PL
Jan Władysław Dawid pedagog, psycholog, pionier psychologii wychowawczej i pedagogiki eksperymentalnej w Polsce. Jego stosunkowo krótki żywot (26.06.1859 r. – 9.02.1914 r.) przypadł na lata wyjątkowe. Był to okres pozytywistycznej pracy u podstaw, w warunkach trudnych i wymagających, którym Dawid sprostał. Dorobek naukowy Dawida znacznie wykracza poza ramy epoki, w której żył i tworzył. (Na szczególną uwagę zasługują publikacje ukazujące się w „Przeglądzie Pedagogicznym”). Jako pedagog, psycholog, przyrodnik pasjonat oraz działacz społeczny wiele uwagi w swoich rozlicznych obszarach działalności poświęcał sprawom higieny i zdrowia. Zainteresowanie to jest tłumaczone jako naturalna konsekwencja rozwoju szkolnictwa, a co się z tym wiąże – pojawieniem się wymagań dotyczących opieki nad zdrowiem uczącej się młodzieży oraz warunków, w jakich przebiega proces dydaktyczny. Praca zapoczątkowana przez Dawida jest kontynuowana współcześnie w ramach szeroko rozumianego wychowania zdrowotnego, edukacji zdrowotnej oraz promocji zdrowia. Cytując Wincentego Okonia: „Poglądy Dawida na treść nauczania szkolnego są do dziś równie aktualne, jak dalekie do pełnej realizacji”.
EN
Jan Władysław Dawid, pedagogue, psychologist, pioneer of educational psychology and experimental pedagogy in Poland. His relatively short lifetime (26.06.1859–9.02.1914) extended across exceptional years. This was a period of positivistic organic work under difficult and demanding conditions, which Dawid surmounted. Dawid’s scientific legacy extends beyond the frame of the age in which he lived and worked. (His publications in the “Pedagogical Review” are deserving of special attention). As a pedagogue, psychologist, aficionado of naturalism, and social activity, he devoted much attention in his numerous fields of activity to issues of hygiene and health. This interest is explained as a natural consequence of the development of education, which is linked to the appearance of requirements concerning care for the health of the learning youth and the conditions under which the didactic process progresses. The work initiated by Dawid now continues within the framework of broadly understood health education and promotion. To cite Wincent Okoń “Dawid’s views as to the content of a school education are just as valid today as they are far from complete implementation”.