EN
The aim of this work was to trace differences in magnesium and calcium concentrations (both total and ionic form) between goats which were in late pregnancy and lactating goats. The study involved 30 goats. Blood samples were taken three times from each goat. Total concentrations of magnesium and calcium were determined with the colorimetric method and (A — 1.581 mmol dm-3; B — 2.052 mmol dm-3; C — 2.112 mmol dm-3). Ionic form of calcium based on using ion—selective analysis (A — 1.219 mmol dm-3; B — 1.126 mmol dm-3; C — 1.123 mmol dm-3). The study showed that mean value of both the total of calcium from each goat did not reach the reference level for this species. Ionic form of calcium was within the lever limit of the physiological norm. The content of magnesium in all the groups was within the range of reference concentrations (A — 1.051 mmol dm-3; B — 1.165 mmol dm-3; C — 1.117 mmol dm-3).
PL
W pracy prześledzono różnice stężeń magnezu i wapnia (całkowitego i zjonizowanego) między kozami będącymi w ciąży a kozami laktującymi. Badaniem objęto 30 kóz. Krew od zwierząt pobierano 3-krotnie. Stężenie magnezu i wapnia całkowitego oznaczono metodą kolorymetryczną, natomiast stężenie wapnia zjonizowanego — metodą jonoselektywną. Stwierdzono, że średnia zawartość wapnia całkowitego w badanych grupach kóz nie osiągnęła norm referencyjnych dla tego gatunku (A — 1,581 mmol dm-3, B — 2,052 mmol dm-3, C — 2,112 mmol dm-3). Poziom zjonizowanych form wapnia był korzystniejszy u wszystkich objętych badaniem kóz, choć jego wartości znajdowały się w dolnych grani cach referencyjnych (A — 1,219 mmol dm-3, B — 1,126 mmol dm-3, C — 1,123 mmol dm-3). Wyniki stężeń wapnia w surowicy krwi nie zawsze stanowią dobre odzwierciedlenie stopnia pokrycia zapotrzebowania zwierząt na ten pierwiastek, ponieważ podlega on stosunkowo precyzyjnej regulacji homeostatycznej. Dlatego optymalny poziom Ca w surowicy krwi nie jest równoznaczny z dostateczną jego ilością w organizmie. Niższy od norm świadczy jednak o jego niedoborze. Poziom magnezu u wszystkich badanych kóz podczas całego okresu doświadczenia mieścił się w normie (A — 1,051 mmol dm-3, B — 1,165 mmol dm-3, C — 1,117 mmol dm-3), co może świadczyć o dostatecznym doborze pokarmu pod względem zapotrzebowania zwierząt w ten makroelement.