Partial migration in a Central European raptor species: an analysis of ring re-encounter data of Common Kestrels Falco tinnunculus

• Autorzy: Holte D. , Koppen U. , Schmitz-Ornes A.

Warianty tytułu

PL

Analiza wiadomości powrotnych pustułki - gatunku częściowo wędrownego

• Języki publikacji: EN

Abstrakty

EN

In partially migratory bird species, some individuals of a population migrate while others stay in the breeding area. Although Common Kestrels Falco tinnunculus are defined as partial migrants, their migratory strategies are still not well described. We investigated ringing and re-encounter data of Kestrels marked as nestlings between 1924 and 2011 in Germany. We defined four populations corresponding to the natural regions of Germany. Although both migratory and resident individuals were found independently of sex or age class at the time of recovery, in general, females and juveniles travelled larger distances than males and adults, respectively. We illustrated the initiation of migratory movements in contrast to dispersal by combining distances and directions in two levels (< 100 km and ≥ 100 km), showing that migration is initiated mostly in September/October, while in August movements seem to mostly reflect dispersal. The NAO Index as well as age class, region and re-encounter period (1950-1970,1971-1990 or > 1990 as indicator of responses to climate change) of birds in autumn and winter were integrated into Generalized Linear Models. We found that in autumn and winter a tendency to migrate is primarily shown by juveniles and it was significantly higher in years before 1971 than in recent decades. In addition, a higher NAO Index in summer is linked with decreased proportion of birds re-encountered far (> 100 km) from their natal sites in winter, whereas a higher NAO Index in autumn is linked with increased proportion of high-distance re-encounters (> 100 km).

PL

Gatunki częściowo wędrowne to takie, u których w obrębie tej samej populacji część osobników podejmuje migracje, a inne pozostają na terenach swoich lęgowisk. Pustułki gniazdujące na terenie północnej Europy są wędrowne, natomiast ptaki z południa i zachodu kontynentu są przeważnie osiadłe. Populacje z Europy Środkowej opisywane są jako częściowo wędrowne, ale ich strategie migracyjne nie są dobrze poznane. W pracy opisano strategie wędrówkowe pustułek, osobno analizując samce i samice oraz osobniki młode i starsze, przedstawiono kierunki wędrówek, a także związek krótko- i długoterminowych warunków pogodowych z zachowaniami migracyjnymi. Badania prowadzono na podstawie analiz wiadomości powrotnych uzyskanych dla pustułek zaobrączkowanych jako pisklęta (lub młode ptaki tuż po wylocie z gniazda) w Niemczech w latach 1924-2011. W analizach za ptaki osiadłe uznawano te, które stwierdzono do 100 km od miejsca zaobrączkowania. Analizy prowadzono dla trzech przedziałów czasowych: 1950-1970, 1971-1990 i 1991-2011, uwzględniając także indeks oscylacji północnoatlantyckiej (NAO) w okresie lata, jesieni i zimy. Wyższy indeks NAO w okresie lata wskazuje w Europie Północnej, Zachodniej oraz w części Środkowej na pogodę cieplejszą i suchszą, zaś zimą — cieplejszą z większą ilością opadów. Analizy prowadzono dla czterech populacji odpowiadających regionom geograficznym Niemiec (Fig. 1, Tab. 1). Dla dwóch z tych terenów stwierdzono różnice w strategiach wędrówek pomiędzy płciami, zaś dla jednego — różnice dla wyróżnianych dwóch klas wieku (Fig. 2). Generalnie uzyskane wyniki wskazują, że samice oraz osobniki młode przemieszczały się na dalsze odległości niż samce i osobniki dorosłe (Fig. 3). Porównując kierunki oraz odległości (< 100 km i ≥ 100 km), na jakie przemieszczały się ptaki, starano się odróżnić właściwe wędrówki od dyspersji polęgowej. Stwierdzono, że w sierpniu przemieszczenia dotyczą głownie dyspersji polęgowej, natomiast właściwe wędrówki zaczynają się we wrześniu-październiku, a ptaki lecą w kierunku południowo-zachodnim (Fig. 4, 5, Apendyks 1). Analizy osiadłości ptaków przeprowadzono osobno dla ptaków stwierdzanych jesienią i zimą w okolicach swoich lęgowisk. Jesienią osiadłość ptaków związana była z wiekiem, wyróżnianym przedziałem czasowym oraz indeksem NAO dla lata (Tab. 2, 4, Fig. 6). Natomiast dla danych z wiadomości powrotnych uzyskanych zimą, prócz wymieniowych wcześniej czynników, znaczenie zyskiwały także indeksy NAO dla jesieni i zimy (Tab. 3, 5, Fig. 7). Stwierdzono, że zarówno jesienią jak i zimą, większą tendencję do wędrówek wykazywały osobniki młode. Prawdopodobieństwo, że osobniki będą podejmowały wędrówkę było znacząco wyższe przed 1970 niż w ostatnich dekadach (Fig. 6, 7). Natomiast rozpatrywane tereny/ populacje nie wpływały na uzyskiwane wyniki (Apendyks 2, 3). Wyniki pracy wskazują, że pustułka jest faktycznie gatunkiem częściowo wędrownym, jednak w ostatnich latach nasila się u tego gatunku tendencja do osiadłości.

Słowa kluczowe

EN

bird; diurnal raptor; partial migration; Europe; raptor species; ring recovery; ring re-encounter; Common Kestrel; Falco tinnunculus; Kestrel

• Wydawca: -
• Czasopismo: Acta Ornithologica
• Rocznik: 2016
• Tom: 51
• Numer: 1
• Opis fizyczny: p.39-54,fig.,ref.

Twórcy

autor

Holte D.

• Vogelwarte Hiddensee, Zoological Institute and Museum, Ernst Moritz Arndt University of Greifswald, Soldmannstrasse 23, D-17489 Greifswald, Germany

autor

Koppen U.

• Hiddensee Bird Ringing Centre, State Office for Environment, Nature Conservation and Geology (LUNG), Mecklenburg-Western Pomerania, An der Muhle 4, D-17493 Greifswald, Germany

autor

Schmitz-Ornes A.

• Vogelwarte Hiddensee, Zoological Institute and Museum, Ernst Moritz Arndt University of Greifswald, Soldmannstrasse 23, D-17489 Greifswald, Germany

Bibliografia

• Adriaensen F., Verwimp N., Dhondt A. A. 1997. Are Belgian Kestrels Falco tinnunculus migratory: an analysis of ringing recoveries. Ringing & Migration 18: 91-101.
• Adriaensen F., Verwimp N., Dhondt A. A. 1998. Between Cohort Variation in Dispersal Distance in The European Kestrel Falco tinnunculus as shown by Ring Recoveries. Ardea 86: 147-152.
• Bai M. L., Schmidt D. 2012. Differential migration by age and sex in central European Ospreys Pandion haliaetus. J. Ornithol. 153: 75-84.
• Bairlein F., Dierschke J., Dierschke V. et al. 2014. Atlas des Vogelzugs — Ringfunde deutscher Brut- und Gastvögel. Aula-Verlag, Wiebelsheim.
• Bauer H. G., Bezzel E., Fiedler W. 2005. Das Kompendium der Vögel Mitteleuropas. (Bd. 1: Nonpasseriformes). Aula- Verlag, Wiebelsheim.
• Berger D. D., Müller H. C. 1959. The Bal-chatri: a trap for the birds of prey. Bird-banding 30: 18-26.
• Berthold P. 2007. Vogelzug — Eine aktuelle Gesamtübersicht. 5. Auflage. Wissenschaftliche Buchgesellschaft, Darmstadt.
• Berthold P., Helbig A. 1992. The genetics of bird migration: stimulus, timing and direction. Ibis 134: 35-40.
• Bladé I., Liebmann B., Fortuny D., van Oldenborgh G. J. 2012. Observed and simulated impacts of the summer NAO in Europe: implications for projected drying in the Mediterranean region. Clim. Dyn. 39: 709-727.
• Boyle W. A. 2011. Short-distance partial migration of Neotropical birds: a community-level test of the foraging limitation hypothesis. Oikos 120: 1803-1816.
• Brittain R. A., Jones B. C. 2014. Age-related differential migration strategies in Northern Saw-Whet Owls (Aegolius acadicus). J. Raptor Res. 48: 219-227.
• Cavé A. J. 1967. The Breeding of the Kestrel, Falco tinnunculus L., in the Reclaimed Area Oosterlijk Flevoland. Netherlands J. Zool. 18: 313-407.
• Chapman B. B., Brönmark C., Nilsson J. A., Hansson L. A. 2011. The ecology and evolution of partial migration. Oikos 120: 1764-1775.
• Cramp S. (ed.) 1987. The Birds of the Western Palearctic. Vol. II. Oxford University Press.
• Crawley M. J. 2007. The R Book. John Wiley & Sons Ltd, Chichester.
• Cristol D. A., Baker M. B., Carbone C. 1999. Differential migration revisited: Latitudinal segregation by age and sex class. Curr. Ornithol. 15: 33-38.
• Dierschke V., Mendel B., Schmaljohann H. 2005. Differential timing of spring migration in northern wheatears Oenanthe oenanthe: hurried males or weak females? Behav. Ecol. Sociobiol. 57: 470-480.
• Federal Agency for Nature Conservation 2008. Daten zur Natur 2008. Landwirtschaftsverlag, Münster: 10-11.
• Fiedler W., Bairlein F., Koppen U. 2004. Using large-scale data from ringed birds for the investigation of effects of climate change on migrating birds: pitfalls and prospects. In: Møller A. P., Fiedler W., Berthold P. (eds). Birds and climate change. Adv. Ecol. Res. 35: 49-67.
• Folland C. K., Knight J., Linderholm H. W., Fereday D., Ineson S., Hurrell J. W. 2009. The summer North Atlantic Oscillation: past, present, and future. J. Clim. 22:1082-1103.
• Forchhammer M. C., Post E., Stenseth N. C. 1998. Breeding phenology and climate. Nature 391: 29-30.
• Forchhammer M. C., Post E. 2000. Climatic signatures in ecology. TREE 15: 286.
• Gauthreaux S. A. 1982. The ecology and evolution of avian migration systems. In: Farner D. S., King J. R., Parkers K. C. (eds). Avian biology. Vol. VI, Academic Press, London, pp. 93-168.
• Glutz von Blotzheim U. N., Bauer K. M., Bezzel E. 1971. Handbuch der Vögel Mitteleuropas. Vol. IV Akademische Verlagsgesellschaft, Frankfurt am Main.
• Guillemain M., Devineau O., Gauthier-Clerc M., Hearn R., King R., Simon G., Grantham M. 2011. Changers in ring recovery rates over the last 50 years: shall we continue to ring ducks? J. Ornithol. 152: 55-61.
• Guillemain M., Pernollet C. A., Massez G., Cavallo F., Simon G., Champagnon J. 2015. Disentangling the drivers of change in Common Teal migration phenology over 50 years: land use vs. climate change effects. J. Ornithol. 156: 647-655.
• Heath J., Steenhof K., Foster M. A. 2012. Shorter migration distances associated with higher winter temperatures suggest a mechanism for advancing nesting phenology of American kestrels Falco sparverius. J. Avian Biol. 43: 376-384.
• Hurrel J. W. 1995. Decadal Trends in the North Atlantic Oscillation: Regional Temperatures and Precipitation. Science 269: 676-679.
• Kjellen N. 1994. Differences in age and sex ratio among migrating and wintering raptors in southern Sweden. Auk 111: 274-284.
• Korner-Nievergelt F., Sauter A., Atkinson P. W., Guélat J., et al. 2010. Improving the analysis of movement data from marked individuals through explicit estimation of observer heterogeneity. J. Avian Biol. 41: 8-17.
• Kosanic A., Harrison S., Anderson K., Kavcic I. 2014. Present and historical climate variability in South West England. Climate Change 124: 221-237.
• Kreiner A., Yemane D., Stenevik E. K. 2015. Spawning habitats of Cape horse mackerel (Trachurus capensis) in the northern Benguela upwelling region. Fish Oceanogr. 24: 46-55.
• Lund U., Agostinelli C. 2012. S-plus original by Ulric Lund and R port by Claudio Agostinelli. CircStats: Circular Statistics, from "Topics in circular Statistics" (2001). R package version 0.2-4. http://CRAN.R-project.org/package=CircStats
• Meller K., Lehikoinen A., Vähätalo A. V. 2013. The effects of hatching date on timing of autumn migration in partial migrants — an individual approach. J. Avian Biol. 44: 272-280.
• Meller K., Vähätalo A. V., Hokkanen T., Rintala J., Piha M., Lehikoinen A. 2016. Interannual variation and long-term trends in proportions of resident individuals in partially migratory birds. J. Avian Ecol. 85: 570-580.
• Newton I. 2008. The migration ecology of birds. Elsevier, Amsterdam.
• Newton I. 2012. Obligate and facultative migration in birds: ecological aspects. J. Ornithol. 153: 171-180.
• Pulido F. 2011. Evolutionary genetics of partial migration — the threshold model of migration revis(it)ed. Oikos 120: 1776-1783.
• R Core Team 2014. R: A language and environment for statistical computing. R Foundation for Statistical Computing, Vienna, Austria. URL http://www.R-project.org/
• Riegert J., Fuchs R. 2011. Fidelity to roost sites and diet composition of wintering male urban Common Kestrels Falco tinnunculus. Acta Ornithol. 46: 183-189.
• Reif J., Telenský T., Štastný K., Bejček V., Klvaňa P. 2010. Relationships between winter temperature and breeding bird abundance on community level: importance of interspecific differences in diet. Folia Zool. 59: 313- 322.
• Robinson R. A., Grantham M. J., Clark J. A. 2009. Declining rates of ring recovery in British birds. Ringing & Migration 24: 266-272.
• Śliwa P., Mokwa K., Rejt Ł. 2009. Migration and wintering of the Kestrel (Falco tinnunculus) in Poland. Ring 31: 59- 69.
• Ssymank A. 1994. Neue Anforderungen im europäischen Naturschutz: Das Schutzgebietssystem Natura 2000 und die FFH-Richtlinie der EU. Natur und Landschaft 69: 395-406.
• Thomson D. L., Conroy M. J., Anderson D. R., Burnham K. P. et al. 2009. Standardising terminology and notation for the analysis of demographic processes in marked populations. In: Thomson D. L., Cooch E. G., Conroy M. J. (eds). Modeling demographic processes in marked populations. Springer-Verlag, Berlin, pp. 1099-1106.
• Thorup K., Korner-Nievergelt F., Cohen E. B„ Baillie S. R. 2014. Large-scale spatial analysis of ringing and re-encounter data to infer movement patterns: A review including methodological perspectives. Methods Ecol. Evol. 5: 1337-1350.
• Vansteelant W. M. G., Bouten W., Klaassen R. H. G., Koks B. J., Schlalch A. E., van Diermen J., van Loon E. E., Shamoun- Baranes J. 2015. Regional and seasonal flight speeds of soaring migrants and the role of weather conditions at hourly and daily scales. J. Avian Biol. 46: 25-39.
• Vasko V., Laaksonen T., Valkama J., Korpimäki E. 2011. Breeding dispersal of Eurasian kestrels Falco tinnunculus under temporally fluctuating food abundance. J. Avian Biol. 42: 552-563.
• Zuur A. F., Ieno E. N., Walker N. J., Saveliev A. A., Smith G. M. 2009. Mixed effects models and extensions in ecology with R. Springer, New York.

Identyfikatory

DOI

10.3161/00016454AO2016.51.1.004