Wybrane problemy zarządzania drzewostanem w parkach miejskich. Cz.II. Bezpieczeństwo a ekspozycja drzew w zadrzewieniu

• Autorzy: Roslon-Szerynska E. , Sikorski P.

Warianty tytułu

EN

Selected issues of woodland management in urban parks. P.II. Safety and tree exposition in woodland

• Języki publikacji: PL

Abstrakty

PL

W parkach miejskich roślinność kształtuje się uwzględniając potrzeby przy­rody i człowieka. Istotne znaczenie ma tu aspekt bezpieczeństwa użytkowników parku, zwłaszcza w przypadku drzew parkowych. Istnieje wyraźna preferencja skrajów zadrzewień, a w dni upalne wnętrz w grupie drzew. Warto zastanowić się jaka funkcja (wypoczynkowa, bezpieczeństwa czy też przyrodnicza) powinna determinować sposób planowania drzew w parkach miejskich i ich zagospodarowania. Celem badań jest odpowiedź na pytanie: czy drzewa rosnące na skraju zadrzewień stanowią większe zagrożenie dla bezpieczeństwa ludzi niż w środku grupy oraz czy wyniki tych badań prowadzą wniosków odnośnie kształtowania miejsc wypoczynku w obrębie drzewostanów parkowych, które da się pogodzić z ochroną bioróżnorodności. Badanie statyki drzew przeprowadzono WID-metodą (wizualną metodą identyfikacji drzew zagrażajacych bezpieczeństwu) Rosłon-Szeryńskiej [2006]. Badania przeprowadzono w oparciu o 76 lip rosnących w grupach w parku Skaryszewskim, przy czym 35 lip - rosnących na obrzeżu grupy i 41 we wnętrzu grupy. Badania statyki drzew rosnących w grupie i w miejscu eksponowanym wykazały, że osłonięcie od wiatru ma znaczenie. Drzewa wewnątrz grupy są stabilniejsze od drzew rosnących w skrajni. Istnieją przesłanki, by ze względów bezpieczeństwa nie organizować miejsc biernego wypoczynku (np. ławek) pod drzewami rosnącymi na skraju zadrzewień. Z punktu widzenia bezpieczeństwa, powinno się kierować wypoczywających poza skraj okapu drzew lub do wnętrza grupy drzew. To częściowo kłóci się z potrzebą ochrony runa parkowego we wnętrzu grupy.

EN

In Urban parks, vegetation is managed intentionally, according to people's needs and expectations, but also in a way which is consistent with the concept of environment and biodiversity protection also taking into account park users' safety. The most exposed and thus perceptible elements in parks are the woodlands. They strongly determine park's character which is why this paper is devoted to this issue. The edges of woodlands are mostly preferred by park's users, but in case of high temperatures people rather choose woodlands' interior parts. It is worth consideration, which function (recreational, safety or ecological) should decide on planning and management of woodlands. The aim of this study was to answer one scientific questions: are trees growing in the edge of the forest patch more threat to people's safety than trees in the middle of the group . Examining the statics of trees was conducted using WID-method (visual method of identifi­cation of trees threatening people's safety) by Rosłon-Szeryńska [2006]. Re­search was held on the basis of two representative samples selected from both left and right valley. The sample in the right valley consisted of 41 trees - 16 trees growing in the edge (exposed only from one side). Second sample consisted of total 35 trees in woodland on the left side, which included 19 trees growing in the edge. Statics examination in trees growing in groups and in exposed locations revealed that shielding from the wind does matter. Trees within the group are more stable than those in the edge. There are prerequisites not to organize rest stops (eg. benches) for safety reasons under trees growing in the edges of wood land patches in parks. Unfortunately this is not consistent with the idea of pro tection of understorey vegetation occurring within the park woodlands.

• Wydawca: -
• Czasopismo: Zeszyty Problemowe Postępów Nauk Rolniczych
• Rocznik: 2011
• Tom: 562
• Opis fizyczny: s.207-220,rys.,tab.,bibliogr.

Twórcy

autor

Roslon-Szerynska E.

• Katedra Architektury Krajobrazu Szkoła Główna Gospodarstwa Wiejskiego ul. ul. Nowoursynowska 159 02-787 WARSZAWA

autor

Sikorski P.

• Katedra Architektury Krajobrazu Szkoła Główna Gospodarstwa Wiejskiego ul. ul. Nowoursynowska 159 02-787 WARSZAWA

Bibliografia

• Alaska Forest Health 2000. Hazard tree management in Alaska. Forest Health Protection, http://www.fs.fed.us/rlO/spf/fhp/hazard.htm
• Bartman E. 1979. Wykorzystanie lasów do celów rekreacyjnych. Zesz. 33, Instytut Kształtowania Terenów Zieleni, SGGW, Warszawa: 95 ss.
• California Department Of Parks And Recreation 1986. Tree hazard control program. Natural Sacramento, CA, Resource Protection Division: 54 ss.
• Coder K.D. 2000. Estimating Wind Forces on Tree Crowns. University of Georgia School of Forest Resources. Extension Publication FOROO-31. http://www. forestry.uga.edu/warnell/service/library/index.php3?docID = 175&docHistory%5B %5D=12
• Gilbert m., Brack C.l. 2007. Changes in public requests to remove significant urban trees after severe bushfires in Canberra, Australia. Urban Forestry & Urban Gree­ning 6: 41-48.
• Harris R.W., Clark J.R., Matheny N.P. 1999. Tree Hazard Management. Arboricul­ture. Third ed. New Jersey: Prentice Hall: 484-509.
• Hoffman J. 2002. Schlankheit als Risiko. Forschunszentrum Karlsruhe in der Helmholtz Gemeinschaft. Presseinformation 7. http://fbva.forvie. ac.at/inst4/integrierter-fs/windwurf/wurzelfaeule.html
• Jorgensen A., Hitchmough J., Calvert T. 2002. Woodland spaces and edges: their impact on perception of safety and preferencje. Landscape Urban Plan. 60: 135-150.
• Kosmala M. 2009. Znaczenie społeczne zieleni w przestrzeni publicznej miast, w: Zie­leń w pizestrzeni publicznej miast: funkcja - kreacja - identyfikacja. Polskie Zrze­szenie Inżynierów i Techników Sanitarnych, Oddział Toruń: 11-22.
• Łukaszkiewicz J. 2006. Możliwości określania wieku drzew niektóiych gatunków drzew na podstawie wybranych parametrów dendrometiycznych. Praca doktorska (mp), Katedra Architektury Krajobrazu. SGGW: 174 ss.
• Mabelis A.A., żalińska M. 2008. Zarządzanie zielenią w Warszawie. Raport 2006-2007. Zielone Mazowsze, Warszawa http://www.zm.org.pl/download/ zieleń/ zielen_warszawa_06-07.pdf
• Rosłon-Szeryńska E. 2006. Opracowanie metody oceny zagrożenia powodowanego przez dizewa o osłabionej statyce. Praca doktorska. Maszynopis. WOiAK, SGGW, Warszawa: 256 ss.
• Sikorski P., Rosłon-Szeryńska E. 2010. Wybrane problemy zarządzania dizewostanem w parkach miejskich. Cz. I. Ochrona różnorodności biologicznej zadrzewień a ich pielęgnacja. Zesz. Probl. Post. Nauk Roln. 562: 197-205.
• Sinn t. 2000. Biostatische Baumkontrolle fachgerecht, schnell und sicher. T2. Hinweisende Symptome. Stadt und Grun 7: 702-708.
• Smiley E.T., Fraedrich B.R. 1993. Hazardous Tree Evaluation and Management. Bartlett Tree Research Laboratories. Charlotte, NC: 36 ss.
• Szczepanowska H.B. 2001. Drzewa w mieście. Hortpress Sp. z o.o. Warszawa: 256 ss.
• Szulczewska B. (Red.) 2010. Walotyzacja zasobu skwerów i zieleńców Warszawy. Oprać. Na zlecenie m. st. Warszawy (BOŚ), Katedra Architektury Krajobrazu, SGGW, Warszawa: 73 ss.
• Tomanek J. 1972. Meteorologia i klimatologia dla leśników. PWRiL Warszawa: 288 ss.
• Tomiałojć L. 2005. Problem dzikich zwieiząt w obrębie zieleni miejskiej. Zieleń miej­ska. Naturalne bogactwo miasta. Mat. Konf. „Zasady gospodarowania i ochrona". 3-4 X, Toruń: 155-169.
• Van Der Zee D. 1990. The complex relationship between landscape and recreation. Landscape Ecol. 4: 225-236.
• Villa E, Ceroni M., Mazza A. 1996. A GIS-based metod for multi-objective evalua­tion of park vegetation. Landscape Urban Plan. 35: 203-212.