EN
Drought is one of the most common limiting environmental factors affecting plant growth and productivity. Strawberry is a plant of large demand for water along with a high susceptibility to drought. In the present study, the response of three strawberry cul-tivars (‘Elsanta’, ‘Honeoye’, ‘Grandarosa’) grown under greenhouse conditions to water deficiency was examined by evaluating the yield and morphological (leaf and root develop-ment) and physiological (leaf gas exchange, leaf water potential) parameters. Plants were subjected to two different water regimes: optimal irrigation (control, water potential in the growing medium was maintained at the level of -10 kPa), and reduced irrigation (stress treatment, water potential in the growing medium was maintained at the level of -30 kPa). Genotypes differed in their response to water deficiency. Cultivar ‘Elsanta’ presented high rates of net photosynthesis with high value of water use efficiency (a ratio of photosyn-thetic rate to transpiration rate) under water shortage conditions. Water stress affected plant vigor. The weight and total leaf area of the stressed ‘Honeoye’ plants were considerably reduced as compared to these of the control. No significant differences in weight and root length were observed between the well-irrigated and stressed ‘Elsanta’ plants, while the root development in two other cultivars was retarded. Under water deficiency conditions ‘Elsanta’ gave the highest yield whereas ‘Honeoye’ the lowest. Among examined culti-vars, ‘Elsanta’ appeared to be more drought tolerant which was reflected by both growth and yield parameters.
PL
Niedobór wody jest jednym z ważniejszych czynników ograniczających plonowanie roślin uprawnych. Truskawka jest zaliczana do roślin o dużym zapotrzebowaniu na wodę i wysokiej wrażliwości na jej deficyt. W doświadczeniu określono reakcjęna deficyt wody trzech odmian truskawki: ‘Elsanta’, ‘Grandarosa’, ‘Honeoye’. Rośliny były uprawiane w szklarni w pojemnikach wypełnionych mieszaniną substratu torfowego i kokosowego. Zastosowano dwie kombinacje nawodnieniowe: (i) optymalne nawadnia-nie – potencjał wody w podłożu utrzymywany był na poziomie -10 kPa (kontrola), (ii) deficyt wody – potencjał wody utrzymywany na poziomie -30 kPa. Rośliny stresowane otrzymywały obniżone dawki wody w ciągu całego cyklu uprawowego. Wykonywano pomiary intensywności wymiany gazowej oraz potencjału wody liści. Ponadto oceniono wzrost roślin oraz ich plonowanie. Deficyt wody w podłożu ograniczył natężenie wymiany gazowej oraz potencjał wody w liściach roślin. Pomiędzy badanymi odmianami stwierdzono istotne różnice w tolerancji na suszę. U roślin odmiany ‘Elsanta’ rosnących w warunkach deficytu wody stwierdzono wysokie wartości efektywności wykorzystania wody (określonej jako stosunek natężenia fotosyntezy do natężenia transpiracji). Niedobór wody wpłynął na wzrost roślin. Jedynie w przypadku odmiany ‘Honeoye’ stwierdzono znaczącą redukcję masy i powierzchni liści roślin poddanych działaniu stresu (w porównaniu do kontroli). Nie wykazano istotnych różnic w masie i długości systemu korzeniowego roślin odmiany ‘Elsanta’ rosnących w warunkach zróżnicowanego zaopatrzenia w wodę. W przypadku pozostałych odmian rozwój systemu korzeniowego roślin stresowanych był zahamowany. Największy plon uzyskano z roślin odmiany ‘Elsanta’, najmniejszy z ‘Honeoye’. Uzyskane wyniki wskazują, że spośród ocenianych odmian naj-większą tolerancją na suszę charakteryzowały się rośliny odmiany ‘Elsanta’.