EN
Background. The ability of bacteria to develop common mechanisms of resistance to antibiotics and disinfectants raises doubts about the effectiveness of disinfection processes. Glucoprotamin (GP) is an antimicrobial active substance which is widely used to the disinfection in medical area. Objective. The aim of study was to compare GP’s effectiveness with susceptibility of reference strains used for the evaluation of bactericidal efficacy of disinfectants Staphylococcus aureus (S. aureus); Pseudomonas aeruginosa (P. aeruginosa) and standard antibiotic-resistant strains: meticillin-resistant S. aureus (MRSA) and tetracycline-resistant P. aeruginosa (PAO-LAC). Materials and Methods. Minimum inhibitory concentrations (MICs) of GP and minimum bactericidal concentrations (MBCs) against tested strains were evaluated by serial broth dilution technique. GP’s efficiency was examined according to qualitative (phenol coefficient GP-PC) and quantitative (EN 1040: 2006) test methods. Results. Gram-negative strains were more tolerant to GP than Gram-positive strains among tested strains. MRSA and S. aureus exhibited similar susceptibility to GP. PAO-LAC had significantly lower susceptibility to GP than P. aeruginosa (P≤0,05). There were no differences in GP efficiency against these strains based on GP-PC. According to PN-EN 1040: 2006 standard average obligatory reduction ≥ 5 log10, was demonstrated in the active concentration of GP (84 mg/l) at obligatory 5 min contact time for PAO-LAC and P. aeruginosa. The differences in basis bactericidal activity between PAO-LAC and P. aeruginosa were obtained in the active concentration at 10 and 15 min contact time (P≤0,05). Conclusions. Variation in a susceptibility of reference strains and antibiotic-resistant standard strains has no meaning at used clinically GP concentrations, which are higher than concentration causing basis bactericidal activity of GP.
PL
Wprowadzenie. Zdolność bakterii do rozwijania wspólnych mechanizmów oporności na antybiotyki i preparaty dezynfekcyjne wywołuje wątpliwości dotyczące skuteczności procesów dezynfekcji. Glukoprotamina (GP) jest substancją aktywną szeroko stosowaną do dezynfekcji w obszarze medycznym. Cel. Porównanie skuteczności działania glukoprotaminy wobec szczepów referencyjnych stosowanych w ocenie skuteczności bakteriobójczej preparatów dezynfekcyjnych Staphylococcus aureus (S. aureus); Pseudomonas aeruginosa (P. aeruginosa) i wobec szczepów antybiotykoopornych: metycylinoopornego szczepu S. aureus (MRSA) i tetracyklinoopornego szczepu P. aeruginosa (PAO-LAC). Materiały i metody. Minimalne stężenia hamujące (MICs) i minimalne stężenia bójcze (MBCs) GP były oszacowane wobec badanych szczepów z zastosowaniem metody seryjnych rozcieńczeń w bulionie. Skuteczność GP była badana wg metod jakościowych (współczynnik fenolowy (GP-PC) i ilościowych (EN 1040: 2006). Wyniki. Badane szczepy Gram-ujemne były bardziej tolerancyjne na GP niż szczepy Gram-dodatnie. MRSA i S. aureus wykazywały podobną wrażliwość na GP. PAO-LAC wykazywał znacząco niższą wrażliwość na GP niż P. aeruginosa (P≤0,05). Nie stwierdzono różnic w skuteczności GP wobec badanych szczepów na podstawie GP-PC. Wg normy PN-EN 1040: 2006, średnia wymagana redukcja (log10) ≥ 5 była uzyskana przy aktywnym stężeniu GP (84 mg/l) w obligatoryjnym czasie kontaktu 5 min dla PAO-LAC i P. aeruginosa. Różnice w podstawowej bakteriobójczej aktywności PAO-LAC i P. aeruginosa stwierdzono w stężeniu aktywnym, w czasach kontaktu 10 i 15 min (P≤0,05). Wnioski. Zmiany wrażliwości szczepów referencyjnych i antybiotykoopornych nie mają znaczenia przy zastosowaniu stężeń użytkowych GP, które są wyższe niż stężenia odpowiedzialne za podstawowe działanie bakteriobójcze GP.