Występowanie patogenów grzyba Ascochyta pini (Lib.) w rejonie olsztyńskim

• Autorzy: Furgal-Wegrzycka H.
• Języki publikacji: PL

Abstrakty

PL

Z nekrotycznych plam na liściach i strąkach grochu oraz peluszki oprócz głównego sprawcy plamistości zgorzelowej A. pisi, licznie wyosabniano również grzyby saprofityczne, a szczególnie gatunki: Alternaria alternala, Botrytis cinerea, Cladosporium cladosporioides, Epicoccum purpurascens, Stemphylium botryosum, Sordaria fimicola oraz grzybnie nie zarodnikujące. Stwierdzono różnice gatunkowe w mikroflorze zasiedlającej nekrozy na liściach i strąkach grochu oraz zasiedlającej porażone rośliny peluszki. Przez wszystkie lata badań z nekroz na liściach wyosabniano więcej gatunków grzybów saprofitycznych w porównaniu ze strąkami grochu i peluszki. Badane kultury grzyba A. pisi różniły się cechami makro i mikroskopowymi w zależności od podłoża i pochodzenia. Patogeniczny gatunek grzyba A. pisi jest zróżnicowany biologicznie na pięć patotypów. Groch jak i peluszka w latach badań 1976-1978 porażone były głównie przez patotyp 2 o niższej agresywności. Wirulentne patotypy 4 i 5 oznaczono tylko wśród izolatów wyosobnionych z porażonych roślin grochu i peluszki pochodzących z monokultury. Badane patotypy A. pisi różniły się cechami makro i mikroskopowymi (liniowym przyrostem grzybni wegetatywnej, intensywnością zarodnikowania oraz wymiarami piknidiów i zarodników konidialnych).

EN

The causal agents of leaf and pods spot-pot of peas and field peas in the Olsztyn district was the fungus Ascochyta pisi (Lib.). Investigated isolates of A. pisi differed by macroscopic and microscopic features. From diseases leaves and pods of peas and field peas obtained also saprophitic fungi among which Alternaría alternata, Botrytis cinerea, Cladosporium cladosporioides, Epicoccum purpurascens, Stemphylium botryosum, Sordaria fimicola and mycelia starilia were dominated. In the study of the identification and distribution of pathotypes of A. pisi five pathotypes were identified among which pathotype 2 were dominated. The identified the pathotypes differed by macroscopic and microscopic features.

• Wydawca: -
• Czasopismo: Acta Agrobotanica
• Rocznik: 1991
• Tom: 44
• Numer: 1-2
• Opis fizyczny: s.5-22,tab.,bibliogr.

Twórcy

autor

Furgal-Wegrzycka H.

• Zakład Mikrobiologii Rolnej, Akademia Rolniczo-Technicza, 10-718 Olsztyn-Kortowo

Bibliografia

• Ali S., 1983. Pathotypes of black spot complex pathogenes of field peas, selections and inheritance of resistance in pea lines. Proceed. Austr. Plant. Breeding Conference 246-248.
• Bajan C., 1965. Badania nad etiologią i patogenicznością gatunków rodzaju Ascochyta powodujących plamistość zgorzelową grochu (Pisum sativum L.). Praca doktorska. ART Olsztyn, Biblioteka Główna (maszynopis).
• Czyżewska A., 1979. Badania nad grzybami zasiedlającymi nasiona grochu (Pisum sativum L.). Hod. Rośl., Biul. branż., 1 (2): 22-29.
• Filipowicz A., 1976. Badania mikroflory nasion grochu siewnego (Pisum sativum L.), ze szczególnym uwzględnieniem grzybów Ascochyta i Fusarium. Rocz. Nauk Roln. Seria E. Ochrona Roślion.
• Furgał-Węgrzycka H., 1984. Występowanie i zmienność grzyba Ascochyta pisi (Lib.) na grochu w rejonie Olsztyna w latach 1971 i 1976. Roczn. Nauk. Roln. Seria E. Ochrona Roślin 14: 136-147.
• G i 1 p a t r i c k I. D., Bush L. V., 1950. Studies on the pethogenicity of different isolates of Ascochyta pisi (Lib.). Plant. Dis. Reptr. 34(4): 383-387.
• Grzelak K., Iłłakiewicz A., 1973. Grzyby z rodzaju Ascochyta w laboratoryjnej ocenie zdrowotności nasion grochu (Pisum sativum L.). Biul. IHAR 3(4): 155-161.
• Hillstrand D.S., Au1d D. J., 1982. Comparative evaluation of four techniques for screening winter peas for resistance of Phoma medicaginis var. pinodella. Euphytica 36: 276-279.
• Hubelling N., Huijbertas N., 1969. Onderscheiding van Ascochyta pisi (Lib.) on teosting on algebele resistantie daertegen, Dertig. Jaren. PSC. Wageningen. 4(1): 42-47.
• Lepikova M. R., 1975. Differentation of virulence in population of Ascochyta in pea. Plant. Breed. Abstr. 5 (7): 855-856.
• Lityński A., Fedorowska B., 1963. Wstępne badania odporności grochu na Ascochyta pisi i nad zwalczaniem tej choroby środkami chemicznymi. Hod. Rośl. Aklim. Nasion., 7(6): 615-623.
• Ondrejova H., 1978. Resistance to Netherlands races of Ascochyta pisi (Lib.) in peas. Zborn. Wys. Školy Zasad. Praha, 3(1): 233-240.
• Wallen V. R., 1957. The identification and distribution of physiologie races of Ascochyta pisi (Lib.) in Canada. Canad, J. Plant. Sei., 37(4): 337-341.
• Wark D. C., 1950. The inheritance of resistance to Ascochyta pisi (Lib.) in Pisum sativum L. Aust. J. Agrie Res 4: 382-390.