Two new Bathonian ostracods of the genus Progonocythere

• Autorzy: Blaszyk J.

Warianty tytułu

PL

O dwóch nowych ostrakodach batońskich z rodzaju Progonocythere

RU

O dvukh novykh batskikh ostrakodakh roda Progonocythere

• Języki publikacji: EN

Abstrakty

EN

Two new Upper Bathonian species : Progonocythere polonica n. sp . and Progonocythere ogrodzieniecensis n, sp. are described from the Clydoniceras discus zone in Ogrodzieniec near Zawiercie, Poland. The ontogeny and development of the hinge in t he successive instars of the species P. polonica n . sp. have been studied. The presence there has been ascertained of a sieve plate closing up the lumen of straight pore canals.

PL

Praca przedstawia wyniki badań nad Progonocythere polonica n. sp , i P. ogrodzieniecensis n. sp , z górnego batonu, z poziomu Clydoniceras discus. Materiał zebrany został przez autora w Ogrodzieńcu koło Zawiercia. Duża liczba osobników dorosłych i młodych gatunku P. polonica n, s p. pozwoliła prześledzić jego rozwój ontogenetyczny, który graficznie przedstawiony jest na wykresie (fig . 2). Obwód koła podzielono na 36 części , z których każda równa się ok. 0,028 mm. Czarne prostokąty odpowiadają wielkości skorupek w poszczegó1nych stadiach rozwojowych. Obok po stronie wewnętrznej są ich wartości liczbowe. Na zewnętrznym pasie podano wartości , w których powinna była nastąpić wylinka. Wartości te są wynikiem uzyskanym na podstawie procentowego współczynnika wzrostu. U Progonocythere polonica n. sp, skorupka jednego stadium do następnego powiększa swoje wymiary w przybliżeniu o stały współczynnik procentowy (1,26), co jest potwierdzeniem prawa Brooksa rozwoju osobniczego ostrakodów. Wewnątrz koła, przy pomocy nawiasów, wydzielono odcinki (od 1 do VI ). odgraniczające poszczególne cykle rozwojowe. Przeprowadzone obserwacje nad P. polonica n. sp, i P. ogrodzieniecensis n. sp. pozwoliły na wykrycie nowych szczegółów morfologicznych, nie opisanych u dotychczas znanych przedstawicieli rodzaju Progonocythere. Są to: 1) kształt skorupki - u wszystkich gatunków rodzaju Progonocythere linia brzegu zawiasowego, przechodząc na tylny odcinek skorupki, zagina się pod kątem 40 ° ; 2) kanaliki porowe - występują na całych skorupkach i widoczne są również w strefie brzeżnej ; ujścia tych kanalików u P. polonica n. sp . i P. ogrodzieniecensis n. sp . w części centralnej skorupki nakryte są płytką sitowatą od strony zewnętrznej.

RU

• Wydawca: -
• Czasopismo: Acta Palaeontologica Polonica
• Rocznik: 1959
• Tom: 04
• Numer: 4
• Opis fizyczny: p.431-447,fig.,ref.

Twórcy

autor

Blaszyk J.

• Palaeozoological Laboratory, Polish Academy of Sciences, Warsaw, Poland

Bibliografia

• CORYELL, H. N. & MALKIN, D. S., 1936. Some Hamilton ostracodes from Arkona, Ontario. - Amer. Mus. Novit., 891, 1-20, New York.
• HENNINGSMOEN, G. 1953. Classification of Paleozoic straight-hinged ostracods. Norsk. geol . Tidskr., 31, 185-288, Kristiania.
• KESLING, R. V. 1953. A slide rule for the determination of instars in Ostracod species. - Contr . Mus. Paleont. Univ. Michigan, 11, 5, 97-109, Ann Arbor.
• LIUBIMOVA, P . S. 1955. Ostrakody mezozoja Srednego Povolzja i Obscego Syrta. - Tr. WNIGRI, n. ser., 84, 70-73, Leningrad. - 1956. Triasovye i jurskie ostrakody vostocnych rajonov Ukrainy. – Ibidem. 98, 548-551.
• MANDELSTAM, M. J . 1947. Ostracoda iz otlozenij srednej jury połuostrova Mangyslaka. Mikrofauna neftjanych mestorozdenij Kavkaza Emby i Srednej Azii. Ibidem, 239-255.
• MULLER, G. W., 1894. Die Ostracoden des Golfes von Neapel und der angrenzenden Meeres-Abschnitte. - Zool. Station Neapel, 102- 106, Berlin.
• RÓŻYCKI, S. Z. 1953. Górny dogger i dolny malm jury krakowsko-częstochowskiej. - Inst. Geol. , Prace, 1-412, Warszawa.
• SYLVESTER-BRADLEY, P. C. 1948. Bathonian ostracods from the Boueti Bed of Langton Herring, Dorset. - Geol. Mag., 85, 4, 189-194, London. - 1956. -The structure, evolution and nomenclature of the ostracod hinge. Bull. Brit. Mus. (Nat. Hist.), Geol., 3, 1, 3 -11 , London.
• TERQUEM, O. 1885. Les Entomonstraces-Ostracodes du systeme oolithique de la zone a Ammonites parkinsoni de Fontoy (Moselle). - Mem. Soc. Geol. France, 3, 4, 1-46, Paris.