Mapa układu nerwowego w mózgu a bóle fantomowe

Warianty tytułu

EN

Map of the nervous system in the brain and the phantom pain

• Języki publikacji: PL

Abstrakty

PL

Każda współczesna maszyna wyposażona jest w szereg czujników. Mają one precyzyjnie określone miejsca, w którym są instalowane. Celem pracy jest rozpoczęcie dyskusji na temat tego, czy podobny mechanizm istnieje w mózgu i dotyczy nocyreceptorów. Zjawisko bólów fantomowych jest wciąż nie w pełni rozwiązaną zagadką medycyny. Poznana jest ich przyczyna, schemat ich działania, ale wciąż nie jest to zjawisko w pełni zrozumiane. Wiadomo, że bóle fantomowe pobudzają te same obszary mózgu, które odpowiedzialne są za percepcję fizycznego bólu. Nie wyjaśniono do tej pory natury tego zjawiska. Na chwilę obecną ludzki mózg został zbyt słabo poznany, by stwierdzić, czy bóle fantomowe są fizyczną odpowiedzią na bodziec, czy też ich przyczyna leży w psychice. Badania dowodzą, że odczuwanie bólów fantomowych spada wraz z czasem, który upłynął od amputacji, co może sugerować reorganizację struktur mózgu. Do niedawna uważano, że komórki nerwowe nie mogą się regenerować. Obecny stan wiedzy stwierdza, że jednak jest to możliwe. Prowadzone badania stwierdzają, że DNA może być nośnikiem nieograniczonej liczby danych. Połączenie tych dwóch faktów skłania do zastanowienia się, czy nie istnieje w mózgu bardzo dokładna mapa układu nerwowego z dokładnym adresem każdej komórki nerwowej, w szczególności zakończeń nerwowych, odpowiedzialnych za odczuwanie bólu, co byłoby zjawiskiem analogicznym do czujników w przypadku maszyn. W takim kontekście w przypadku odcięcia kończyny mechanizm produkcji komórek wciąż kierowałby nowopowstałe komórki nerwowe w miejsce w odjętej kończynie, lecz z uwagi na fizyczny brak miejsca docelowego, byłyby one losowo lokowane w inne części ciała. W takim przypadku bóle fantomowe byłyby odzwierciedleniem rzeczywistych sygnałów, czego potwierdzeniem byłoby pobudzenie obszarów mózgu odpowiedzialnych za percepcję bólu. Sygnał interpretowany zostałby jako właściwy dla nieobecnej kończyny, lecz mający zupełnie inne miejsce pobudzenia.

EN

Every contemporary machine is equipped with a number of sensors which have a precise location where they are installed. The objective of the study is to start a discussion on whether a similar mechanism exists in the brain and concerns nocireceptors. The phenomenon of phantom pain still remains a not fully resolved mystery of medicine. Their cause, the scheme of action has been recognized; however, this phenomenon has not been fully understood. It is known that the phantom pain stimulates the same areas of the brain that are responsible for perception of physical pain. The brain is still very enigmatic. At present, human brain has not been sufficiently recognized to determine whether the phantom is a physical response of nocireceptor to a stimulus, or its cause is in the psyche. Studies show that the sensation of phantom pain decreases with time elapsed since the amputation, which may suggest the reorganization of brain structures. For years it was considered that nerve cells do not regenerate; however, the current knowledge shows that they can regenerate. Today, it is known that neurons can regenerate like any other body cells. Researchers have discovered that DNA can be the carrier of an unlimited amount of data. Therefore, it should be considered if there is a very precise map of the nervous system in the brain with the exact address of each neuron cell, especially nocireceptors. In the case of amputation, the mechanism of cell production still directs newly formed neurons to the subtracted limb, but due to the physical lack of a target placement they would be randomly deposited in other parts of the body. In such a case, phantom pain would be the reflection of actual signals, as confirmed by the stimulation of brain areas responsible for the perception of pain. The signal would be interpreted as proper for the absent limb; however, with a completely different stimulation site. The combination of these facts could confirm the thesis of the map.

• Wydawca: -
• Czasopismo: Medycyna Ogólna i Nauki o Zdrowiu
• Rocznik: 2017
• Tom: 23(52)
• Numer: 3
• Opis fizyczny: s.176–178,bibliogr.

Twórcy

Bibliografia

• 1. Makin TR, Scholz J, Filippini i wsp. Phantom pain is associated with preserved structure and function in the former hand area: Nature Communications; 4/2013: 1570.
• 2. Lewis T, New Theory Explains Why Amputees Feel Phantom Pain: http://www.livescience.com/27641-phantom-pain-linked-to-brain-mapping.html.
• 3. Dawkins R, Bóg urojony. Warszawa: 2013.
• 4. Kumahata K, Minami K, Maruyama N. High-performance conjugate gradient performance improvement on the K computer: International Journal of High Performance Computing Applications. 2016; 20: 55–70.
• 5. Regalado A. The Brain Is Not Computable: http://www.technologyreview.com/view/511421/the-brain-is-not-computable/.
• 6. Duch W. Czym jest kognitywistyka? Kognitywistyka i Media w Edukacji; 1/1998: 9––50.
• 7. Cosier S. Where Memories Live: Scientific American Mind; 14/2015.
• 8. Goldman N, Bertone P, Chen S i wsp. Towards practical, high-capacity, lowmaintenance information storage in synthesized DNA: Nature; 494: 77–80.
• 9. Bunzel B, Schmidl-Mohl B, Grundböck A i wsp. Does changing the heart mean changing personality? A retrospective inquiry on 47 heart transplant patients: Qual Life Res. 1992; 4: 251–256.
• 10. Dobrogowski J, Zajączkowska R, Dutka J i wsp. Patofizjologia i klasyfikacja bólu: Polski Przegląd Neurologiczny 2011; 7: 20–30.
• 11. Dobrogowski J, Wordliczek J. Ból przewlekły. Kraków: 2007.
• 12. Nikolajsen L. Phantom limb pain. W: C Stannard, E Kalso, J Ballantyne (red.). Evidence-based chronic pain management. Chichester: 2010: 237–247.
• 13. Richardson C, Glenn S, Nurmikko T i wsp. Incidence of phantom phenomena including phantom limb pain 6 months after major lower limb amputation in patients with peripheral vascular disease. Clin J Pain. 2006; 22: 353–358.
• 14. Lee RCK. Standing on the edge of Your tomorrow. Take charge and WIN! Bloomington: 2010.

Identyfikatory

DOI

10.26444/ monz/75839