PL
W układzie modelowym badano wpływ gotowania na poziom pozostałości wybranych chlorowanych węglowodorów w tłuszczu mięśni tuczonych kaczek i w tłuszczu wywaru. Materiałem do badań były próbki mięśni udowych i piersiowych tuczonych kaczek. Chlorowane węglowodory (γ-HCH, DDE, DDD i DDT) oznaczano metodą chromatografii gazowej. W tłuszczu mięsa surowego stwierdzono średnio 0,04 ppm γ-HCH i 0,38 ppm DDT (udo) oraz 0,12 ppm γ-HCH i 0,78 ppm DDT (pierś). Po gotowaniu od gorącej wody w tłuszczu mięśnia udowego obserwowano średnio 0,03 ppm γ-HCH i 0,20 ppm DDT, w tłuszczu mięśnia piersiowego 0,08 ppm γ-HCH i 0,08 ppm DDT. Podczas gotowania od zimnej wody wyniki wynosiły dla uda 0,03 ppm γ-HCH i 0,15 ppm DDT, dla piersi 0,09 ppm γ-HCH i 0,29 ppm DDT. Podczas gotowania od gorącej wody w tłuszczu wywaru z uda poziom γ-HCH wynosił - średnio 0,04 ppm, DDT 0,38 ppm, dla wywaru z piersi 0,21 ppm γ-HCH i 0,93 ppm DDT. Podczas gotowania od zimnej wody w tłuszczu wywaru z uda obserowano 0,05 ppm γ-HCH i 0,40 ppm DDT, dla wywaru z piersi 0,48 ppm γ-HCH i 1,54 ppm DDT. W tłuszczu wywaru wyraźnie wzrastała zawartość DDD w porównaniu z tłuszczem mięsa surowego.