EN
The main aim of this study is to identify the functional and spatial structure of the town and commune of Ustka, based on the analysis of forms of land use and to determine the ecological stability of the area by means of selected indicators. To assess the ecological stability a methodology proposed by Król and Gałaś (2008) has been used which includes three indicators: a quantitative indicator of the ecological stability KSE1, a qualitative indicator of the ecological stability KSE2 and the indicator of ecological stability KSE3, taking into account the valuation of the land cover forms due to their ecological significance. The indicator ratios have been calculated separately for the town-resort Ustka and for the rural area of Ustka commune. The results of the research may be helpful in shaping the local system of ecological stability, which should function on the basis of the existing natural features in the landscape. Using this type of research is important primarily at the level of spatial planning decision making in the scale of the town and the municipality, at the stage of making decision about building/development conditions, about changes of land use or creating detailed records in local land use plans. Analysis and constant monitoring of changes in ecological stability should help to achieve optimal spatial policy, conductive to the proper use of natural and recreational potential within the rules of the sustainable development.
PL
Zasadniczym celem niniejszej pracy jest rozpoznanie struktury funkcjonalno- przestrzennej miasta i gminy Ustka na podstawie analizy form użytkowania ziemi oraz określenie stabilności ekologicznej obszaru za pomocą wybranych wskaźników. Do oceny stabilności ekologicznej zastosowano metodykę zaproponowaną przez Król i Gałaś (2008), która uwzględnia trzy wskaźniki: ilościowy wskaźnik stabilności ekologicznej KSE1, jakościowy wskaźnik stabilności ekologicznej KSE2 oraz wskaźnik stabilności ekologicznej KSE3, uwzględniający wartościowanie form pokrycia terenu ze względu na ich znaczenie ekologiczne. Wartości wskaźników obliczono oddzielnie dla obszaru miasta uzdrowiskowego Ustka oraz dla terenów wiejskich gminy Ustka. Z zastosowanych metod oceny stabilności ekologicznej krajobrazu najbardziej przydatnym wskaźnikiem okazał się wskaźnik KSE3. Jego konstrukcja oparta na analizie zróżnicowania form użytkowania ziemi i przypisaniu im znaczenia ekologicznego (współczynniki stabilności ekologicznej) umożliwiła stwierdzenie rzeczywistej różnicy pomiędzy stabilnością ekologiczną obszaru zurbanizowanego i terenów wiejskich. Obszar miasta Ustka kwalifikowany jest jako obszar seminaturalny, z przewagą elementów technogenicznych, ale z dość znacznym udziałem elementów przyrodniczych. Oprócz form zagospodarowania typowo antropogenicznych, takich jak zwarta zabudowa o różnych funkcjach, infrastruktura drogowa i kolejowa, obiekty portowe, występują tu mniej agresywne formy zagospodarowania terenu, silnie powiązane z elementami przyrodniczymi lub wręcz z nich ukształtowane. Należą do nich kompleksy wypoczynkowe i rekreacyjne (sanatoria, ośrodki wypoczynkowe), obiekty sportowe lub tereny zieleni miejskiej. Wpływają one na poprawę stabilności ekologicznej obszaru miasta i decydują o jego atrakcyjności turystycznej jako uzdrowiska. Niezwykle ważny wydaje się rozkład przestrzenny takich elementów w obrębie wielofunkcyjnych terenów o zwartej zabudowie.