PL EN


Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników
2004 | 496 | 1 |

Tytuł artykułu

Możliwość wykorzystania allelopatycznych oddziaływań roślin do ograniczania zachwaszczenia

Treść / Zawartość

Warianty tytułu

EN
Possibility of application of plants allelopathy for weed control

Języki publikacji

PL

Abstrakty

PL
Substancje allelopatycznie aktywne, wydzielane przez korzenie roślin, wymywane z ich części nadziemnych podczas opadów lub powstające przy rozkładzie resztek roślin, do których zalicza się między innymi pochodne fenoli, mogą wywoływać stress u roślin, które się z nimi stykają. Wynikiem tego jest ograniczenie kiełkowania i wzrostu, obserwowane zwłaszcza u młodych roślin w pierwszych fazach ich rozwoju. W prezentowanych badaniach zakładano, że reakcja stresowa na obecność allelozwiązków może być wykorzystana w praktyce rolniczej do ograniczania zachwaszczenia. W doświadczeniach badano wpływ biomasy roślin: gorczycy białej, gryki, owsa, jęczmienia jarego i żyta na chwasty najczęściej występujące w uprawach kukurydzy. Wyniki doświadczeń laboratoryjnych i wazonowych wskazują na hamujący wpływ wyciągów oraz biomasy pięciu gatunków roślin: gorczycy białej, gryki, owsa, jęczmienia jarego i żyta na kiełkowanie i początkowy wzrost chwastów prosowatych: Echinochloa crus-galli i Setaria viridis. W warunkach polowych wprowadzona do gleby biomasa roślin - donorów wpływała również hamująco na liczbę i masę Echinochloa crus-galli i Setaria viridis, przy czym na wiosnę wyraźniejszy był efekt biomasy gorczycy i gryki (ograniczenie liczby chwastów na poziomie 55 i 47%), a w okresie przed zbiorem efekt wprowadzonej do gleby biomasy zbóż.Rośliny donory zawierały różne ilości związków fenolowych. Największą ich zawartość stwierdzono w biomasie gryki, która była bogata w prawie wszystkie oznaczane kwasy fenolowe. Najmniejszą zawartość związków fenolowych stwierdzono w jęczmieniu, zawierał on tylko stosunkowo dużo kwasu trans-cynamonowego. W glebie stwierdzono większą zawartość fenoli na obiektach z biomasą zbóż, aniżeli z biomasą gryki i gorczycy, z czego można wnioskować, że degradacja tych związków na poletkach z wprowadzoną do gleby biomasą zbóż przebiegała wolniej. Określenie możliwości praktycznego wykorzystania allelopatycznych oddziaływań badanych roślin do ograniczania zachwaszczenia wymaga dalszych badań uwzględniających opłacalność proponowanych metod.
EN
Allelopathic active substances including, among others, phenol derivative, released by plant roots, washed out from their above-ground parts with rain water or formed at plant residue breakdown may cause stress in plants which have contact with them. As result the plant germination and growth are reduced, especially in young plants at the first phases of their development. The presented studies assumed that stress response to the presence of allelocompounds may be used in agricultural practice to check weed infestation. The experiments tested the effect of white mustard, buckwheat, oat, spring barley and rye biomass on weeds most frequent in maize cultivation. The rsults of laboratory and pot experiments point to the inhibitory influence of extracts and biomass of the five plant species: white mustard, buckwheat, oat, spring barley and rye on the germination and initial growth of barley weeds: Echinochloa crus-galli and Setaria viridis. Under the field conditions the donor plant biomass also inhibited the numbers and mass of: Echinochloa crus-galli and Setaria viridis, whereas in spring the effect of mustard and buckwheat biomass was more pronounced (the number of weeds was limited by between 55 and 47%) and cereal biomass introduced into the soil in the period before harvest produced better results. The donor plants contained various amounts of phenol compounds. The highest contents were found in buckwheat biomass, which was abundant in almost all the assayed phenolic acids. The smallest content of phenol compounds was detected in barley which had only relatively plenty of trans-cinnamic acid.In the soil, higher phenol concentrations were found on the objects with cereal biomass than with buckwheat and mustard biomass, which may lead to a conclusion that these compounds degradation on the plots with cereal biomass added to the soil was slower. Determining the possibilities of practical application of allelopathic effects of the studied plants for limiting weed infestation requires further studies including the profitability of the suggested methods.

Słowa kluczowe

Wydawca

-

Rocznik

Tom

496

Numer

1

Opis fizyczny

s.343-355,wykr.,bibliogr.

Twórcy

  • Katedra Ogólnej Uprawy Roli i Roślin, Akademia Rolnicza im.H.Kołłątaja w Krakowie, al.Mickiewicza 21, 31-120 Kraków
autor
  • Instytut Fizjologii Roślin im.F.Górskiego Polskiej Akademii Nauk w Krakowie, Kraków
autor
  • Katedra Ogólnej Uprawy Roli i Roślin, Akademia Rolnicza im.H.Kołłątaja w Krakowie, al.Mickiewicza 21, 31-120 Kraków
autor
  • Instytut Fizjologii Roślin im.F.Górskiego Polskiej Akademii Nauk w Krakowie, Kraków
  • Katedra Ogólnej Uprawy Roli i Roślin, Akademia Rolnicza im.H.Kołłątaja w Krakowie, al.Mickiewicza 21, 31-120 Kraków
autor
  • Katedra Ogólnej Uprawy Roli i Roślin, Akademia Rolnicza im.H.Kołłątaja w Krakowie, al.Mickiewicza 21, 31-120 Kraków

Bibliografia

  • Alsaadawi I.S. 2001. Allelopathic influence of decomposing wheat residues on agroecosystems, w: Allelopathy in Agroecosystems. Haworth Press, New York: 185-196.
  • Banaszak H., Miziuniak W. 2000. Efekt oddziaływania gorczycowego i rzodkwiowego mulczu na chwasty w uprawie buraka cukrowego. Mat. konf. „Biochemiczne interakcje w oddziaływaniach środowiskowych". Puławy, 2-3 X 2000: 33-34.
  • Barker A. V., Bhowmik P. C. 2001. Weed control with crop residues in vegetable cropping systems, w: Allelopathy in Agroecosystems. Haworth Press, New York: 163-183.
  • Breland T. A. 1997. Phytotoxic effects of fresh and decomposing cover crop residues. Can. J. Plant Sci. 77: 355-362.
  • Ciarka D., Gawroński S. W., Goździkowska D. 1996. Próby wykorzystania gryki do zwalczania chwastów. Mat. konf. „Teoretyczne i praktyczne aspekty allelopatii". Wyd. IUNG, Puławy, 11-12 X 1995, K(10): 155-159.
  • Grabiński J., Smagacz J., Oleszek W., Mazurek J., Nieróbca P. 2000. Chwastobójczy efekt zielonej masy żyta. Mat. konf. „Biochemiczne interakcje w oddziaływaniach środowiskowych". Puławy, 2-3 X 2000: 55-56.
  • Iqbal Z., Hiradate S., Noda A., Fujii Y. 2002a. Allelopathic activity of buckwheat: isolation and characterization of phenolics. Weed Sci. 51: 657-662.
  • Iqbal Z., Hiradate S., Noda A., Isojima S-I, Fujii Y. 2002b. Allelopathy of buckwheat: Assessment of allelopathic potential of extract of aerial parts of buckwheat and identification of fagomine and other related alkaloids as allelochemicals. Weed Biology and Management 2: 110-115.
  • Oleszek W. 1995a. Kwasy hydroksamowe żyta (Secale cereale) i ich aktywność allelopatyczna. Fragm. Agron. 3: 9-20.
  • Oleszek W. 1995b. Glukozynolany - występowanie i znaczenie ekologiczne. Wiadomości Botaniczne 39(1/2): 49-58.
  • Oleszek W., Ascard J., Johansson H. 1994. Brassicacae jako rośliny alternatywne umożliwiające kontrolę zachwaszczenia w rolnictwie zachowawczym. Fragm. Agron. 4: 5-19.
  • Perez F.J. 1990. Allelopathic effect of hydroxamic acids from cereals on Avena sativa and Avena fatua. Phytochemistry 29: 773-776.
  • Perez F.J., Orruno-Nunez J. 1993. Weed growth interference from temperate cereals: The effect of a-hydroxamic-acid-exuding rye (Secale cereale) cultivar. Weed Res. 33: 115-119.
  • Singleton V.S., Rossi J.A., Jr. 1965. Colorimetry of total phenolics with phosphomolybdic-phoshotungstic acid reagent. Amer. J. Enol. Viticult. 16: 144-157.
  • Sobótka W. 1996. Rola allelopatii w poszukiwaniach proekologicznych środków ochrony roślin. Mat. konf. „Teoretyczne i praktyczne aspekty allelopatii". Wyd. IUNG, Puławy, 11-12 X 1995, K(10): 21-33.
  • Szymczak-Nowak J., Kostka-Gościniak D., Nowakowski M., Gutmański I., Sitarski A., Wąsacz E. 2000. Allelopatyczny wpływ gorczycy białej i rzodkwi oleistej uprawianych w miedzyplonie ścierniskowym na stan zachwaszczenia plantacji buraka cukrowego. Mat. konf. „Biochemiczne interakcje w oddziaływaniach środowiskowych". Puławy, 2-3 X 2000: 111-112.
  • Wójcik-Wojtkowiak D., Politycka В., Weyman-Kaczmarkowa W. 1998. Allelopatia. Wyd. Akademii Rolniczej im. A. Cieszkowskiego w Poznaniu, Poznań: 91 ss.

Typ dokumentu

Bibliografia

Identyfikatory

Identyfikator YADDA

bwmeta1.element.agro-a4ef4d0e-6bc6-48aa-b16a-460f7d4b15a6
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.