PL
Zespół jelita drażliwego (ZJD; IBS - irritbale bowel syndrome) definiowany jest jako: „czynnościowe zaburzenie przewodu pokarmowego, które charakteryzuje się dyskomfortem lub bólem brzucha związanym ze zmianą konsystencji stolca i/lub zmianą rytmu wypróżnień, a sama defekacja przebiega nieprawidłowo”. Uwzględniając objawy dominujące, zespół jelita drażliwego klasyfikujemy na: zaparciowy, biegunkowy, typu mieszanego i niesklasyfikowany w podgrupę. Niejasny patomechanizm powstawania IBS stwarza problemy przy określeniu jednej, konkretnej drogi leczenia. Przy nieznanej etiologii niemożliwe jest wprowadzenie leczenia przyczynowego, skutkującego całkowitym wyleczeniem choroby. Schemat leczenia zespołu jelita drażliwego opiera się na leczeniu farmakologicznym (leki spazmolityczne i cholinolityczne, leki przeciwdepresyjne, agoniści i antagoniści receptorów serotoninowych, leki przeciw wzdęciom, leki przeczyszczające), niefarmakologicznym (modyfikacja stylu życia - wzrost aktywności fizycznej oraz zmiana sposobu żywienia; psychoterapia i hipnoterapia) i nowych metodach terapeutycznych. Istotną formą terapii jest leczenie objawowe, opierające się na doraźnej farmakoterapii, koncentrujące się na eliminowaniu bądź ograniczaniu określonych symptomów. Niestety postępowanie to nie jest obojętne dla organizmu chorego. Regulując jedne zaburzenia, może przyczynić się do wystąpienia innych. W związku z tym poszukuje się nowych, bezpieczniejszych i bardziej efektywnych metod leczenia zespołu jelita drażliwego. Istotnym faktem jest to, że u znacznej liczby pacjentów obserwuje się pozytywną reakcję na określone modyfikacje stylu życia, w tym zmiany sposobu żywienia. Zalecenia dietetyczne są najprostszą i powszechnie dostępną formą postępowania leczniczego. Każdy chory może dostosować dietę do swoich indywidualnych potrzeb oraz modyfikować ją w zależności od pojawiających się dolegliwości. W przypadku tak złożonej jednostki chorobowej, o wielu licznych, jednocześnie odmiennych objawach klinicznych, dla osiągnięcia skutecznego leczenia, istotne jest łączenie różnych metod terapeutycznych.
EN
Irritable bowel syndrome (IBS) is a functional bowel disorder in which abdominal pain or discomfort is associated with defecation or a change in bowel habit, and with features of disordered defecation. Considering the dominant symptoms, irritable bowel syndrome is classified into: IBS- with constipation, IBS-with diarrhea, IBS-mixed IBS, unsubtated-IBS. Unclear pathogenesis of IBS creates problems in determining one particular way of treatment. Because of the unknown etiology, it is impossible to introduce causal treatment, resulting in a complete cure of the disease. The scheme therapy of irritable bowel syndrome is based on pharmacological treatment (spasmolytic and anticholinergic medications, antidepressants, agonists and antagonists of serotonin receptors, anti-flatulence drugs, laxatives), non-pharmacological (lifestyle modification - an increase of physical activity and diet change, psychotherapy and hypnotherapy) and new therapeutic methods. An important form of therapy is the symptomatic treatment, based on emergency medication, focused on eliminating and/or reducing certain symptoms. Unfortunately, this behavior is not indifferent to the body of the patient. By adjusting some disorders may contribute to the occurrence of others. That is why new, safer and more effective methods of treating irritable bowel syndrome are still in sought. An important fact is that a significant number of patients have a positive response to certain lifestyle modifications, including diet change. Dietary recommendations are the simplest and commonly available form of treatment. Each patient can adjust diet to their individual needs and modify it depending on appearing symptoms. In the case of such a complex disease entity, with numerous clinical symptoms, it is important to combine different therapeutic methods in order to achieve an effective treatment.