EN
Caspian Gull Larus cachinnans started to nest in Poland in the early 1980s. Since 1989 this species has started to nest regularly, but no complete survey of breeding population has been done so far. To describe abundance trend, we collected data on numbers and distribution of breeding Caspian Gulls until 2020 from the whole country. The census in 2021 allowed to estimate complete or near-complete breeding population at 5,554 pairs nesting in 44 places in total. Nesting sites held from 1 to 1,924 breeding pairs. About 91% of pairs bred in 9 colonies with more than 100 pairs. There were 21 nesting sites with ≤10 pairs, including 10 single-pair sites. 66% of the sites were located in southern part of the country, but increasingly more pairs started to settle in new places, including central Poland. The average annual population growth rate in 1989–2021 was estimated at 14.8% (95% confidence intervals: 12.3–17.3%); the Caspian Gull is characterized by the strongest increase among all breeding bird species in Poland. We predict that the abundance of Caspian Gulls in Poland will further increase, as many potentially suitable breeding areas are not yet colonized, particularly in the northern and western part of the country. This spectacular increase is also probably linked to multiple factors, including availability of landfills as important foraging places, which may affect high productivity and survival. The case of the Caspian Gull population increase is a good example of large-scale changes in bird populations in the period of Anthropocene in Europe.
FR
Mewa białogłowa Larus cachinnans zaczęła gniazdować w Polsce na początku lat 80. XX w. Od 1989 gatunek ten gniazduje w kraju corocznie, ale jak dotąd nie przeprowadzono kompletnego cenzusu populacji lęgowej. By scharakteryzować trend, zebraliśmy dane dotyczące liczebności i rozmieszczenia lęgowych mew białogłowych do 2020 roku od obserwatorów z całego kraju. W roku 2021 zorganizowaliśmy cenzus, mający na celu najbardziej kompletną ocenę liczebności populacji. W roku 2021 stwierdzono w Polsce gniazdowanie 5554 par w 44 miejscach. W poszczególnych miejscach gniazdowało od 1 do 1924 par. Prawie 91% par było skoncentrowanych w 9 dużych koloniach, liczących >100 par. W 21 miejscach stwierdzono do 10 par, a w 10 z nich gniazdowały tylko pojedyncze pary. 66% miejsc lęgowych było zlokalizowanych w południowej części kraju, ale coraz więcej par zasiedla nowe miejsca, m.in. na Pojezierzu Gnieźnieńskim. Średni roczny przyrost populacji w latach 1989–2021 został oszacowany na 14,8% (95% przedział ufności: 12,3–17,3%). Jest on najsilniejszym wzrostem stwierdzonym wśród wszystkich gniazdujących w Polsce ptaków. Przewidujemy, że liczebność mewy białogłowej w Polsce może nadal rosnąć z uwagi na liczne, nadal niezasiedlone, optymalne dla tego gatunku miejsca lęgowe, szczególnie w północnej i zachodniej części kraju. Ten spektakularny wzrost ma przypuszczalnie swoje źródła także w dostępności do składowisk odpadów komunalnych będących ważnym źródłem pokarmu, co może wpływać na wysoką produktywność gatunku oraz przeżywalność populacji. Wzrost liczebności populacji lęgowej mewy białogłowej jest dobrym przykładem wielkoskalowych zmian w populacjach ptaków w okresie antropocenu w Europie.