Auriculariopsis albomellea (Agaricales, Schizophyllaceae) new for Poland

• Autorzy: Wojewoda W.

Warianty tytułu

PL

Auriculariopsis albomellea (Agaricales, Schizophyllaceae) nowy gatunek dla Polski

• Języki publikacji: EN

Abstrakty

EN

The article deals with the taxonomy, ecology, general distribution and threatened status of Auriculariopsis albomelleaBondartsev Kotl. (Basidiomycetes). In Europe it is known only from Czech Republic, France, Sweden and Ukraine, in Africa from Canary Islands, in North America from Canada and United States. In Poland the fungus was found for the first time in NE part of the country, in a pine forest, on dead twigs of Pinus sylvestris. Habitat and distribution of this saprobic fungus in Africa, Europe and North America are described, list of synonyms and important references are cited, Polish name is proposed.

PL

W fungarium Instytutu Botaniki im. W. Szafera PAN w Krakowie stwierdzono okazy Auriculariopsis albomellea, gatunku ostatnio zaliczanego do rodziny Schizophyllaceaew rzędzie Agaricales (Basidiomycetes). Okazy tego grzyba zebrano w 1976 r., w północno-wschodniej Polsce, w Puszczy Myszynieckiej (północna część Puszczy Kurpiowskiej), w rezerwacie Mingos, w subkontynentalnym borze świeżym Peucedano-Pinetum, na martwych, opadłych, pokrytych korą gałązkach Pinus sylvestris. Jest to gatunek nowy dla mikobioty Polski. Publikowany był z Europy (Republika Czeska, Francja, Słowacja, Szwecja, Ukraina), z Afryki (hiszpańskie Wyspy Kanaryjskie) i z Ameryki Północnej (Kanada, Stany Zjednoczone). Rozpostarte, dyskowate, brązowawe, białoobrzeżone owocniki tego saprobowego grzyba z gładkim lub gruzełkowatym hymenoforem, występują na martwym drewnie drzew iglastych i liściastych: Abies concolor, Corylus avellana, Pinus nigra, P. palustris, P. ponderosa, P. resinosa, P. sylvestris, P. strobus, P. uncinata, Quercus roburi Q.sp. Uszaczek białobrzegi, jest gatunkiem rzadkim. W Szwecji umieszczono go na czerwonej liście grzybów zagrożonych w tym kraju, z kategorią „lokalnie wymarły”. W Polsce gdzie stwierdzono go tylko raz, w rezerwacie leśnym, też przypuszczalnie jest zagrożony.

• Wydawca: -
• Czasopismo: Acta Mycologica
• Rocznik: 2006
• Tom: 41
• Numer: 1
• Opis fizyczny: p.49-54,fig.,ref.

Twórcy

autor

Wojewoda W.

• Bobrzeckiej 3/23, 31-216 Krakow, Poland

Bibliografia

• Akulov A.Yu., Usichenko A. S., Leontyev D.V., Yurchenko E.O., Prydiuk M. P. 2003. Annotated checklist of aphyllophoroid fungi of Ukraine. Mycena2 (2): 1–75.
• Anonymous. 1995. Red Lists of Macrofungi in the Baltic and Nordic region. Expert Seminar on threatened species in the Baltic region – Cryptogams, Invertebrates, Fish – Latvia, Decemeber 4-8 1995, Riga. Working paper/draft, Nov. 27, 1995: 1–58.
• Boidin J., Gilles G. 1990. Corticiés s.l. intéressants ou nouveaux pour la France (Basidiomycotina). Bull. Soc. Myc. Fr. 106(4): 135–167.
• D o m a ń s k i S . 1988. Corticiaceae Acanthobasidium-Irpicodon. (In:) S . D o m a ń s k i (ed.). Mała flora grzybów. 1 (5).Basidiomycetes(Podstawczaki) Aphyllophorales(Bezblaszkowce). Państwowe Wydawnictwo Naukowe, Warszawa-Kraków, pp. 427.
• Donk M. A. 1964. A conspectus of the families of Aphyllophorales. Persoonia 3 (2): 199–324.
• Eriksson J., Ryvarden L. 1975. The Corticiaceaeof North Europe. 3. Fungiflora. Oslo, pp. 285–546.
• Gärdenfors U. (ed.). 2005. Rödlistade arter i Sverige 2005. The 2005 Red List of Swedish Species. ArtDatabanken. Swedish Species Information Centre in cooperation with Swedish Environmetal Protection Agency, Uppsala, pp. 496.
• Ginns J., Lefebvre M. N. L. 1993. Lignicolous Corticioid Fungi (Basidiomycota) of North America. Systematics, Distribution, and Ecology. Mycologia Memoir 19: 1–247.
• Hallenberg N.1981. Synopsis of wood-inhabitating Aphyllophorales(Basidiomycetes) and Heterobasidiomycetesfrom N. Iran. Mycotaxon 12 (2): 473–502.
• Hawksworth D. L., Kirk P. M., Sutton B. C., Pegler D. N. 1995. Ainsworth and Bisby’s Dictionary of the Fungi. 8 ed. IMI, Univ. Press, Cambridge, pp. 404.
• Jülich W. 1981. Higher Taxa of Basidiomycetes. Bibl. Mycol. 85: 1–485.
• Jülich W.1984. Die Nichtblätterpilze, Gallerpilze und Bauchpilze. Aphyllophorales, Heterobasidiomycetes,Gastromycetes. (In:) H . G a m s (ed.). Kleine Kryptogamenflora. II b/1. Basidiomyceten. 1. G. Fischer Verl., Stuttgart-New York, pp. 626.
• Kirk M. P., David P. F. , Stalpers J. C. 2001. Ainsworth & Bisby’s Dictionary of the Fungi. 9th ed. CAB International, Wallinford, pp. 655.
• Knudsen H.1995. Taxonomy of the basidomycetes in Nordic Macromycetes. Symb. Bot. Ups. 30 (3): 169–208.
• Kondracki J. 2001. Geografia regionalna Polski. Wyd. 2. Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa, pp. 441.
• Kotlaba F. 1988. Správné jméno pro Cytidiella melzeriPouz. Česká Mykol.42(4): 239.
• Kowalska E.(ed.). 1993. Polska mapa ochrony przyrody. Polskie Przedsiębiorstwo Wydawnictw Kartograficznych im. E. Romera. Warszawa-Wrocław.
• Matuszkiewicz W. 2001. Przewodnik do oznaczania zbiorowisk roślinnych Polski. Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa, pp. 536.
• Michael E., Hennig B., Kreisel H. 1988. Handbuch für Pilzfreunde. 6. Die Gattungen der Großpilze Europas. Bestimmungsschlüssel und Gesamtregister der Bände I bis V. Ed. 2. VEB G. Fischer Verlag, Jena, pp. 310.
• Nakasone K.K.1990. Cultural studies and identification of wood-inhabiting Corticiaceaeand selected Hymenomycetesfrom North America. Mycologia Mem. 15: 1–412,
• Nakasone K.K.1996. Morphological and molecular studies on Auriculariopsis albomelleaand Phlebia albidaand a reassessment of A. ampla. Mycologia 88(5): 762–775.
• Parmasto E.1968. Conspectus Systematis Corticiacearum. Inst. Zool. Bot. Acad. Sci. SSR Estoniae. Tartu, pp. 361.
• Parmasto E. 1986. On the origin of the Hymenomycetes(What are corticioid fungi?). Windahlia 16: 3–19.
• P i l á t A . 1969. Houby Československa ve svém životním prostředí. Academia Nakladelství Československé Akademie Věd, Praha, pp. 133.
• Pouzar Z.1954. Cytidiella Melzerig. n. et sp. n., nový typ resupinátních hub číšovcovitých. Česká Mykol. 8 (3): 125–129
• Rodríguez-Armas J. L., Ryvarden L., Hallenberg N., Beltrán Tejera E. 1992. New and noteworthy species of Aphyllophorales(Basidiomycotina) from the Canary Islands. Mycotaxon 45: 433–437.
• Stalpers J. A. 1988. Auriculariopsisand the Schizophyllales. Persoonia 13(4): 495–504.
• Vesterholt J. 1997. CytidiellaPouzar. (In:) L . H ansen & H. Knudsen (eds). Nordic Macromycetes. 3. Heterobasidioid, Aphyllophoroid and Gastromycetoid Basidiomycetes. Nordsvamp. Copenhagen, pp. 156.
• Wojewoda W. 2003. Checklist of Polish larger Basidiomycetes. (In:) Z . M i r e k (ed.). Biodiversity of Poland. 7. W. Szafer Institute of Botany, Polish Academy of Sciences, Kraków, pp. 812.

Uwagi

Rekord w opracowaniu