The genus Gothograptus (Graptolithina) from the Wenlock of Poland

• Autorzy: Kozlowska-Dawidziuk A.

Warianty tytułu

PL

Rodzaj Gothograptus (Graptolithina) z wenloku Polski

• Języki publikacji: EN

Abstrakty

EN

The Wenlockian retiolitid genus Gothograptus Frech, 1897 is here subdivided into subgenera Gothograptus (Gothographus) (Frech, 1987) and Gothograptus (Eisenackograptus subgen.n. which differ in the lateral wall structure. In Gothograptus (Gothograptus), virgula in the middle of lateral wall sets in as early as in the proximal part; it is linked to the pleural lists by means of parietolateral lists. In Gothograptus (Elsenaekograptus), by contrast, the lateral wall consists of parietolateral lists, whereas virgula sets in only in the distal part. Five species are described herein, two of them new and one in the open nomenclature: Gothograptus (Gothograptus) pseudospinosus Eisenack, G. (Eisenackograptus) eisenacki Obut et Sobolevskaya, G. (Gothograptus) kozlowskii sp.n., G. (Gothograptus) obtectus sp.n., and G. (Gothograptus) sp. A.

PL

Przeprowadzono rewizję podrodziny Gothograptinae Obut et Zaslavskaya, 1983 i rodzaju Gothograptus Frech, 1897. Wprowadzono nowe i zmodyfikowane terminy dla rabdozomów podrodziny Gothograptinae (fig. 2). W obrębie rodzaju Gothograptus wydzielono dwa podrodzaje: Gothograptus (Gothograptus) i Gothograptus (Eisenackograptus) subgen.n. na podstawie odmiennej budowy ścian lateralnych. Z wiercenia Zawada 1 (NE Polska, fig. 1) oznaczono 3 gatunki (w tym jeden nowy): Gothograptus (Gothograptus) pseudospinosus Eisenack (pl. 23: 4), G.(G.) obtectus sp.n. (pls. 24: 1, 25: 3, 26: 1; fig. 5), Gothograptus (Eisenackograptus) eisenacki Obut et Sobolevskaya (pls. 25: 1, 2, 4, 26: 2, 27: 1, 2; figs. 7, 8) i jeden pozostawiono w nomenklaturze otwartej Gothograptus (G.) sp. A. (pl. 24: 2; fig. 6). Po raz pierwszy stwierdzono Gothograptus (E.) eisenacki w poziomie rigidus. Z bałtyckiego głazu narzutowego z Jarosławca opisano Gothograptus (G.) kozlowskii sp.n. (pls. 23: 1—4, 24: 3; figs. 3, 4). Obecność dobrze zachowanych rabdozomów juwenilnych w różnych stadiach astogenezy Gothograptus (G.) kozlowskii sp.n. pozwoliły na zbadanie prawidłowości astogenezy charakterystycznych dla podrodziny Gothograptinae. Do oczyszczenia okazów zastosowano metodę ultradźwiękową.

• Wydawca: -
• Czasopismo: Acta Palaeontologica Polonica
• Rocznik: 1990
• Tom: 35
• Numer: 3-4
• Opis fizyczny: p.191-209,fig.,ref.

Twórcy

autor

Kozlowska-Dawidziuk A.

• Pracownia Graptolitow, Instytut Paleobiologii, Polska Akademia Nauk, ul.Newelska 6, 01-447 Warsaw, Poland

Bibliografia

• BATES, D. E. B. and KIRK, N. H. 1978. Contrasting modes of construction of retiolite type rhabdosome. — Acta Palaeont. Polonica, 23, 4, 427—448.
• BATES, D. E. B. and KIRK, N. H. 1986. Mode of secretion of graptolite periderm, in normal and retiolite graptolites. In: Hughes, C. P. and Ricards, R. В (eds.), Paleoecology and Biostratigraphy of Graptolites. — Geol. Soc. Spec. Publ., 20, 221—236.
• BOUČEK, B. and MÜNCH, A. 1944. Die Retioliten des mitteleuropäischen Llandovery und Wenlock. — Mitt, tschech. Akad. Wiss., 53 (41), 1—54.
• BOUČEK, В. and MÜNCH, A. 1952. The central European Retiolites of the Upper Wenlock and Ludlow. — Sb. Ustr. ustav, geolog., odd. pal., 19, 1—54.
• BULMAN, O. M. B. 1970. Graptolithina with sections on Enteropneusta and Pterobranchia. In: Teichert, C. (ed.), Treatise on Invertebrate Palaeontology V, VI—VI63. Geological Society of America and University of Kansas Press, 163 pp.
• CROWTHER, P. R. 1981. The fine structure of graptolite periderm. — Spec. Pap. Palaeont., 26, 1—119.
• CROWTHER, P. R. and RICKARDS, R. B. 1977. Cortical bandages and the graptolite zooid. — Geol. Palaeont., 11, 9—46.
• EISENACK, A. 1935. Neue Graptolithen aus Geschieben baltischen Silurs. — Palaont. Z., 17, 73—90.
• EISENACK, A. 1951. Retioliten aus dem Graptolithengestein. — Palaeontographica, C, Abt. A, 129—163.
• ELLES, G. L. and WOOD, E. M. R. 1908. A Monograph of British Graptolites, Pt. 7. — Palaeontograph. Soc. Mon., 273—358.
• FRECH, F. 1897. Lethaea geognostica 1, Leathaea palaeozoica, 1., Graptolithiden, 544—684.
• HOLM, G. 1890. Gotlands Graptoliter. Svenska Vetenskaps. — Akad. Handl., 16, 4, 1—29.
• LENZ, А. С. 1978. Llandoverian and Wenlockian Cyrtograptus, and some other Wenlockian graptolites from northern and arctic Canada. — Geobios, 11, 5, 623—653.
• LENZ, A. C. 1982. Llandoverian graptolites of the northern Canadian Cordillera: Petalograptus, Cephalograptus, Rhaphidograptus, Dimorphograptus, Retiolitidae, and Monograptidae. — Royal Ont. Mus., Life Sci Contrib., 130, 1—154.
• LENZ, A.C. and MELCHIN, M. J. 1987a. Silurian retiolitids from the Cape Philips Formation, Arctic Islands, Canada. — Bull. Geol. Soc. Denmark, 35, 161—170.
• LENZ, A. C. and MELCHIN, M. J. 1987b. Peridermal and interthecal tissue in Canada. — Lethaia, 20, 353—359.
• MÜNCH, A. 1952. Die graptolithen aus dem anstehenden Gotlandium Deutschlands und Tschechoslowakei. — Geologica, 7, 1—157.
• [OBUT, A. M., SOBOLEVSKAYA, R. F. and BONDAREV, V. I.] ОБУТ, А. M„ СОБОЛЕВСКАЯ, Р. Ф., БОНДАРЕВ, В. И. 1965. Граптолиты Силура Таимыра. 1—120. Изд. Наука. Москва.
• [OBUT, А. М. and ZASLAVSKAYA, N.] ОБУТ, А. М., ЗАСЛАВСКАЯ, Н. 1976. Новые даные о начальных стадиах развития ретиолитид. В кн.: Етюды по стратиграфии. 154—162. Изд. Наука. Москва.
• [OBUT, А. М. and ZASLAVSKAYA, N.] ОБУТ, А. М., ЗАСЛАВСКАЯ, Н. 1986. Семейства ретиолитид и их филогенетичецкие отношения. В кн.: Морфология и систематика беспозвоночных фанерозоя. 103—113. Изд. Наука. Москва.
• PERNER, J. 1899. Studie о českich Graptolitech. 3. Monografie graptolitu svrchniho Siluru. — Česka Acad. Cis. Františka Josefa, 2, 1—39.
• RICKARDS, R. В. 1967. The Wenlock and Ludlow succession in the Howgill Fells (north-west Yorkshire and Westmorland). — Quart. J. Geol. Soc. London, 123, 215—251.
• RICKARDS, R.B., HUTT, J. E. and BERRY, W.B.N. 1977. Evolution of Silurian and Devonian graptoloids. — Bull. Brit. Mus. (Nat. Hist.) Geol., 28, 1—120.
• TELLER, L. 1976. Morphology of some Upper Wenlockian Cyrtograptinae from Zawada 1 profile (NE Poland). — Acta Geol. Polonica, 26, 4, 469—484.
• TOMCZYK, H. 1956. Wenlock i ludlow w synklinie kieleckiej Gór Świętokrzyskich. — Prace Inst. Geol., 16, 1—77.
• TÖRNQUIST, S. A. 1890. Undersokningar ofver Siljansområdest Graptoliter. — Lunds Univ. Årskrift, 26, 1, 1—33.
• TULLBERG, S. A. 1883. Skanes Graptoliter 2. Graptolit fauna i Cardiolaskiffern och Cyrtograptussskiffrarne. — Sverig. Geol. IJnders., C, 55, 1—43.
• URBANEK, A. and RICKARDS, R. B. 1974. The ultrastructure of some retiolitids and graptoblasts. — Palaeontology, Spec. papers, 13, 177—188.
• URBANEK, A. and TOWE K. M. 1975. Ultrastructural studies on Graptolites. The periderm and its derivatives in the Graptoloidea. — Smiths. Contr. Paleobiol., 20, 1—20.
• WATERLOT, G. 1945. Les graptolites du Maroc. — Serv. Geol. Maroc, Notes. Mem., 63, 1—103.
• WIMAN, C. 1895. Über die Graptolithen. — Bull. Geol. Inst. Univ. Uppsala, 2, 239—316.
• WOOD, E. M. R. 1900. The lower Ludlow Formation and its Graptolite fauna. — Quart Journ. Geol. Soc., 56, 415—492.