PL
Wprowadzenie. W czasie ciąży kobiety są szczególnie narażone na zakażenia drobnoustrojami, które potencjalnie nie zagrażają życiu, ale mogą być bardzo niebezpieczne dla rozwijającego się płodu. Kobieta może uniknąć zakażenia, jeżeli miała kontakt z patogenem w dzieciństwie lub gdy nabyła odporność w wyniku szczepień ochronnych. Do wirusów, które zagrażają ciężarnej, należą m.in. wirus cytomegalii oraz wirus różyczki. Patogeny te mogą powodować zakażenia wrodzone, które są powodem szeregu wad wrodzonych lub nawet zatrzymują rozwój płodu. Dlatego tak ważna jest wczesna diagnostyka zakażeń drobnoustrojami u kobiet ciężarnych i zapobieganie im. Cel pracy. Celem pracy była ocena miana przeciwciał przeciwko wirusowi cytomegalii i różyczki u kobiet w wieku rozrodczym. Materiał i metody. W celu oceny miana przeciwciał klasy IgG przeciwko wirusowi cytomegalii oraz wirusowi różyczki u kobiet będących w wieku rozrodczym przebadano 42 próbki surowic krwi pobranych od kobiet w wieku 20–25 lat. Oznaczenie obecności oraz liczby specyficznych przeciwciał dokonano za pomocą metody ELISA, przy użyciu zestawów NovaLisaTM. Wyniki. Przeprowadzone badania wykazały obecność przeciwciał klasy IgG przeciwko wirusowi cytomegalii u 61,9% oraz przeciwciał klasy IgG przeciwko wirusowi różyczki u 97,6% badanych kobiet. Wnioski. 1. U ok. 40% badanych nie wykryto przeciwciał przeciwko wirusowi cytomegalii, co wskazuje na brak dotychczasowego kontaktu z CMV. 2. Wykazano wysoki stopień uodpornienia przeciwko wirusowi różyczki wśród kobiet w wieku rozrodczym.
EN
Introduction. During the course of pregnancy, women are particularly prone to microbial infections that are not potentially life-threatening; however, they may pose a serious threat to developing foetus. A woman can prevent infection either by being in contact with the pathogen during childhood or by acquiring immunity through vaccination. The viruses that are threatening to pregnant women include, among others, cytomegalovirus and rubella virus. These pathogens may cause congenital infections that can lead to a number of birth defects or even stop the development of the foetus. Therefore, an early diagnosis and prevention is crucial as far as pregnant women are concerned. Objectives. The aim of the study was to evaluate cytomegalovirus and rubella antibody titers in women of childbearing potential. Material and methods. In order to assess the titer of IgG class antibodies to cytomegalovirus and rubella in women of childbearing age, 42 blood serum samples collected from women aged between 20–25 years were examined. Determination of the presence and quantity of the specific antibodies was performed by utilising the NovaLisaTM sets and ELISA method. Results. The study indicated the presence of IgG antibodies to cytomegalovirus in 61.9% of the examined women and IgG antibodies to rubella virus in 97.6% of those examined. Conclusions. 1. Approximately 40% of the examined had no antibody against cytomegalovirus, which indicates the absence of a previous contact with CMV. 2. A high degree of immunization against rubella was observed among women at child-bearing age.