PL
Zauważono, że DDT i chlorofos przy dłuższy m stosowaniu w warunkach naturalnych i laboratoryjnych wykazują metatoksyczne działanie na muchy domowe. Wzrasta śmiertelność jaj, larw i poczwarek, ulega skróceniu długość życia postaci dojrzałych, pojawiają się samice ze zmienioną owogenezą itd. Wszystkie zmiany w owogenezie podzieliliśmy na 2 grupy: zaburzenia w mechanizmie składania jaj (grupa I) i zaburzenia w tworzeniu się pęcherzyków jajnikowych (grupa II). W pierwszym okresie rozwoju oporności (Derbeneva-Uchova, 1960) przeważają samice z zaburzeniami owogenezy grupy I, ilość ich silnie zwiększa się w początkowym okresie wzrostu wrażliwości much na insektycydy, a następnie nieznacznie się zmienia; zmiana procentowa samic z zaburzeniami owogenezy grupy I jest odwrotna do zmiany LD₅₀. Samice ze zmianami owogenezy grupy II nie są liczne w pierwszym okresie rozwoju oporności i tylko w początkach 3 okresu rozwoju oporności procent ich gwałtownie wzrasta. Zmiany w procencie samic ze zmianami w owogenezie grupy II są odpowiednie do LD₅₀. Samice z takimi zaburzeniami są oporniejsze na silne działanie DDT i chlorofosu niż normalne samice i samice z zaburzeniami grupy I. Zauważono, że w następstwie metatoksycznego działania insektycydów wzrasta płodność samic: niekiedy ilość potomstwa w poszczególnych miotach jednej samicy jest dwukrotnie większa w porównaniu z ilością jej rureczek jajnikowych. Jest to spowodowane jednoczesnym dojrzewaniem pęcherzyków I i II rzędu.