Porownanie metod odkazania nasion eukaliptusa klujacego [Eucalyptus gunnii Hook.] wysiewanych w kulturach in vitro

• Autorzy: Koziara Z
• Języki publikacji: PL

Abstrakty

PL

Application of Domestos (house bleach) solved at 1 : 5 ratio for 30 minu­tes was found to be most efficient in disinfecting seeds of Eucalyptus gunnii HOOK, planted in in vitro culture. Moreover, it improved the germination, supplying the initial seedlings of very good quality. The methods based on Domestos shortened the average germination time by 35% i.e. to 0.8 day while with calcium hypochlorite and chloraminę the average period of seed germina­tion was 1.2 and 1.3 days, respectively. Two methods of disinfection with the use of Domestos efficiently limited infections without inhibiting the process of seed germination. The remaining tre­atments decreased the germination capacity by chloraminę to 74% and by calcium hypochlorite to 55%.

EN

Przetestowano 4 techniki sterylizacji nasion eukaliptusa kłującego. Dwie z nich powszechnie stosowane, oparte na chloraminie i podchlorynie wapnia, a dwie na podchlorynie sodu zawartym w Domestosie Metody oparte na Domestosie o 35% skracały średni czas kiełkowania na­siona do 0,8 dnia. Przy podchlorynie wapnia oraz chloraminie średni czas kiełko­wania nasiona był dłuższy i wynosił odpowiednio 1,2 oraz 1,3 dnia. Obydwa spo­soby odkażania z użyciem Domestosu skutecznie ograniczały zakażenia, a przy tym nie hamowały procesu kiełkowania nasion. Pozostałe z użytych środków obniżały siłę kiełkowania do 74% w przypadku chloraminy i aż do 55% w przypadku podchlorynu wapnia.

Słowa kluczowe

PL

eukaliptus klujacy; kultury in vitro; nasiona; odkazanie; Eucalyptus gunnii; rosliny ozdobne

• Wydawca: -
• Czasopismo: Zeszyty Problemowe Postępów Nauk Rolniczych
• Rocznik: 2002
• Tom: 483
• Opis fizyczny: s.119-124,rys.,bibliogr.

Twórcy

autor

Koziara Z

• Akademia Rolnicza, Al.29 Listopada 54, 31-425 Krakow

Bibliografia

• Blomstedt С., Cameron J., White man R, Chandler S.F. 1991. Micropropagalion of juvenile Eucalyptus regnans. Aust. J. Bot. 39(2): 179-186.
• Ihsan J., Shabana J. 1987. Mass propagation of Eucalyptus tereticirnis Smith. Pakist. J. Bot. 19(1): 67-74.
• Johnson K.A., Burchett M. (red.). 1996. Native Australian plants. University of New South Wales Press, Sydney, Australia. J.A. Mc Comb, G.E. St.J. Ilardy, B. Bell, Chapter 12: 152-181.
• Kozlara Z. 1997. Metody rozmnażania Eucalyptus gunnii HOOK. Praca doktorska. Biblioteka Katedry Roślin Ozdobnych AR w Krakowie: 81 ss.
• Lubrano L. 1992. Micropropagalion of E. grandis. XXIIIrd International Horticul­tural Congress, Florence, Italy, 30 VIII 1990. Acta Hort. 300: 89-94.
• Murashige Т., Skoog F. 1962. A revised medium for rapid growth and bioassays with tobacco tissue culture. Physiol. Plant. 15: 473-497.
• Partinban K.T., Mallika V., Surenndran S., Baiaji S., Vanangamundi M. 1999. In vi­tro propagation of Eucalyptus tereticornis Sm. Through indirect organogenesis. Advances-in-Hort. Forest. 6: 179-185.
• Prabha В., Kapoor M.L., Sharma S.K., Cilvuhan J.M.S., bist R 1997. In vitro clonal propagation of juvenile Eucalyptus hybrid (E. camaldulensis Dehn. X E. tereticornis Sm). Ind. J. Forest. 20(1): 93-97.
• Swapnendu P., Vuayakumar M., Pattanaik S. 1997. In vitro propagation of Eucalyp­tus g/obu/us Lab///. Ind. J. Forest. 20(3): 236-238.
• Warrag e.I., Lesney M.S., Rockwood D.L. 1990. Micropropagation of field tested su­perior Eucalyptus grandis hybrids. New-Forest. 4: 67-79.