Grzyby zasiedlające nadziemne organy roślin rutwicy wschodniej (Galega orientalis Lam.) uprawianej w siewie czystym i w mieszance ze stokłosą bezostną (Bromus inermis Leyss.)

• Autorzy: Cwalina-Ambroziak B. , Koc J.

Warianty tytułu

EN

Fungi colonising the above ground parts of fodder galega (Galega orientalis Lam.) cultivated in pure sowing and mixed with smooth brome grass (Bromus inermis Leyss.)

• Języki publikacji: PL

Abstrakty

PL

Badania połowę przeprowadzono w latach 1999-2001 na polu doświadczalnym w Knopinie k. Dobrego Miasta. Obejmowały one ocenę nasilenia chorób rutwicy wschodniej uprawianej w siewie czystym i w mieszance ze stokłosą bezostną (zmodyfikowana skala Hillstranda i Aulda, 1982). W laboratorium dokonano analizy zbiorowiska grzybów fyllosfery rutwicy (Chruściak, 1974). Na rutwicy wschodniej stwierdzono objawy askochytozy (Ascochyta sp.), szarej pleśni (Botrytis cinerea) i więdnięcia roślin (Fusarium spp.). Wpływ na rozwój chorób miały warunki pogodowe. Największe nasilenie szarej pleśni (Ip = 24,3%) i więdnięcia roślin (17,9% porażonych łodyg) zaobserwowano w 2001 roku. Najsłabiej na roślinach rozwinęła się askochytoza, a zanotowany najwyższy indeks porażenia w 1999 roku w uprawie rutwicy ze stokłosą bezostną wynosił zaledwie 12,1%. Modyfikujący wpływ na nasilenie chorób rutwicy wschodniej miał też rodzaj uprawy. Szara pleśń i więdnięcia roślin rozwijały się silniej w kombinacji w siewie czystym niż w siewie mieszanym ze stokłosą bezostną; podczas całego okresu badań zanotowano średni indeks porażenia - 22,8 % oraz 15,9% roślin z objawami więdnięcia. Askochytoza lepsze warunki rozwoju znalazła na roślinach uprawianych na obiektach w siewie mieszanym ze stokłosą (średni indeks porażenia – 10,0%). Z fyllosfery rutwicy otrzymano 4149 izolatów grzybów, reprezentowanych przez 17 gatunków oraz grzyby drożdżopodobne. Dominującymi okazały się grzyby drożdżopodobne (75,6% ogółu wyosobnień), mniej liczne były gatunki: Botrytis cinerea, Humicola brevis, Acremonium strictum i Cladosporium cladosporioides. Z liści rutwicy uprawianej w siewie czystym otrzymano o 3,8% grzybów więcej niż w siewie mieszanym ze stokłosą bezostną, w tym z częściej izolowanymi grzybami patogenicznymi z rodzaju Fusarium oraz gatunkiem Botrytis cinerea.

EN

Field experiments were carried out in 1999-2001 in the experimental field in Knopin near Dobre Miasto to determine the intensity of fodder galega diseases cultivated in pure sowing and mixed with smooth brome-grass (the Hillstrand and Aulďs modified scale, 1982). The fungi colonising the phyllosphere of fodder galega were analysed in a laboratory (Chruściak, 1974). The following symptoms were observed in fodder galega: ascochyta blight (Ascochyta sp.), gray mould (Botrytis cinerea) and plant wilting (Fusarium oxysporum.). The climatic conditions had an effect on the development of diseases. The greatest intensity of gray mould (Ii = 24.3%) and plant wilting (17.9% of plants with the disease symptoms) were observed in 2001. Ascochyta blight occurred with the lowest intensity and the highest infection index in 1999 in the cultivation of fodder galega mixed with smooth brome-grass was only 12.1%. The type of cultivation also modified fodder galega disease intensity. Gray mould and plant wilting developed better in pure sowing than in mixed sowing with smooth brome-grass. Throughout the entire experiment period the average infection index was 22.8% and 15.9% of plants with the wilt symptoms. Ascochyta blight found better conditions for development in plants cultivated in a mix with smooth brome-grass (average infection index – 10.0%). The fodder galega phyllosphere provided 4149 fungal isolates represented by 17 species and yeast-like fungi. Yeast-like fungi dominated (75.6% of the total isolates). The following species were less numerous: Botrytis cinerea, Humicola brevis, Acremonium strictum and Cladosporium cladosporioides. From the leaves of fodder galega cultivated in pure sowing, 3.8% more fungi were obtained than from the leaves of plants cultivated with a mix of smooth brome-grass, including more frequently isolated pathogenic fungi representing the genera of Fusarium and the species of Botrytis cinerea.

• Wydawca: -
• Czasopismo: Acta Agrobotanica
• Rocznik: 2005
• Tom: 58
• Numer: 1
• Opis fizyczny: s.125-133,rys.,tab.,bibliogr.

Twórcy

autor

Cwalina-Ambroziak B.

• Katedra Fitopatologii i Entomologii, Uniwersytet Warmińsko-Mazurski w Olsztynie, Olsztyn

autor

Koc J.

• Katedra Melioracji i Kształtowania Środowiska, Uniwersytet Warmińsko-Mazurski w Olsztynie, Olsztyn

Bibliografia

• Arx von J. A. 1970. The genera of fungi sporulating in pure culture. Verlag von J. Cramer.
• Booth T. C. 1971. The genus Fusarium. Commonwealth Mycological Institute Kew Surrey, England.
• Chruściak E., 1974. Mikoflora fyllosfery. Acta Mycol. 10 (1): 173-180.
• Cwalina-Ambroziak B.,Czajka W.,Wojnowska T., 1999. Research on the health state of goats rue (Galega orientalis Lam.). Acta Acad. Agricult. Techn. Olst. Natur. Sc., No 2: 17-26.
• Cwalina-Ambroziak B., Majchrzak B. 2000. The structure of fungal population from Galega orientalis root system formed as the result of fertilization. Acta Mycol. 35 (2): 311-321.
• Dorenda M. 1986. Badania mikoflory środowiska uprawnego koniczyny czerwonej i kupkówki pospolitej w aspekcie fitopatologicznym. Acta Mycol. 22 (1): 15-34.
• Ellis M. B. 1971. Dematiaceous, Hyphomycetes. CMI, KEW, Surrey.
• Gorsen B. D., Smith S. R., Platford R. G. 1994. Botrytis cinerea blossom blight of alfalfa on the Canadian prines. Plant Dis. 78 (12): 1218.
• Hilstrand D. S., Auld D. J. 1982. Comparative evaluation four techniques for screening winter peas for resistanse to Phoma medicaginis var. pinodella. Crop Sci. 22 (2): 282-287.
• Kegler H., Spaar D. 1996. On the virus susceptibility of Galega orientalis Lam. Arch. Phytopath. Plant Protect. 30 (3): 187-190.
• Kermen J. 1968. Mikoflora fyllosfery. Postępy Mikrobiologii VII, 1: 103-116.
• Kowalik M., 1997. Grzyby z rodzaju Trichoderma i Gliocladium jako czynnik ograniczający występowanie grzybów patogenicznych w uprawie mieszanki lucerny z trawami. Progress Plant Protect. 37(2): 390-393.
• Leath K. T., DeGregorio R. E., Ashley R. A. 1994. Foliar blight of bigflower vetch caused by Ascochyta fabae f. sp. vicia. Plant Dis. 78 (6): 637-639.
• Leath K. T., Hower A. A. 1993. Interaction of Fusarium oxysporum f. sp. medicaginis with feeding activity of flover root curculio larvae in alfalfa. Plant Dis. 77 (8): 799-802.
• Łacicowa B. 1988. Niektóre aspekty wykorzystania grzybów z rodzaju Trichoderma i Gliocladium w biologicznej ochronie roślin. Ochr. Rośl. 3: 8-10.
• Madej T. 1997. Grzyby następczo zasiedlające liście ziemniaka. Ochr. Rośl. 11: 6-7.
• Mikołajska J., Majchrzak B., 1988. Zdrowotność odmiany koniczyny czerwonej w zależności od sposobu siewu. Biul. IHAR, 168: 73-86.
• Mikołajska J., Majchrzak B., Kurowski T., 1991. Effect of pesticides phyllosphere fungi of horse bean (Vicia faba L.). Phytopath. Pol., 1 (XIII): 77-80.
• Nelson P. E., Toussoun T. A., Marasas W. F. O. 1983. Fusarium species. The Pennsylvania State University Press, University Park and London.
• Simay E. I. 1989. Adatok az Uromyces fabae (Pers.) de Bary uredatelepeinek mykoflorajard. Bot. Kozl. 76 (1/2): 139-145.
• Valkonnen J. P. T. 1993. Resistance to six viruses in the legume goat's rue (Galega orientalis Lam.). Ann. Appl. Biol. 123 (2): 309-314.
• Wozniakowskaja J. M. 1962. Epiphytic yeast-organisms. Mikrobiologia 31: 616-622.

Identyfikatory

DOI

10.5586/aa.2005.018