EN
In the study of the concentration of thiamine in the plasma, liver, urine and faeces as indices of its utilisation we found that cellulose enhances the bioavailability of this vitamin in vivo; however, pectin has an opposite effect, that is, it lowers its bioavailability.
PL
Celem badań było wykazanie czy i w jakim stopniu wybrane frakcje błonnika pokarmowego (celuloza i pektyna) wpływają na wykorzystanie tiaminy wewnątrzustrojowej (produkowanej przez mikroflorę jelitową) w organizmie szczura. Jako mierniki wykorzystania tiaminy przyjęto jej ilości oznaczone w osoczu krwi, wątrobie, moczu oraz kale. Przeprowadzono dwutygodniowe doświadczenie na szczurach-samcach szczepu Wistar, podczas którego podawano zwierzętom diety doświadczalne zawierające 5% i/lub 10% celulozy i/lub pektyny oraz dietę bezbłonnikową jako kontrolną. Szczurom nie podawano tiaminy. Podczas doświadczenia każdego dnia kontrolowano masę ciała zwierząt i ilość spożytej diety oraz zbierano mocz i kał. Po zakończeniu doświadczenia zwierzęta usypiano, pobierano krew i wątrobę. Zawartość tiaminy w materiale biologicznym oznaczano zmodyfikowaną fluorymetryczną metodą Leveille'a. W efekcie przeprowadzonych badań stwierdzono, że: (a) w grupie zwierząt otrzymujących diety z udziałem 10% celulozy zauważalna była tendencja wzrostowa zawartości tiaminy w wątrobie i osoczu przy istotnie niewielkim jej wydalaniu z kałem i moczem; (b) przy podawaniu diety zawierającej 10% pektyny wykazano znaczący spadek koncentracji tiaminy w osoczu krwi oraz moczu, zmniejszenie jej ilości w wątrobie natomiast duże ilości tiaminy w kale. Niniejsze badania wykazały, że w warunkach braku tiaminy pokarmowej celuloza może zwiększać wykorzystanie tiaminy wewnątrzustrojowej (produkowanej przez mikroflorę jelitową) a pektyna zmniejszać.