PL
W 3-letnich badaniach polowych, prowadzonych w Stacji Doświadczalnej w Baborówku kolo Poznania, porównywano tempo wzrostu pszenicy ozimej uprawianej na glebie lekkiej metodą zerową (UZ) i tradycyjną (UT). Uprawa zerowa polegała na bezpośrednim siewie nasion w niezaoraną glebę przy użyciu specjalistycznego siewnika po uprzednim zwalczeniu chwastów herbicydami. Uprawa tradycyjna obejmowała zespól uprawek pożniwnych, orkę siewną na głębokość 25 cm i uprawą przedsiewną. W czterech stałych punktach wyznaczonych techniką GPS dla każdego rodzaju uprawy określano plon biomasy części nadziemnych pszenicy w 4 fazach rozwojowych: BBCH 30, BBCH 32, BBCH 51 oraz BBCH 61, a także plon ziarna i słomy. Mimo okresowych różnic w plonach biomasy między UZ i UT podczas wegetacji, plon ziarna i słomy był jednakowy dla obu upraw. Pszenica na UZ wykazywała w trakcie wegetacji tendencję do pobierania mniejszej ilości składników pokarmowych, zwłaszcza wapnia, niż pszenica na UT. Nie spowodowało to obniżenia poziomu plonu ziarna i słomy, ale wpłynęło na zmniejszenie zawartości wapnia oraz sporadycznie innych makroskładników w ziarnie pszenicy na UZ.
EN
In three-year field tests, conducted at the Experimental Station in Baborówko near Poznań, the growth rate of winter wheat grown on light soil with the zero tillage (ZT) and conventional (CT) methods were compared. The zero tillage method involved direct sowing of seeds into unploughed soil using a specialized seeding machine, having first eradicated weeds with herbicides. The conventional method consisted of post-harvest tillage, soil ploughing down to 25 cm and pre-sowing tillage. At four fixed sites, established with the GPS technique, for each type of the tillage, the biomass yield of the aerial parts of wheat was determined at four growth stages: BBCH 30, BBCH 32, BBCH 51, BBCH 61 and the yield of grain and straw. Despite periodical differences in the biomass yields between the ZT and CT methods during the growing season, the yield of grain and straw was identical for both methods. When grown under zero tillage, wheat tended to take up less nutrients, especially Ca, than when cultivated conventionally. This, however, did not result in a lower yield of grain or straw, but depressed the concentration of calcium or, sporadically, other macronutrients in the grain of wheat cultivated according to the zero tillage method.