W bardzo wielu wczesnych i niedawnych programach eksperymentalnych udowodniono, że leczenie zaburzeń gospodarki lipidowej powoduje wyraźny spadek ryzyka pierwszego lub następnego zawału serca. W ostatnim dziesięcioleciu natomiast gromadzą się prace wykazujące bądź zahamowanie progresji miażdżycy wieńcowej i obwodowej u ludzi, bądź cofanie się zmian pod wpływem intensywnego postępowania hipolipemicznego oraz zwalczania innych czynników ryzyka. Wyniki tych badań stanowią już dzisiaj wystarczający argument nie tylko dla podejmowania działań na rzecz pierwotnej profilaktyki niedokrwiennej choroby serca ale również objęcia energicznym postępowaniem ludzi, którzy mają tę chorobę, przebyli zawał serca lub chorują na miażdżycę tętnic obwodowych.