PL
Wprowadzenie. Wstydliwy problem, którym jest nietrzymanie moczu, dotyczy coraz większej liczby kobiet. Trudności z oszacowaniem skali tego zjawiska wynikają z braku informacji i traktowania tego schorzenia jako krępującego. Patogeneza jest multiczynnikowa, w wielu sytuacjach podstawę stanowią zmiany anatomiczne pojawiające się w dnie macicy, które zachodzą w następstwie porodów. Cel pracy. Celem pracy było przedstawienie postępowania fizjoterapeutycznego stosowanego w nietrzymaniu moczu. Opis wiedzy. Współczesna literatura donosi o stosowaniu elektrostymulacji mięśni dna miednicy w połączeniu z biofeedbackiem (ETS). Ważnym aspektem są również ćwiczenia, których regularne wykonywanie pozwala poprawić kondycję uszkodzonych struktur mięśniowych. Częstotliwość stosowanych zabiegów na początku to 2–3 dziennie. Nie sposób nie wspomnieć o zachowaniach behawioralnych, które stanowią istotną metodę leczenia zachowawczego. Podsumowanie. Prawidłowo zaprogramowana rehabilitacja pozwala w wielu wypadkach na uniknięcie zabiegu operacyjnego, a przede wszystkim wpływa na poprawę jakości życia kobiety. Metoda ETS, łącząca biofeedback i elektrostymulację mięśni, połączona z leczeniem zachowawczym i edukacją, daje szansę na zmniejszenie, często krępujących, objawów związanych z nietrzymaniem moczu.
EN
Introduction. Urinary incontinence, of which many people are ashamed, concerns an increasing number of women. Difficulties with the estimation of the scale of this phenomenon result from the lack of information and approaching this disorder as embarrassing. The pathogenesis is multi-factor, in many situations the basis are anatomic changes that occur in the uterine fundus after delivery. Objective. The objective of the study was presentation of the physiotherapeutic procedure applied in urinary incontinence. Description of the state of knowledge. At present, in the relevant literature reports are available describing the use of electrostimulation of the uterine fundus in combination with biofeedback (ETS). An important aspect are also exercises, the regular performance of which allows improvement in the condition of damaged muscular structures. Initially, the frequency of application of these procedures is 2–3 times daily. The behavioural aspect, which is an important method of conservative treatment, should also be mentioned. Summing up. In many cases, adequately programmed rehabilitation allows avoidance of surgical procedure, and most of all, improves the quality of life of a woman. The ETS method combining biofeedback and electrostimulation of muscles, in association with conservative treatment, provides an opportunity to reduce often embarrassing symptoms related with urinary incontinence.