Tularemia – serious zoonotic disease

• Autorzy: Weiner M. , Kubajka M.
• Języki publikacji: EN

Abstrakty

EN

Tularemia is an acute, infectious zoonotic disease caused by a smal. aerobic, intracellular, gram-negative bacillus Francisella tularensis. Tularemia was firstly described towards the end of nineteenth century in Japan, however, the name Francisella comes from Edward Francis, an American researcher who in 1911 detected this bacterium in squirrels in Tulare County, California. In Poland tularemia in humans was recognized for the first time in 1949. In the years 1949 to 2009, over 600 tularemia cases were recorded in Poland, with one fatality in 1983. Initial work on the use of F. tularensis as a biological weapon was carried out in the 30s of the twentieth century simultaneously in the United States, Soviet Union and Japan. The natural reservoirs of the micro-organism are rodents and lagomorphs, which can be a source of infection for other animals and humans. Human infection occurs through direct contact with sick animal. inhalation of dust contaminated with feces of sick animals and it takes place mainly in the farms involved in the animal production, to a lesser extent as a result of contaminated food and water.

Słowa kluczowe

EN

serious disease; zoonotic disease; tularemia; Francisella tularensis; zoonosis; bioterrorism

• Wydawca: -
• Czasopismo: Health Problems of Civilization
• Rocznik: 2015
• Tom: 09
• Numer: 1
• Opis fizyczny: p.39-46,ref.

Twórcy

autor

Weiner M.

• Pope John Paul II State School of Higher Education in Biala Podlaska, Sidorska 95/97 Street, 21-500 Biala Podlaska, Poland

autor

Kubajka M.

• National Veterinary Research Institute in Pulawy, Pulawy, Poland

Bibliografia

• 1. Akalin H., Helvaci S., Gedikoglu S. (2009), Re-emergence of tularemia in Turkey. Int J Infect Dis 13, 547-51.
• 2. Anda P., Segura del Pozo J., Garcija Diaz J.M., Escudero R., Garcija Pena F.J., Lopez Velasco M.C. (2001), Waterborne outbreak of tularemia associated with crayfish fishing. Emerg Infect Dis 7,5 75-82.
• 3. Bergey’s Manual of Systematic Bacteriology (2005), Edited by Brenner DJ. Berlin Springer.
• 4. Carvalho C.L., Lopes de Carvalho I., Zé-Zé L., Núncio M.S., Duarte E.L. (2014), Tularaemia: A challenging zoonosis. Comp Immunol Microbiol Infect Dis 37, 85-96.
• 5. Chitadze N., Kuchuloria T., Clark D.V., Tsertsvadze E., Chokheli M., Tsertsvadze N. (2009), Water-borne outbreak of oropharyngeal and glandular tularemia in Georgia: investigation and follow-up. Infection 37, 514-521.
• 6. Chomiczewski K. (2003), Patogeny zwierzęce jako broń biologiczna. Wojskowy Instytut Higieny i Epidemiologii im. Gen. K. Kaczorowskiego w Warszawie, 57, 355-61.
• 7. Christova I., Velinov T., Kantardjiev T., Galev A. (2004), Tularaemia outbreak in Bulgaria. Scand J Dis Infect 36, 785-789.
• 8. Dennis D.T., Inglesby T.V., Henderson D.A., Bartlett J.G., Ascher M.S., Eilzen E., Fine A.D., Friedlander A.M., Hauter J., Layton M., Lillibridge S.R., McDade J.E., Osterholm M.T., O`Toole T., Parker G., Perl A.M., Rusell P.K., Tonat K. (2001), Tularemia as a biological weapon – medical and public health management. JAMA. 285, 2763 – 2773.
• 9. Eliasson H., Lindback J., Pekka Nuorti J., Arneborn M., Giesecke J., Tegnell A. (2002), The 2000 tularemia outbreak: a case-control study of risk factors in disease-endemic and emergent areas, Sweden. Emerg Infect Dis 8, 956-960.
• 10. Ellis J., Oyston P.C.F., Green M., Titball R.W. (2002), Tularemia. Clin Microbiol Rev 15, 631-646.
• 11. Gliński Z., Kostro K. (2003), Choroby zakaźne zwierząt. Państwowe Wydawnictwo Rolnicze i Leśne, Warszawa.
• 12. Gliński Z., Kostro K. (2005), Nowo pojawiające się zoonozy zagrażające zdrowiu publicznemu. Życie Wet, 80, 481-484.
• 13. Greco D., Allegrini G., Tizzi T., Ninu E., Lamanna A., Luzi S. (1987), A waterborne tularemia ooutbreak. Eur J Epidemiol 3, 35-38.
• 14. Gurcan S. (2007), Francisella tularensis and tularemia in Turkey. Mikrobiol Bul, 41,621-636.
• 15. Hansen C.M., Vogler A.J., Keim P., Wagner D.M., Hueffer K. (2011), Tularemia in Alaska, 1938–2010. Acta Vet Scand, 18, 53-61.
• 16. Haristoy X., Lozniewski A., Tram C. (2003), Francisella tularensis bacteremia. Clin Microbiol 41, 2774-2776.
• 17. Hauri A.M., Hofstetter I., Seibold E., Kayssen P., Eckert J., Neubauer H., Splettstoesser W.D. (2010), Investigating an airborne tularemia outbreak, Germany. Emerg Infect Dis 16, 238-243.
• 18. Kicińska H, Kostrzewski J, Łęczycka A. (1954), Zachorowania na tularemię w Warszawie. Przegl Epidem 1, 37-42.
• 19. Kłapeć T., Cholewa A. (2011), Tularemia – wciąż groźna zoonoza. Med. Ogólna i Nauki o Zdrowiu, 17, 155-160.
• 20. Koskela P., Salminen A. (1985), Humoral immunity against Francisella tularensis after natural infection. J Clin Microbiol, 22, 973-979.
• 21. Magdzik W. (1986), Choroby zakaźne i pasożytnicze. Zapobieganie i zwalczanie. Państwowy Zakład Wydawnictw Lekarskich, Warszawa.
• 22. Malottke R., Dominowska Cz. (1973), Zachorowania na tularemię w Polsce w latach 1946-1971. Przegl Epidem 1, 59-63.
• 23. McCoy G.W., Chapin C.W. (1912), Further observations on a plague like disease of rodents with a preliminary note on the causative agent, Bacterium tularense. J Infect Dis 10, 61-72.
• 24. Mierzyńska D., Hermanowska-Szpakowicz T. (2002), Tularemia jako potencjalna broń bioterrorystów. Medycyna Pracy, 53, 279-281.
• 25. Moniuszko A., Pancewicz S.A., Czupryna P., Kondrasiuk M., Grygorczuk S., Ostrowska J., Zajkowska J. (2010), Postać węzłowa tularemia po pokłuciu przez stawonogi – opis przypadków. Przegl Epidemiol 64, 73-75.
• 26. Osiak B., Bartoszcze M., Gaweł J. (2006), Francisella tularensis – cechy zarazka, patogeneza, diagnostyka. Przegl Epidemiol 60, 601-608.
• 27. Oyston P.C. (2008), Francisella tularensis: unraveling the secrets of an intra-cellular pathogen. J Med Microbiol 57, 921–930.
• 28. Pacewicz S., Zajkowska M., Świerzbińska R., Kondrusik M., Grygorczuk S.S., Hermanowska-Szpakowicz T. (2004), Czy kleszcze są wektorami tularemii u mieszkańców Północno-Wschodniej Polski? Med Pr 55, 189-192.
• 29. Pechous R.D, McCarthy T.R., Zahrt T.C. (2009), Working toward the Future: Insights into Francisella tularensis Pathogenesis and Vaccine Development. Microbiol and Molecular Biol Rev 73, 684 – 711.
• 30. Rastawicki W., Jagielski M. (2005), Tularemia. Post Mikrobiol 44, 265- 273.
• 31. Rastawicki W., Jagielski M., Gierczyński R. (2005), Wykorzystanie odczynu Elisa w serologicznej diagnostyce tularemii. Med Dośw Mikrobiol 57, 425-429.
• 32. Reed D.S., Smith L.P., Cole K.S., Santiago A.E., Mann B.J., Barry E.M. (2014), Live attenuated mutants of Francisella tularensis protect rabbits against aerosol challenge with a virulent type A strain. Infect Immun 82, 2098-2105.
• 33. Sjӧstedt A. (2007), Tularemia: History, Epidemiology, Pathogen Psyhology, and Clinical Manifefstation. Ann N.Y. Acad Sci 1105, 1 – 29.
• 34. Skrodzki E. (1978), Tularemia. Państwowy Zakład Wydawnictw Lekarskich. Warszawa.
• 35. Skrodzki E., Łazuga K., Sokołowska B., Tworek R. (1954), Tularemia w woj. szczecińskim. Przegl Epidem 3, 180-182.