PL
Do długotrwałego przechowywania dobiera się odmiany, które charakteryzują się niskim poziomem ubytków naturalnych, małym porażeniem chorobami przechowalniczymi oraz długim okresem spoczynku fizjologicznego. W badaniach wzięło udział 10 odmian jadalnych i 2 skrobiowe. Próby bulw przechowywano przez 7 miesięcy w temperaturze 5°C. Po długotrwałym przechowywaniu oceniono ubytki naturalne, masę kiełków, stopień porażenia chorobami przechowalniczymi, sumę strat przechowalniczych i na tej podstawie określono trwałość przechowalniczą. Trwałość odmian jadalnych oceniono na 9 w skali 9-stop. (bardzo dobra), a skrobiowych na 6 (średnia). Największą sumą strat cechowały się odmiany skrobiowe, najmniejszą 3 odmiany jadalne – Wendy, Laskara i Taurus. Najpóźniej, bo w I i II dekadzie kwietnia, rozpoczęły kiełkowanie bulwy odmian Honorata, Jurek, Jurata, Wendy i Taurus.