Zdolność rozluźniania mięśni w wychowaniu fizycznym i sporcie

• Autorzy: Starosta W.

Warianty tytułu

EN

Influence the muscle relaxation ability on results in sport

• Języki publikacji: PL

Abstrakty

EN

In the theory and methodology of sport training there are issues which are extremely important and which are marginal. As a rule, the first kind of issues becomes the subject of intensive research, whereas the second occasionally and fragmentarily are subject to scientific penetration. Sometimes, these extremely important, although not being sufficiently dealt with, cease to be the subject of interest. It seems that the same lot fell upon the extremely important issue which was and still is – the ability of muscle relaxation. Exercises with „...the biggest tension and the biggest relaxation” were used already in the ancient times”. What is this ability? A partial answer to this question was given by a physiologist W. Farfel: „ Relaxation – a concept widespread in sport, at the same time not having a precise definition and a quantitative dimension (measurement). I consider relaxation as an ability of unrestricted diminution of superfluous and reflexive muscle tension.”. Despite the significant progress in the knowledge about sport training, muscle relaxation accounts for a relatively little exploited reserve in the practice of physical education and sport. There are fewer and fewer such reserves, since in contemporary record-seeking sport, more often it is the odds and ends that affect the final result. The ability to relax muscles is not trifle, since according to scientists and coaches the low level of muscle relaxation inhibits the achievement of maximal sport results. The superficial overview of contemporary literature related to physical education and sport demonstrates that the issue has recently become barely noted, though 20 –30 years ago it was a subject of various research works, carried out by specialists of various scientific disciplines in many countries. Taking into account the evident shortage of new information, as well as the lack of interdisciplinary interpretation of the issue, particularly from the point of view of the science about human movement -antropokinesiology, the work hereby focuses on the achievement of the following aims: definition of the place of the muscle relaxation ability in the science about human movement as well as manifestation of the muscle relaxation ability in various sport disciplines. Search for the relationship between this ability and other movement abilities, establishment of the relation between the level of the ability of muscle relaxation and sport techniques, accompanied by attempt to establish the influence of the ability of muscle relaxation on the effectiveness of technique and on the sport success was also carried out.

• Wydawca: -
• Czasopismo: Aktywność Ruchowa Ludzi w Różnym Wieku
• Rocznik: 2013
• Tom: 1[17]
• Opis fizyczny: s.35-51,tab.,bibliogr.

Twórcy

autor

Starosta W.

• Międzynarodowe Stowarzyszenie Motoryki Sportowej
• Wyższa Szkoła Wychowania Fizycznego i Turystyki w Białymstoku, Białystok

Bibliografia

• 1. Matwiejew L., Nowikow L.: Theorie und Methodik der Kórpererziehung. Sportverlag, Berlin, 1982.
• 2. Ulatowski T. [red.]: Teoria i metodyka sportu. Wydawnictwo Sport i Turystyka, Warszawa, 1981.
• 3. Farfel W.S.: Uprawlenije dwiżeniami w sportie. Fizkultura i Sport, Moskwa 1975.
• 4. Murawow I.W.: Naucznyje osnowy aktiwnoho otdycha i dwigatielnych pierekluczenij. [W:] I. Murawow [red.], Aktiwnyj otdych w fiziczeskom wospitanji i sportiwnoj trenirowkie. Kijewskij Gosudarstwennyj Institut Fiziczeskoj Kultury, Kijew 1985.
• 5. Fomin S.K.: Dwigatielnyje pierekluczenija w podgotowkie i sportiwno-techniczeskom sowierszenstwowanij łyżnikow-gońszczikow. [W:] I. Murawow [red.], Aktiwnyj otdych w fiziczeskom wospitanji…
• 6. Griń A.R., Sirenko W.A.: Osobiennosti wlijanija i effektiwnost ispolzowanija dwigatielnych pierekluczenij z celju razwitija specjalnoj wynosliwośti u biegunow na srednije distancji. [W:] I. Murawow [red.], Aktiwnyj otdych w fiziczeskom wospitanji…
• 7. Szanskow M.: Osobiennosti wnieszniego dychania czełowieka pri dwiżeniach w usłowjach myszecznoj relaksacji. Awtoreferat kandidatskoj dissertacji. Tartuskij Gosudarstwiennyj Universitet, Tartu 1986.
• 8. Łowicka I.: Ispolzowanje sportiwno-wspomagatielnoj gimnastyki pri obuczeni sportsmena rassłablenju myżc (w celjach powyzszenija rabotosposobnosti). Awtoreferat dissertacji. GOLOKZIFK im. P.F. Lesgafta, Leningrad 1955.
• 9. Łowicka I.: Upraznienija na rasłablenje myżc. Fizkultura i Sport, Moskwa 1964.
• 10. Handelsman A.B., Jewdokimowa T.A.: Vervollkommnung der Bewegungskoordination und die Willkurliche Muskelrelaxation. [W:] W. Starosta [red.], Bewegungskoordination im Sport Internationale Gesellschaft fur Sportmotorik, Akademie der Leibeserziehung in Posen (Gorzów). Warszawa, Gorzów Wlkp. 1990.
• 11. Michajłow W.W.: Problema pierekluczenij w sportie. „Tieorija i Praktika Fiziczeskoj Kultury” 1967, nr 2.
• 12. Farfel W.S.: Fizjołogia sporta. Fizkultura i Sport, Moskwa 1960.
• 13. Farfel W.S., Nazarow A.W.: Raznostnoje wzwiesziwanje kak metod ocenki sposobnosti rassłabljać myżcy. „Teorija i Praktika Fiziczeskoj Kultury” 1971, nr 4.
• 14. Starosta W.: Globalna i lokalna koordynacja ruchowa w wychowaniu fizycznym i w sporcie. Międzynarodowe Stowarzyszenie Motoryki Sportowej. Akademia Wychowania Fizycznego w Poznaniu – Zamiejscowy Wydział Kultury Fizycznej w Gorzowie Wlkp., Warszawa 2006.
• 15. Starosta W.: Koordinations- und Konditionsfahigkeit bei Mannschaftsspielen. [W:] J. Bergier [red.] Science of Sport Team Games. Academy of Physical Education In Warsaw – International Association of Sport Kinetics, Biała Podlaska 1995.
• 16. Kempf H.-D.: Szkoła pleców. Wydawnictwo Sic, Warszawa 1994.
• 17. Ljach W.: Koordinacjonnyje sposobnosti szkolnikow. Połymja, Mińsk 1989.
• 18. Zaciorski W.M.: Fiziczeskije kaczestwa sportsmena. Fizkultura i Sport, Moskwa 1966.
• 19. Zaciorski W.M.: Kształcenie cech motorycznych sportowca. Sport i Turystyka, Warszawa 1970.
• 20. Starosta W.: Motoryczne zdolności koordynacyjne (znaczenie, struktura, uwarunkowania, kształtowanie). Międzynarodowe Stowarzyszenie Motoryki Sportowej, Instytut Sportu w Warszawie, Warszawa 2003.
• 21. Farfel W.S., Freidberg I.M., Szabaszowa A.S.: Issledowanja po rassłablenju. [W:] Issledowanija po fizjologii fiziczeskich unprażnienij. Moskwa 1939.
• 22. Zołotajko G.A., Farfel W.S.: Ocenka rassłablenija po pokazatieljam antigrawitacjonnogo tonusa. [W:] Materiały VIII naucz. konf. po woprosam morfologii, fizjologii i biochemii myszecznoj dejatielnosti, Moskwa 1964.
• 23. Nazarow W.P.: Koordinacija dwiżenij ruk i jejo sowierszenstwowanije u dietej młodszego szkolnogo wozrasta. Dissertacja, Moskwa 1964.
• 24. Fedorow W.: Izuczenje rasslablenija myżc u sportsmenow metodom elektromiografii. [W:] Problemy Fizjołogii Sporta, t. I, Fizkultura i Sport, Moskwa 1958.
• 25. Fanagorska T.P., Sinielnikowa E.M.: O naprjażenji i rasslablenji myżc u grebcow na bajdarke i kanoe. „Teorija i Praktika Fiziczeskoj Kultury” 1965, nr 4.
• 26. Zmarzlik J.: Świat i okolica. „Przegląd Sportowy” 1988, nr 161.
• 27. Starosta W., Rynkiewicz T., Kos H.: Aus der Untersuchungen der Bedingungen fur die Kraftdifferenzierungsfahigkeit („Kraftgenauigkeit”). [W:] P. Blaser, K. Witte, C. Stucke [red.], Steuer-und Regelvorgange der menschlichen Motorik. Schriften der Deutschen Vereiningung fur Sportwissenschaft, Sankt Augustin 1994, nr 62.
• 28. Meinel K.: Motoryczność ludzka (zarys teorii czynności sportowych i działań ruchowych z punktu widzenia pedagogicznego). Sport i Turystyka, Warszawa 1967.
• 29. Brunner R.: Uber den rechten Rhythmus von Spannung und Endspannung. “Zeitschrift fur Motopadagogik u. Mototherapie. Motorik” 1994, nr 4.
• 30. Fedorow W., Ratow I.: „Teorija i Praktika Fiziczeskoj Kultury” 1962, mr 6.
• 31. Żukow E.K.: Oczerki po nierwno-myszecznoj fizjołogii. Nauka, Leningrad 1970.
• 32. Fedorow W., Furmanow A.: Wlijanje efekta mgnowiennoj razgruzki myżc na sowierszenstwowanje fiziczeskich kaczestw sportsmena. „Teorija i Praktika Fiziczeskoj Kultury” 1971, nr 3.
• 33. Diaczkow W.: Fiziczeskaja podgotowka sportsmena. [W:] A. Romanow [red.], Uczebnik sportsmena Fizkultura i Sport, Moskwa 1964.
• 34. Starosta W.: Das Lehren der Technik und die Technikverbesserung in den Individualsportarten. “Leistungssport” 1988, nr 1–3; 2–4..
• 35. Starosta W.: Wybrane zagadnienia nauczania i doskonalenia techniki ruchu (na przykładzie sportów indywidualnych. „Antropomotoryka” 1989, nr 2.
• 36. Starosta W.: Motoryczne zdolności koordynacyjne (znaczenie, struktura, uwarunkowania, kształtowanie). Międzynarodowe Stowarzyszenie Motoryki Sportowej, Warszawa 2004.
• 37. Weissmuller J.: Nowoje w fizjologii sporta. „Sowietskij Sport”, 1957, nr 23.11.
• 38. Ter-Owanesjan A.A.: Sport. Fizkultura i Sport, Moskwa 1967.
• 39. Ozolin N.G.: Sportiwno-techniczeskaja podgotowka sportsmena. [W:] A. Romanow [red.], Uczebnik sportsmena Fizkultura i Sport, Moskwa 1964.
• 40. Starzyński R.: Sztuka walki. „Sztandar Młodych” 1987, nr 28–29.11.
• 41. Smith S.: Szest zapowiediej Stena Smitha. „Tennis” 1986, nr 52.
• 42. Bielic-Gejman S.P.: Tennis. Fizkultura i Sport, Moskwa.
• 43. Dżamgarow T.T., Puni A.C.: Psichołogia fiziczeskogo wospitanija i sporta. Fizkultura i Sport, Moskwa.
• 44. Sicard J.: Wyznania najszybszej – wystarczą mi dwie olimpiady. „Przegląd Sportowy” 1989, nr 06.01.
• 45. Szljan B.M., Aszmarin B.A., Minajew B.H., Gurfinkel A.U., Sermiejew W.W.: Teorija i metodyka fiziczeskogo wospitanija. Proswieszczenie, Moskwa 1988.
• 46. Rekordowy rzut. „Przegląd Sportowy” 1988, nr 22–28.12.
• 47. Krzemiński A.: Sport to egoizm. Polityka 1989, nr 2 (1654).
• 48. Uznadze D.N.: Problema wnimanja (w swietije teorii ustanowki). „Trudy Tbiliskogo Instituta i Polikliniki Nierwnych Zabolewanij” 1945.
• 49. Uznadze D.N.: Esperimentalnyje osnowy psichołogii ustanowki. Izdatielstwo Akademii Nauk Gruzinskoj SSR. Tbilisi 1961.
• 50. Botwina R., Starosta W.: Mentalne wspomaganie sportowców (teoria i praktyka). Międzynarodowe Stowarzyszenie Motoryki Sportowej, Warszawa – Gorzów 2002.
• 51. Puni A.C., Starosta W.: Psychologiczne przygotowanie w sportach niewymiernych (na przykładzie łyżwiarstwa figurowego). Sport i Turystyka, Warszawa 1979.