The role of the Research Station of the Polish Hunting Association in the attempts to reinstate the Peregrine Falcon Falco peregrinus in Poland

• Autorzy: Pinkowski M

Warianty tytułu

PL

Udzial Stacji Badawczej Polskiego Zwiazku Lowieckiego w probach restytucji sokola wedrownego w Polsce

• Języki publikacji: EN

Abstrakty

EN

From 1986 onwards, success was achieved in the captive breeding of Peregrine Falcons at the Research Station of the Polish Hunting Association in Czempiń. This was followed in the years 1990-1994 by the initiation of a programme to, reintroduce the species to lowland forest ecosystems in western Poland. A total of 19 young birds were released, with a minimum of 15 being translocated successfully. To test effectiveness empirically and select the optimum, use was made of various methods: fostering by nesting pairs of Goshawk Accipiter gentilis or White-Tailed Eagle Haliaeetus albicilla, as well as rearing and release in forest on the basis of a cage (artificial nest) in a tall tree or on a wooden firewatching tower. All methods led to successful translocation, but the highest survival rates were ensured by the use of an artificial nest on the tower. The main factor limiting the effectiveness of translocations was the predator pressure imposed by Goshawks. It remains unknown which method will prove best in conditioning young Peregrine Falcons to nest in trees within forest ecosystems.

PL

W hodowli zamkniętej sokoła wędrownego prowadzonej w Stacji Badawczej Polskiego Związku Łowieckiego w Czempiniu od 1986 roku uzyskiwano sukces rozrodczy. W latach 1990-94 realizowano program reintrodukcji tego gatunku w nizinnych lasach Zachodniej Polski. Ogółem wypuszczono 19 młodych ptaków, z których co najmniej 15 pomyślnie opuściło gniazdo. Stosowano różne metody zasiedleń, w celu zbadania ich efektywności. Były to: adopcja obca u par gniazdowych golębiarza i bielika, a także sztuczny odchów piskląt i wypuszczenie z klatki gniazdowej (sztuczne gniazdo). Klatkę tę umieszczano na wysokim drzewie lub na drewnianej wieży przeciwpożarowej w lesie. Wszystkie metody pozwalają pomyślnie introdukować sokoły wędrowne. Pod względem przeżywalności młodych najbardziej efektywna była metoda klatki gniazdowej umieszczonej na wieży w lesie. Głównym czynnikiem obniżającym efekt tych zabiegów była presja drapieżnicza gołębiarza. Nie ustalono dotychczas, która ze stosowanych metod jest najlepsza pod względem uwarunkowania młodych sokołów do gniazdowania na drzewach w lasach.

Słowa kluczowe

PL

ptaki; Polska; restytucja gatunku; Stacja Badawcza PZL Czempin; Falco peregrinus; sokol wedrowny; ptaki drapiezne

• Wydawca: -
• Czasopismo: Acta Ornithologica
• Rocznik: 1995
• Tom: 30
• Numer: 1
• Opis fizyczny: s.83-86, bibliogr.

Twórcy

autor

Pinkowski M

• Stacja Badawcza Polskiego Zwiazku Lowieckiego.,Sokolnicza 12, 62-055 Czempin

Bibliografia

• Hussong H. 1987. Deutsche Falken für Polen. Deut. Falkenorden Jahrg., pp. 22-23.
• Pielowski Z., Bresiński W., Szott M. 1977. Habichtszucht in Polen. Deut. Falkenorden Jahrg., pp. 19-22.
• Pielowski Z. 1985. Hodowla wolierowa ptaków drapieżnych w aspekcie restytucji rzadkich gatunków, in: [Active protection of birds of prey and falconry]. PZŁ, Włocławek, pp.81-87.
• Saar C., Trommer G., Hammer W. 1990-1992. Wanderfalken-Auswilderungsbericht. Greifvögel und Falknerei. Deut. Falkenorden.
• Tomiałojć L. 1990. Ptaki Polski - liczebność i rozmieszczenie. PWN, Warszawa, pp. 137-139.