EN
The aim of the study was to determine the effect of feed ration with a variable content of carbohydrates on the production performance of blue arctic fox. The research included 60 blue arctic foxes which were divided into two groups: experimental (30 individuals) and control (30 individuals). The experimental group, compared to the control group, was fed with a ration with a higher level of carbohydrates, whose source were ground grains (ground barley and wheat) as well as dried beet pulp. The experiment lasted from weaning of the pups until the day when the foxes were slaughtered (29 week). Based on control weighing (at the beginning of the experiment, at 17 and 29 weeks of age) the average body weight was calculated (in kg), as well as the total (in kg) and daily (in g) body weight gain. The average final body weight of foxes in both groups was similar, and ranged from 15.67 kg (control group) to 16.20 kg (experimental group). Males were characterized by a slightly higher body weight than females (however, these differences were not confirmed statistically). In the experimental group the total and daily body weight gains during growth were higher, and during the fur growth period they were lower compared with the control group. The use of rations with an increased proportion of carbohydrates in the arctic fox nutrition, whose source were extruded ground grains and dried beet pulp, did not negatively affect on selected of the production performance of foxes over the whole experimental period compared with the control group.
PL
Celem badania było określenie wpływu dawki pokarmowej o zróżnicowanej zawartości węglowodanów na efekty produkcyjne lisa polarnego niebieskiego. Badaniami objęto 60 osobników lisa polarnego niebieskiego, które podzielono na dwie grupy: doświadczalną (30 sztuk) i kontrolną (30 sztuk). Grupa doświadczalna, w porównaniu z grupą kontrolną, była żywiona dawką pokarmową o wyższym poziomie węglowodanów, których źródłem były śruty zbożowe (jęczmienna i pszenna) oraz suszone wysłodki buraczane. Doświadczenie trwało od momentu odsadzenia szczeniąt do dnia uśmiercenia lisów (29 tydzień). Na podstawie kontrolnych ważeń (na początku doświadczenia, w 17. i 29. tygodniu życia) obliczono średnią masę ciała [kg], całkowity [kg] i dobowy [g] przyrost masy ciała. Średnia końcowa masa ciała lisów w obu grupach była podobna i wynosiła od 15,67 kg (grupa kontrolna) do 16,20 kg (grupa doświadczalna). Samce charakteryzowały się nieznacznie wyższą masą ciała niż samice (różnic tych nie potwierdzono jednak statystycznie). W grupie doświadczalnej całkowite i dobowe przyrosty masy ciała w okresie wzrostu były wyższe, a w okresie kształtowania się okrywy włosowej niższe w porównaniu z grupą kontrolną. Wykorzystanie w żywieniu lisów polarnych dawek pokarmowych ze zwiększonym udziałem węglowodanów, których źródłem były ekstrudowane śruty zbożowe i suszone wysłodki buraczane, w porównaniu z grupą kontrolną nie wpłynęło negatywnie na wybrane wyniki produkcyjne lisów w całym okresie doświadczenia.