elements in shots and blooms. Results of this study indicate that ion exchange substrate BIONA 111 appeared to be advantageous component of salt-affected hortisol. It was shown that BIONA 111 improved biometric parameters, which determine ornamental values of ageratum and limit the availability of sodium and chlorine ions together with a higher accumulation of potassium and calcium.

Wydawca

-

Rocznik

Tom

485

Opis fizyczny

s.331-339,rys.,tab.,bibliogr.

Twórcy

autor
  • Katedra Fizjologii Roślin, Akademia Rolnicza, ul. Akademicka 15, 20-950 Lublin
autor
  • Katedra Fizjologii Roślin, Akademia Rolnicza, ul. Akademicka 15, 20-950 Lublin
autor
  • Katedra Fizjologii Roślin, Akademia Rolnicza, ul. Akademicka 15, 20-950 Lublin

Bibliografia

  • Arnon D.J. 1949. Cooper enzymes in isolated chloroplasts. Polyhenoloxidase in Beta vulgaris. Plant Physiol. 24: 1-15.
  • Bilski J. 1990. Zakwaszenie i zasolenie podłoża jako czynniki stresowe dla roślin. Roczn. Nauk Rol., Seria D 222: 25-40.
  • Bresler E., Mc Neal B.L., Carter D.L. 1982. Saline and sodic soils principles, dynamics, modelling. Springer-Verlag. Berlin. Heidelberg, New York: 3-25.
  • Cooper W.C., Link H. 1953. Salt tolerance of subtropical ornamental plants. Yearb. Texas Avocado Soc.: 47-50.
  • Devitt D.A., Morris R.L. 1987. Morphological response of flowering annuals to salinity. J. Amer. Soc. Hor. Sci. 112: 951-955.
  • Filipek T., Badora A. 1992. Jony rozpuszczalne w wodzie w glebach zanieczyszczonych środkami do zwalczania śliskości pośniegowej. Roczn. Gleb. 43(3/4): 37-43.
  • Monk R.W., Wiebe H.H. 1961. Salt tolerance and protoplasmic salt hardiness of various woody and herbaceous ornamental plants. Plant Physiol. 36: 478-482.
  • Nowosielski O. 1974. Metody oznaczania potrzeb nawożenia. Wyd. II. PWRiL, Warszawa: 100-102, 388-390.
  • Ostrowska A., Gawliński S., Szczubiałka Z. 1991. Metody analizy i oceny właściwości gleb i roślin. Instytut Ochrony Środowiska, Warszawa: 211-212.
  • Soldatov V.S., Pawłowski L., Kloc E., Szymańska M., Matushevich V.V. 1997. Remediation of depleted soils by addition of ion exchange resins. Ecological Engineering 8: 337-345.
  • Soldatov V.S., Szymańska M., Pawłowski L., Kloc E., Szwed R., Matushevich V.V 1996. Wykorzystanie hydrożelu jonitowego BIONA 111 - jako podłoża ogrodniczego, lesz. Probl. Post. Nauk Rol. 429: 279-285.
  • Szymańska M. 1988. Wpływ wysokich dawek chlorków lub siarczanów na plon i metabolizm azotowy roślin w warunkach zróżnicowanego żywienia mineralnego. Rozprawa habilitacyjna. Wydawnictwo Akademii Rolniczej w Lublinie: 75 ss.
  • Weinhold F., Scharpf H. 1997. Tolerance of ornamental plants to salt, sodium and chloride in potting substrates containing compost made of separately collected organic residues. Acta Hort 450: 221-228.
  • Zuryak R., Tabbarh D., Banbukin L. 1993. Preliminary studies on the salt tolerance and sodium relations of common ornamental plants. J. Plant Nutrition 16(7) 1309-1316.

Typ dokumentu

Bibliografia

Identyfikatory

Identyfikator YADDA

bwmeta1.element.agro-article-15c87944-7777-44dc-86cb-a2e30b21a378
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.