EN
The objective of this study was to analyse allergenic proteins by identifying their molecular biomarkers for detection in food using bioinformatics tools. The protein and epitope sequences were from BIOPEP database, proteolysis was simulated using BIOPEP program and UniProt database screening via BLAST and FASTA programs. The biomarkers of food proteins were proposed: for example for whey proteins - TPEVD- DEALEKFDKALKALPMHIR (β-Lg: fragment 141-164), chicken egg - AAVSVDCSEYPKPDCTAEDRPL (ovomucoid: 156-177), wheat - KCNGTVEQVESIVNTLNAGQIASTDVVEVWSPPY (triose phosphate isomerase: 12-46) and peanuts - QARQLKNNNPFKFFVPPFQQSPRAVA (arachin: 505-530). The results are annotated in the BIOPEP database of allergenic proteins and epitopes, available at http://www.uwm.edu. pl/biochemia. The epitope-receptor interactions are attributed to the epitope’s sequence and suggest that in silico proteolysis products showing the highest degree of sequence identity with an epitope or its part are characteristic of a given protein or a group of cross-reactive homologs. The protein markers from basic food groups were proposed based on the above assumption.
PL
Celem przeprowadzonych badań była charakterystyka produktów specyficznej proteolizy białek alergennych jako molekularnych biomarkerów ich obecności w żywności. Wykorzystano sekwencje białek i epitopów znajdujące się w bazie BIOPEP oraz przeprowadzono symulację proteolizy w tej bazie. Użyto programów BLAST i FASTA do przeszukiwania zasobów bazy UniProt. Wytypowano biomarkery białek żywności, między innymi: serwatkowych - TPEVDDEALEKFDKALKALPMHIR (fr. b-Lg 141-164), jaja kurzego - AAVSVDCSEYPKPDCTAEDRPL (fr. owomukoidu 156-177), pszenicy - KCNGTVEQVESI- VNTLNAGQIASTDWEWVSPPY (fr. izomerazy fosforanu triozy 12-46) i orzeszków arachidowych - QARQLKNNNPFKFFVPPFQQSPRAVA (fr. arachin 505-530). Wyniki zostały zamieszczone w podbazie alergennych białek i ich epitopów bazy BIOPEP dostępnej na stronie http://www.uwm.edu.pl/biochemia. Specyficzność biologicznego oddziaływania epitopu z receptorem wynika między innymi z określonej chemicznej struktury tego epitopu. Na tej podstawie przyjęto, że produkty proteolizy in silico białek alergennych, nakładające się maksymalnie z sekwencjami epitopów, są charakterystyczne dla grup białek alergennych.