Parazytofauna wewnętrzna dzikich przeżuwaczy z Kampinoskiego Parku Narodowego

• Autorzy: Kaczyk J. , Gorski P. , Lojek J. , Bartosik J.

Warianty tytułu

EN

Internal parasites of wild ruminants living in the Kampinoski National Park

• Języki publikacji: PL

Abstrakty

EN

There are three native and two introduced ruminant species from deer family (Cervidae) living in wild in Poland. The native species (moose Alces alces, red deer Cervus elaphus and roe deer Capreolus capreolus) live also in the Kampinoski National Park, one of the greatest national parks in Poland, that consists of many different habitats such as various types of forest, swamps, meadows and also agricultural areas. Because of protection of this area by Polish and European law, the number of wild ruminants is high (about 350 mooses, 150 red deer and 2500 roe deer). The study was conducted in order to examine the composition of internal parasites of deer living in the Kampinoski National Park and to determine their frequency depending on the host species. From September 2014 to April 2015, 343 fecal samples (73 red deer, 133 moose and 137 roe deer) were collected. Standard flotation (using sodium chloride aqueous solution) and sedimentation methods were used, as well as Vajda method (to find expected larvae of lung−inhabiting nematodes). Coccidia from Eimeria genus, three species of trematodes, tapeworms from Moniezia genus, and various nematodes (families Trichostrongylidae and Protostrongylidae, genus Strongyloides, Nematodirus, Trichuris and Aonchotheca) were detected. Nematodes from Trichostrongylidae family have occurred the most frequent in all investigated deer species with the prevalence of 72.2% in moose, 52.1% in red deer and 48.9% in roe deer. Differences among hosts were statistically significant. The prevalence of other invasions has turned out much lower and without statistically significant differences between hosts, except from trematodes. The prevalence of all internal parasite invasions is high in all investigated deer species with the value 83.5%, 79.5% and 60.0% in moose, red deer and roe deer respectively. This high prevalence of parasitic infections is typical for wild ruminants and could be considered as a potential risk for domestic ruminants, because of similarity of the parasitofauna and possible migration of deer, particularly mooses.

Słowa kluczowe

PL

Kampinoski Park Narodowy; jeleniowate; Cervidae; los; Alces alces; jelen europejski; Cervus elaphus; sarna; Capreolus capreolus; inwazja pasozytnicza; pasozyty wewnetrzne

• Wydawca: -
• Czasopismo: Sylwan
• Rocznik: 2017
• Tom: 161
• Numer: 04
• Opis fizyczny: s.334-340,tab.,bibliogr.

Twórcy

autor

Kaczyk J.

• Zakład Parazytologii i Inwazjologii, Szkoła Główna Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie, ul.Nowoursynowska 166, 02-787 Warszawa

autor

Gorski P.

• Zakład Parazytologii i Inwazjologii, Szkoła Główna Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie, ul.Nowoursynowska 166, 02-787 Warszawa

autor

Lojek J.

• Katedra Szczegółowej Hodowli Zwierząt, Szkoła Główna Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie, ul.Nowoursynowska 166, 02-787 Warszawa

autor

Bartosik J.

• Zakład Parazytologii i Inwazjologii, Szkoła Główna Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie, ul.Nowoursynowska 166, 02-787 Warszawa

Bibliografia

• Alberti E. G., Gioia G., Sironi G., Zanzani S., Riccaboni P., Magrini M., Manfredi M. T. 2011. Elaphostrongylus cervi in a population of red deer (Cervus elaphus) and evidence of cerebrospinal nematodiasis in small ruminants in the province of Varese. Italy. Journal of Helminthology 85: 313-318.
• Andrzejewski R. [red.]. 2003. Kampinoski Park Narodowy. T. 1. Przyroda Kampinoskiego Parku Narodowego. Agencja Reklamowo-Wydawnicza Arkadiusz Grzegorczyk, Warszawa.
• Balicka-Ramisz A., Ramisz A., Pilarczyk B., Cisek A. 2000. Występowanie pierwotniaków z rodzaju Eimeria u zwie-rząt wolno żyjących w Polsce północno-zachodniej. Medycyna Weterynaryjna 56: 723-724.
• Bohorquez G. A., Luzon M., Hernandez R. M. 2015. New multiplex PCR method for simultaneous diagnosis of the three know species of equine tapeworm. Veterinary Parasitology 207: 56-63.
• Bowman D. D. 2012. Georgis. Parazytologia weterynaryjna. Elsevier Urban & Partner, Wrocław.
• Chudzicka-Popek M., Goliszewska A., Majdecka T. 2011. Ocena zarobaczenia saren (Capreolus capreolus) żyjących na terenie Kampinoskiego Parku Narodowego. Annals of Warsaw University of Life Sciences – SGGW. Animal Science 50: 83-88.
• Demiaszkiewicz A. W. 1987. Skład gatunkowy oraz ekstensywność inwazji jeleniowatych w wybranych łowiskach przez nicienie z rodziny Protostrongylidae. Wiadomości Parazytologiczne 33: 57-62.
• Demiaszkiewicz A. W. 2001. Przebieg i próba leczenia elafostrongylozy domowych przeżuwaczy. Magazyn Weterynaryjny 10: 62-64.
• Demiaszkiewicz A. W. 2005. Helminty i wywołane przez nie helmintozy dzikich przeżuwaczy. Kosmos 54 (266): 61-71.
• Demiaszkiewicz A. W., Dróżdż J., Lachowicz J., Bielecki W. 2003. Doświadczalne zarażenie bydła larwami inwazyjnymi Elaphostrongylus cervi. Medycyna Weterynaryjna 59: 639-642.
• Demiaszkiewicz A. W., Lachowicz J. 1990. Występowanie oocyst z rodzaju Eimeria u sarn i jeleni w Puszczy Boreckiej. Medycyna Weterynaryjna 46 (12): 473-474.
• Dróżdż J. 1966. Studies of helminths and helminthiases in Cervidae. II. The helminth fauna in Cervidae in Poland. Acta Parasitologica Polonica 14: 283-300.
• Dzięciołowski R., Pielowski Z. 1975. Łoś. PWRiL, Warszawa.
• Gundłach J. L., Sadzikowski A. B. 1995. Diagnostyka i zwalczanie inwazji pasożytniczych u zwierząt. Wydawnictwo Akademii Rolniczej, Lublin.
• Gundłach J. L., Sadzikowski A. B. 2004. Parazytologia i parazytozy zwierząt. PWRiL, Warszawa.
• Herz L. 2002. Puszcza Kampinoska. Oficyna Wydawnicza „Rewasz”, Pruszków.
• Kondracki J. 2002. Geografia regionalna Polski. PWN, Warszawa.
• Kuligowska I., Demiaszkiewicz A. W., Kowalczyk R. 2014. A new occurrence of Eimeria alces (Apicomplexa: Eimeridae) in elk (Alces alces) in East Poland. Annals of Parasitology 60: 267-269.
• Nasiadka P., Skubis J., Wajdzik M. 2015. Bezpośrednie obserwacje zwierzyny jako element monitorowania dużych kopytnych na przykładzie łosi (Alces alces L.) w Kampinoskim Parku Narodowym. Sylwan 159 (7): 565-578.
• Patyk S. 1956. Zarobaczenie przewodu pokarmowego owiec i kóz na Ziemiach Zachodnich. Acta Parasitologica Polonica 4: 107-143.
• Pilarczyk B., Balicka-Ramisz A., Ramisz A., Lachowska S. 2005. Występowanie pasożytów przewodu pokarmowego u saren i jeleni na terenie województwa zachodniopomorskiego. Wiadomości Parazytologiczne 51 (4): 307-310.
• Pojmańska T., Niewiadomska K., Okulewicz A. 2007. Pasożytnicze helminty Polski. Gatunki. Żywiciele. Białe plamy. Polskie Towarzystwo Parazytologiczne, Warszawa.
• Pyziel A. M., Demiaszkiewicz A. W. 2012. Badania nad kokcydiami z rodzaju Eimeria występującymi u dzikich przeżuwaczy. W: Book of Abstracts of XX Wrocławska Konferencja Parazytologiczna „Specyficzność pasożytów a środowisko”. Wrocław – Karpacz 21-23.06.2012. 34.
• Tomczuk K., Szczepaniak K., Grzybek M., Studzińska M., Demkowska-Kutrzepa M., Roczeń-Karczmarz M., Kostro K., Krakowski L. 2014. Zwalczanie pasożytów układu pokarmowego saren i jeleni w wybranych obwodach łowieckich południowo-wschodniej Polski. Medycyna Weterynaryjna 70 (10): 630-635.
• Ziomko I., Cencek T. 1999. Inwazje pasożytnicze zwierząt gospodarskich – wybrane metody diagnostyczne. Warszawa.