EN
Potato, wheat and maize starches were cross-linked with urea in the presence of sulphuric acid, and hydroxypropylammonium starches were obtained from them. The physico-chemical properties of the obtained modified starch preparations were studied.
PL
W pierwszej części doświadczeń sieciowano skrobie: ziemniaczaną, pszenną i kukurydzianą za pomocą mocznika w obecności kwasu siarkowego i siarczanu magnezu. Stwierdzono, że przy przedłużaniu czasu prażenia w temp. 125°C występował niewielkim wzrost redukcyjności wszystkich badanych skrobi modyfikowanych, co dowodzi uwalniania się grup alkoholowych redukujących przy węglach C₁. Zachodzący równolegle wzrost lepkości kleików wszystkich skrobi modyfikowanych świadczy o postępującym sieciowaniu skrobi, w zasadzie przy węglach C₆. Za tym przemawia również spadek wartości pH w toku procesu, co tłumaczy się wiązaniem grup aminowych mocznika ze skrobią, czyli ubytkiem alkalicznych wolnych grup aminowych w środowisku. Lepkości kleików sieciowanych mocznikiem skrobi pszennej i kukurydzianej okazały się kilkakrotnie wyższe niż odpowiednich preparatów skrobi ziemniaczanej. W drugiej części doświadczeń otrzymywano ze skrobi ziemniaczanej, pszennej i kukurydzianej produkty eteryfikacji, tj. skrobie trójmetylo-hydroksypropylo-amoniowe. Stwierdzono najwyższy stopień podstawienia grupami hydroksypropyloamoniowymi (HPA) u skrobi ziemniaczanej i w związku z tym najwyższą kationowość oraz najniższą lepkość kleików modyfikowanej skrobi ziemniaczanej, w porównaniu z preparatami skrobi pszennej i kukurydzianej. Eteryfikowane skrobie ziemniaczane wykazywały kilkakrotnie większą rozpuszczalność w wodzie niż pozostałe skrobie eteryfikowane.