PL
W projektowych normach europejskich ISO 4356 oraz PN-EN 1992-1-1 i PN-EN 15037-1 sprawdzanie ugięć żelbetowych elementów zginanych zostało sprowadzone do wskazania wartości dopuszczalnych i ogólnych zarysów metodyki obliczeniowej. Rygorystyczne wymaganie weryfikacji ugięć, z uwagi na możliwość uszkodzeń elementów niekonstrukcyjnych i wykończeniowych przylegających na przykład do deformujących się elementów stropowych i brak czytelnego algorytmu obliczeniowego, prowadzi w środowisku projektowym do zwyczajowej praktyki wymiarowania elementów ustroju nośnego przy przyjęciu wartości dopuszczalnych leff/500. Tak konserwatywne podejście przy sprawdzaniu stanów granicznych ugięć, bez jakichkolwiek podstaw merytorycznych, generuje w konsekwencji nieuzasadnione przewymiarowanie zginanych elementów ustroju nośnego i znaczne zwiększenie kosztów wykonania obiektu budowlanego.
EN
In the design European standards ISO 4356 i PN-EN 1992-1-1 PN-EN 15037-1 checking deflections of RC bending floor elements was brought about for showing permissible values and overviews of computational methodology. Rigorous requiring the verification of deflections due to the possibility of damage to nonstructural and finishing elements adjoining e.g. to floor elements losing shape and the lack of the legible computational algorithm caused the custom, existing in the environment design, of dimensioning of elements of the load-bearing system at assuming permissible leff /500 values. So a conservative approach in checking the deflection limit state, itself without any-age based on merit, consequently generates unwarranted oversize bending elements of the supporting structure and a substantial increase in the cost of execution of the works.